Мой поселок – это уникальное сочетание красивейших, природных ландшафтов и большого города в окружении живописных поселков и деревушек. Частые походы по родным просторампозволили мне изучить растительный мир бесконечных, уходящих в горизонт, полей и лугов. Цветущие летом, зимой они полны снежного очарования. А весеннее пробуждение так же прекрасно, как пестрые серпантины осенних листопадов. В любое время года мой родной край дарит истинное наслаждение для души и восхищает своей плодородностью. Налитым зерном колосятся хлеба, волнуясь золотыми переливами под знойным небом. Значит, круглый год мы будем со свежим, душистым хлебом в наших домах. Раскидистая бахча гордо выпячивает рыжие бока сахарных дынь и полосатые кафтаны спелых арбузов, между которыми восседают кабачки и патиссоны. Заливные, цветущие луга уходят в даль гладким, изумрудным покровом сочной травы, с яркими вкраплениями брызг удивительных, полевых цветов, ароматный шлейф которых плывет над живописной долиной. Стада белобоких коровушек мирно пасутся под жужжащую симфонию, беспрерывно порхающих в воздухе, насекомых. По краю луга шеренгой стоит березовая лесопосадка, белея изящными, стройными стволами из-под свисающих прядей гибких ветвей. За ней виднеется россыпь озерков, маленькими, круглыми блюдцами разбросанных в низине равнины. Строгие стебли камышей окружают каждое из них махрово-шоколадными ресницами, делая равнину похожей на клумбу с «анютиными глазками». Ближе к деревне начинаются огороды, обрамленные живыми изгородями, на которых сушатся глиняные горшки и самотканые, пестрые коврики. Живописные, огородные чучела в дырявых, соломенных шляпах, с растопыренными объятиями деревянных рук, вопреки своему предназначению, не пугают, а, наоборот, вызывают у птиц любопытство, а у прохожих улыбку. Я возвращаюсь в родной город, переполненный положительными эмоциями и впечатлениями от приятного и познавательного похода. Завтра в школе я напишу сочинение на свободную тему, в котором постараюсь раскрыть не только красоту местных пейзажей, но и зажечь в сердцах одноклассников чувство гордости за свой родной край и любимую Родину.
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)