Бир жылдары ажей өмір сурген еди. Ол карт, ари жалгыз туратын еды. Бир куни сол ажейдин туылган куни болды. Бирак онын туылган кунин атап отетин ешким болмаган еди. Алай да сол ажеймен корши туратын Амир деген бала бар еди. Ол озинин барлык достарын шакырып сол ажейдин туган кунине келулерин сурайды. Достары ешкандай созге келмей бирден келисе кетеди. Келеси куни ажейдин туылган кунине барлыгы жиналып келип, тосын сый жасайды. Ажей оларга дастархан жайып, жылы шыраймен карсы алады. Балалар оздеринин сыйлыктырын берип, тилектерин айтады. Ажей куанып калып, балалармен конил котереди. Бираз уакыт откен сон балалар уйлерине жинала бастайды. Ажей алгысын айтып, балаларды шыгарып салады. Балалар ажейге мереке кундери келип туратындарын айтып уаделерин берди.
Әр халықтың ұлттық танымын, көзқарасын, өзіне тән жеке ұлттық ерекшелігін білдіретін наным-сенімі, әдет-ғұрып, салт-дәстүрі бар. Ата-бабадан келе жатқан салт-дәстүрдің қаймағын бұзбай, ұмытылып кетуіне жол бермей, қазіргі қоғамда өте жарасымды етіп қолданып жүрген халықтың бірі – қазақ халқы. Халқымыз дәстүрге өте бай. Ал салт-дәстүрге бай болу - елдің мәдениетті әрі тәрбиелі екендігінің айғағы.
Салт-дәстүр деген не, соған тоқталып өтейін. Салт-дәстүр – ел өмірімен біте қайнасып кеткен рухани және мәдени азық. Біздің халқымыз өз ұрпақтарын қасиетті салт - дәстүрмен, өнегелі әдет-ғұрыппен, ырым-тыйыммен тәрбиелеп, ұлағатты ұл мен инабатты қызды теріс жолға түсірмей тәрбиелей білген. Бауыржан Момышұлы «мен өзімнің ұрыстағы тәжірибемнен жауынгерлік қасиетті тәрбилеуде ұлттық дәстүрдің маңызы зор екеніне көзім жетті» деп жазады. Бұдан отаншылдық, ерлік, мәрттік, жомарттық, адамгершілік қасиеттердің бәрі салт-дәстүр арқылы даритынын түсінуге болады. Яғни, салт-дәстүр адамды адастырмас тура жолмен жүруге, жөн-жосықты біліп, үйренуге және өмірде қолдануға үгіттейтін мызғымас заң іспетті десем де қателеспесім анық.
Алай да сол ажеймен корши туратын Амир деген бала бар еди. Ол озинин барлык достарын шакырып сол ажейдин туган кунине келулерин сурайды. Достары ешкандай созге келмей бирден келисе кетеди.
Келеси куни ажейдин туылган кунине барлыгы жиналып келип, тосын сый жасайды. Ажей оларга дастархан жайып, жылы шыраймен карсы алады. Балалар оздеринин сыйлыктырын берип, тилектерин айтады. Ажей куанып калып, балалармен конил котереди. Бираз уакыт откен сон балалар уйлерине жинала бастайды. Ажей алгысын айтып, балаларды шыгарып салады. Балалар ажейге мереке кундери келип туратындарын айтып уаделерин берди.
Әр халықтың ұлттық танымын, көзқарасын, өзіне тән жеке ұлттық ерекшелігін білдіретін наным-сенімі, әдет-ғұрып, салт-дәстүрі бар. Ата-бабадан келе жатқан салт-дәстүрдің қаймағын бұзбай, ұмытылып кетуіне жол бермей, қазіргі қоғамда өте жарасымды етіп қолданып жүрген халықтың бірі – қазақ халқы. Халқымыз дәстүрге өте бай. Ал салт-дәстүрге бай болу - елдің мәдениетті әрі тәрбиелі екендігінің айғағы.
Салт-дәстүр деген не, соған тоқталып өтейін. Салт-дәстүр – ел өмірімен біте қайнасып кеткен рухани және мәдени азық. Біздің халқымыз өз ұрпақтарын қасиетті салт - дәстүрмен, өнегелі әдет-ғұрыппен, ырым-тыйыммен тәрбиелеп, ұлағатты ұл мен инабатты қызды теріс жолға түсірмей тәрбиелей білген. Бауыржан Момышұлы «мен өзімнің ұрыстағы тәжірибемнен жауынгерлік қасиетті тәрбилеуде ұлттық дәстүрдің маңызы зор екеніне көзім жетті» деп жазады. Бұдан отаншылдық, ерлік, мәрттік, жомарттық, адамгершілік қасиеттердің бәрі салт-дәстүр арқылы даритынын түсінуге болады. Яғни, салт-дәстүр адамды адастырмас тура жолмен жүруге, жөн-жосықты біліп, үйренуге және өмірде қолдануға үгіттейтін мызғымас заң іспетті десем де қателеспесім анық.