«Астана-Бәйтерек» монументі – Астананың нағыз символы, оның танымал карточкасы. Монумент ұзын темірлі құрылымдардан, керемет үлкен шардан тұрады. Құрылым биіктігі 105 метрді құрайды. Салмағы 1000 т асып, 500 қалқаға тіреледі. 97 метрді құрайтын көрініс кешені заманауи қаланың көркем бейнесін ашады. 97 саны кездейсоқ емес, ол астананың Алматыдан Астанаға ауысуын білдіреді.
Панорамалық зал ортасында 17 жапырақтан тұратын, 17 әртүрлі әлем діндерінің уәкілдерінің қолы қойылған ағаш глобусы орналасқан. Ал қасында монументті жасау ойы туындаған Қазақстан Республикасы Президенті Нұрсұлтан Назарбаев алақанының ізі бар. Егер алақанға қолды қойып, арман-тілек тілесе орындалады деп айтылады. Күшті қарқынды даму қалаға астананы ауыстыру туралы шешімді қабылдағаннан кейін келді. 10 жыл ішінде Астана өзінің өзгеше және заманауи көркін табуына бұл оқиғаға міндетті. Қала көз алдында өсіп жатыр. Бұл жергілікті тұрғындарды ғана емес, сонымен қатар, астана қонақтарын қуантады. Әрбір біздің қалаға келуіңізде, сіз барлық жаңа объектілердің куәгері ретінде, астананың қалай қарқынды өсіп және өзгергеуіне таңдана қарайсыз.
Ра́бство — система общественных взаимоотношений, при которой допускается нахождение человека (раба) в собственности у другого человека(господина, рабовладельца, хозяина) или государства. Прежде в рабов обращали пленников, преступников и должников, позже и гражданских лиц, которых принуждали работать на своего хозяина. Рабство в этой форме было широко распространено до XX века, в некоторых арабских и африканских странах существует до сих пор.
В современном мире рабство осуждается в большинстве стран мира как преступление и запрещено законодательствами этих стран. Суть рабства, как преступления, в лишении рабов будущего полностью или частично.
Государства, где разрешено рабство, обычно называют рабовладельческими государствами[1].
Рабство существовало с доисторических времён в различных цивилизациях[2], в большинстве случаев принимая те или иные институциональные формы. В настоящее время рабство запрещено во всех странах[3][4] (последней отменила рабство Мавритания в 1981 году[5], хотя де-факто запрет не действует).
«Астана-Бәйтерек» монументі – Астананың нағыз символы, оның танымал карточкасы. Монумент ұзын темірлі құрылымдардан, керемет үлкен шардан тұрады. Құрылым биіктігі 105 метрді құрайды. Салмағы 1000 т асып, 500 қалқаға тіреледі. 97 метрді құрайтын көрініс кешені заманауи қаланың көркем бейнесін ашады. 97 саны кездейсоқ емес, ол астананың Алматыдан Астанаға ауысуын білдіреді.
Панорамалық зал ортасында 17 жапырақтан тұратын, 17 әртүрлі әлем діндерінің уәкілдерінің қолы қойылған ағаш глобусы орналасқан. Ал қасында монументті жасау ойы туындаған Қазақстан Республикасы Президенті Нұрсұлтан Назарбаев алақанының ізі бар. Егер алақанға қолды қойып, арман-тілек тілесе орындалады деп айтылады. Күшті қарқынды даму қалаға астананы ауыстыру туралы шешімді қабылдағаннан кейін келді. 10 жыл ішінде Астана өзінің өзгеше және заманауи көркін табуына бұл оқиғаға міндетті. Қала көз алдында өсіп жатыр. Бұл жергілікті тұрғындарды ғана емес, сонымен қатар, астана қонақтарын қуантады. Әрбір біздің қалаға келуіңізде, сіз барлық жаңа объектілердің куәгері ретінде, астананың қалай қарқынды өсіп және өзгергеуіне таңдана қарайсыз.
см. также другие значения терминов Раб и Рабы.
Ра́бство — система общественных взаимоотношений, при которой допускается нахождение человека (раба) в собственности у другого человека(господина, рабовладельца, хозяина) или государства. Прежде в рабов обращали пленников, преступников и должников, позже и гражданских лиц, которых принуждали работать на своего хозяина. Рабство в этой форме было широко распространено до XX века, в некоторых арабских и африканских странах существует до сих пор.
В современном мире рабство осуждается в большинстве стран мира как преступление и запрещено законодательствами этих стран. Суть рабства, как преступления, в лишении рабов будущего полностью или частично.
Государства, где разрешено рабство, обычно называют рабовладельческими государствами[1].
Рабство существовало с доисторических времён в различных цивилизациях[2], в большинстве случаев принимая те или иные институциональные формы. В настоящее время рабство запрещено во всех странах[3][4] (последней отменила рабство Мавритания в 1981 году[5], хотя де-факто запрет не действует).