Ата-ана кез-келген уақытта баланың хәлі қалай екенін біле алады.
Өте керек кезінде әрқашан байланысқа шығуға болады.
Зияны:
Сабақ уақытында кедергі келтіруі мүмкін.(қоңырау шалса; хабарламалар келсе; сабақ үстінде баланың көңілін ауласа;)Бұл біріншіден оқушының сабаққа назарын бөледі екіншіден мұғалімнің сабағын бұзады.
Қоңырау уақытын қазіргі кезде оқушылар ұялы телефон қарауға арнайды. Осы себепті қоңырауда істеу керек заттарды сабақтың ортасында жасайды. Осындай жағдайлардың кесірінен сабаққа аз уақыт бөлініп, мұғалім сабақты нақты түсіндіруге үлгермеуі мүмкін.
Менің ойымша ұялы телефонды тек хабарласу үшін ғана қолдану керек.
ЮНЕСКО Әлемдік мұра тізімінде Қазақстанның 3 нысаны бар (2012 жылғы мәлімет бойынша). Екі нысан тізімге мәдени талаптар бойынша енгізілсе, біреуі табиғи талаптар бойынша іліккен. Бұдан басқа, 2012 жылғы жағдайына сәйкес Қазақстан территироиясындағы 12 нысан Әлемдік мұра тізіміне үміткер ретінде тіркелген.[1] Қазақстан Республикасы әлемдік мәдени және табиғи мұраларды қорғау жөніндегі Конвеницияны 1994 жылдың 29 сәуірінде ратификациялаған.[2]. Қазақстан территориясындағы орналасқан алғашқы нысан тізімге 2003 жылы ЮНЕСКОның Әлемдік мұра Комитетінің 27-ші сессиясында қабылданған.
Пайдасы:
Ата-ана кез-келген уақытта баланың хәлі қалай екенін біле алады.
Өте керек кезінде әрқашан байланысқа шығуға болады.
Зияны:
Сабақ уақытында кедергі келтіруі мүмкін.(қоңырау шалса; хабарламалар келсе; сабақ үстінде баланың көңілін ауласа;)Бұл біріншіден оқушының сабаққа назарын бөледі екіншіден мұғалімнің сабағын бұзады.
Қоңырау уақытын қазіргі кезде оқушылар ұялы телефон қарауға арнайды. Осы себепті қоңырауда істеу керек заттарды сабақтың ортасында жасайды. Осындай жағдайлардың кесірінен сабаққа аз уақыт бөлініп, мұғалім сабақты нақты түсіндіруге үлгермеуі мүмкін.
Менің ойымша ұялы телефонды тек хабарласу үшін ғана қолдану керек.
ЮНЕСКО Әлемдік мұра тізімінде Қазақстанның 3 нысаны бар (2012 жылғы мәлімет бойынша). Екі нысан тізімге мәдени талаптар бойынша енгізілсе, біреуі табиғи талаптар бойынша іліккен. Бұдан басқа, 2012 жылғы жағдайына сәйкес Қазақстан территироиясындағы 12 нысан Әлемдік мұра тізіміне үміткер ретінде тіркелген.[1] Қазақстан Республикасы әлемдік мәдени және табиғи мұраларды қорғау жөніндегі Конвеницияны 1994 жылдың 29 сәуірінде ратификациялаған.[2]. Қазақстан территориясындағы орналасқан алғашқы нысан тізімге 2003 жылы ЮНЕСКОның Әлемдік мұра Комитетінің 27-ші сессиясында қабылданған.
Объяснение:
вот жауап