Жүсіпбек Аймауытов (1889—1931) — қазақтың көрнекті жазушысы, драматург, публицист, қазақ әдебиетін қалыптастырушылардың бірі.
1917-1919 жылдары Алаш партиясына кірсе, 1919 жылы бірінші желтоқсанда Семейде кеңес өкіметі орнап, Губревком құрылған мезгілде көптеген қазақ жастарымен бірге мүше болады (Семей облыстық мемлекеттік мұрағаты, 72- қор, 19-тізім-1, бума 7-3). Жүсіпбек Аймауытұлы 1920 жылы Қазақстан Кеңестерінің Құрылтай сиезіне делегат болып қатысса, 1921 жылы Семей губерниялық оқу бөлімінің меңгерушісі, «Қазақ тілі» газетінің редакторы және журналистер бюросының хатшысы қызметін атқарды. 1922-24 жылдары Қарқаралыда мектеп мүғалімі, 1924-26 жылдары «Ақ жол» газетінде бөлім бастығы міндетін атқарды. Қазақ институтында істеді (Ташкент), 1926-29 жылдары Шымкент педагогикалық техникумының оқытушысы әрі директоры болды. Осының аз-ақ алдында, яғни алапат аштық қарсаңында ұлт жанашырлары күйзелген елге қолұшын беру мақсатымен Семейде «Жанар» атты ұйым құрды. Ұйымның негізгі мақсат-міндеті: қарапайым халыққа көмектесу, ұлт бостандығы жолындағы жастарды қамқорлыққа алып, білімге, саясатқа тарту болды. Халыққа қасірет әкелген алапат аштық тұсында - Ж.Аймауытұлы мұраттас серіктестіктерімен бірге қол ұшын береді. Мәдени-рухани түрғыдан, әлеуметтік жағынан қолдап, көмек етеді. Отызыншы жылдардың ойранына, НКВД-нің қанды шеңгеліне түскен қайран ер таланты кемелденіп, үлкен шығармашылық кезеңге бет бұрған шағында - 1930 жылдың 21 сәуірінде Мәскеудегі Бутырька түрмесінде атылды.
Адам өмірінде ауадай қажетті тұщы судың көлемі құрлықтар мен өлкелерде бірдей орналаспаған. Құбылмалы ауа райының әсерінен айналымда жүрген табиғи су көздерімен, өзенмен ағып келетін судың көлемі жылдар мен маусым мезгілдерінде өзгеріп тұрады. Егерде атмосфреадағы ауаның ылғалдылығын өзінің буымен толықтырып тұратын айдын суы мен топыраққа нәр беріп тұратын судың көлемі қоршаған ортаның қажеттілігінен күрт азайса, ол өлке құлазыған қу мекенге айналады, ол кезде қоршаған ортадағы өсімдік әлемі, жан-жануарлар дүниесі мен адамзат өзінің биологиялық өсу дәуіріне сәйкес қажетті мөлшерде тұрақты судан нәр ала алмай, тіршілік жаратылғалы бері сақталып келген тіршіліктің теп-теңдік заңдылығы бұзылып, өмір өсу дәуірінен өшу дәуіріне тап болады.
Балалық дәуірде "Табиғаттағының бәрі таза" деп жаңбыр жауса жалаң аяқ, жалаң бас жүгіріп, жаңбырдың суына бас жуатын заман да артта қалған. Қазіргі кезде керісінше - жаңбырдан қорғану керек, өйткені, жаңбырдың суы өзен, көлдердің бетінен, ылғал топырақтан көтерілген бу ғой. Ал осы будан түзілген бұлтта тонналаған сумен бірге алуан түрлі химиялық элементтер, олардың зиянды тұздары, шаң болады.
Жүсіпбек Аймауытов (1889—1931) — қазақтың көрнекті жазушысы, драматург, публицист, қазақ әдебиетін қалыптастырушылардың бірі.
1917-1919 жылдары Алаш партиясына кірсе, 1919 жылы бірінші желтоқсанда Семейде кеңес өкіметі орнап, Губревком құрылған мезгілде көптеген қазақ жастарымен бірге мүше болады (Семей облыстық мемлекеттік мұрағаты, 72- қор, 19-тізім-1, бума 7-3). Жүсіпбек Аймауытұлы 1920 жылы Қазақстан Кеңестерінің Құрылтай сиезіне делегат болып қатысса, 1921 жылы Семей губерниялық оқу бөлімінің меңгерушісі, «Қазақ тілі» газетінің редакторы және журналистер бюросының хатшысы қызметін атқарды. 1922-24 жылдары Қарқаралыда мектеп мүғалімі, 1924-26 жылдары «Ақ жол» газетінде бөлім бастығы міндетін атқарды. Қазақ институтында істеді (Ташкент), 1926-29 жылдары Шымкент педагогикалық техникумының оқытушысы әрі директоры болды. Осының аз-ақ алдында, яғни алапат аштық қарсаңында ұлт жанашырлары күйзелген елге қолұшын беру мақсатымен Семейде «Жанар» атты ұйым құрды. Ұйымның негізгі мақсат-міндеті: қарапайым халыққа көмектесу, ұлт бостандығы жолындағы жастарды қамқорлыққа алып, білімге, саясатқа тарту болды. Халыққа қасірет әкелген алапат аштық тұсында - Ж.Аймауытұлы мұраттас серіктестіктерімен бірге қол ұшын береді. Мәдени-рухани түрғыдан, әлеуметтік жағынан қолдап, көмек етеді. Отызыншы жылдардың ойранына, НКВД-нің қанды шеңгеліне түскен қайран ер таланты кемелденіп, үлкен шығармашылық кезеңге бет бұрған шағында - 1930 жылдың 21 сәуірінде Мәскеудегі Бутырька түрмесінде атылды.
Су неге бізге керек?
Объяснение:
Адам өмірінде ауадай қажетті тұщы судың көлемі құрлықтар мен өлкелерде бірдей орналаспаған. Құбылмалы ауа райының әсерінен айналымда жүрген табиғи су көздерімен, өзенмен ағып келетін судың көлемі жылдар мен маусым мезгілдерінде өзгеріп тұрады. Егерде атмосфреадағы ауаның ылғалдылығын өзінің буымен толықтырып тұратын айдын суы мен топыраққа нәр беріп тұратын судың көлемі қоршаған ортаның қажеттілігінен күрт азайса, ол өлке құлазыған қу мекенге айналады, ол кезде қоршаған ортадағы өсімдік әлемі, жан-жануарлар дүниесі мен адамзат өзінің биологиялық өсу дәуіріне сәйкес қажетті мөлшерде тұрақты судан нәр ала алмай, тіршілік жаратылғалы бері сақталып келген тіршіліктің теп-теңдік заңдылығы бұзылып, өмір өсу дәуірінен өшу дәуіріне тап болады.
Балалық дәуірде "Табиғаттағының бәрі таза" деп жаңбыр жауса жалаң аяқ, жалаң бас жүгіріп, жаңбырдың суына бас жуатын заман да артта қалған. Қазіргі кезде керісінше - жаңбырдан қорғану керек, өйткені, жаңбырдың суы өзен, көлдердің бетінен, ылғал топырақтан көтерілген бу ғой. Ал осы будан түзілген бұлтта тонналаған сумен бірге алуан түрлі химиялық элементтер, олардың зиянды тұздары, шаң болады.