Словесный портрет — принятая в криминалистике система описания внешности человека с стандартизованного набора характеристик. Первоначально разработана французским криминалистом Бертильоном, впоследствии усовершенствована и упрощена Рейссом. Представляет собой текстовое описание, составленное в определённом порядке с использованием унифицированной терминологии и содержащее сведения об основных видимых анатомических и функциональных признаках, по которым данное лицо может быть выделено из числа прочих и опознано. Применяется в криминалистической регистрации, для розыска и идентификации скрывающихся
Менің балалық шағым өте қызық әрі ерекше өтті. Кей уақыттарда мен анамды тыңдамай оған сөз қайтарушы едім. Ия, оным дұрыс болмағанын білемін. Кей балалар әке-шешеден жақсылық көрмей, бақытсыздыққа ұшырады. Ал менде олай болмады. Ата-анам қасымда, мені жақсы көрді. Ал мен болсам анама сөз қайтарып, оның жақсылығын түсінбедім. Ол мені туу үшін қанша ай көтеріп, қиналып жүрді. Менің жасым 10ға толғанда ол ісімнің дұрыс еместігін түсіндім. Күніге ата-анамды құшақтап сол күнмен рахаттандым. Оларға мыңда бір рахмет, себебі сол ісім үшін мені ұрмады, жықпады, балалар үйіне бермеді. Міне, осылай менің балалық шағым өтті.
Объяснение:
Словесный портрет — принятая в криминалистике система описания внешности человека с стандартизованного набора характеристик. Первоначально разработана французским криминалистом Бертильоном, впоследствии усовершенствована и упрощена Рейссом. Представляет собой текстовое описание, составленное в определённом порядке с использованием унифицированной терминологии и содержащее сведения об основных видимых анатомических и функциональных признаках, по которым данное лицо может быть выделено из числа прочих и опознано. Применяется в криминалистической регистрации, для розыска и идентификации скрывающихся
«Зорлық зомбылықсыз балалық шақ»
Менің балалық шағым өте қызық әрі ерекше өтті. Кей уақыттарда мен анамды тыңдамай оған сөз қайтарушы едім. Ия, оным дұрыс болмағанын білемін. Кей балалар әке-шешеден жақсылық көрмей, бақытсыздыққа ұшырады. Ал менде олай болмады. Ата-анам қасымда, мені жақсы көрді. Ал мен болсам анама сөз қайтарып, оның жақсылығын түсінбедім. Ол мені туу үшін қанша ай көтеріп, қиналып жүрді. Менің жасым 10ға толғанда ол ісімнің дұрыс еместігін түсіндім. Күніге ата-анамды құшақтап сол күнмен рахаттандым. Оларға мыңда бір рахмет, себебі сол ісім үшін мені ұрмады, жықпады, балалар үйіне бермеді. Міне, осылай менің балалық шағым өтті.