Менің сүйікті мұғалімі - Әр сүйікті мұғалімі бар. алгебра, әдебиет, физика, кескіндеме мұғалімі. Кейде, бәлкім, бірнеше сүйікті ұстаздары. Және бұл орын және басқа ешқандай бар керісінше, бойынша - мұғалім. Содан кейін студент өте нашар. Кез келген студент немесе оқушы өзінше оның ұстазы жақсы көреді. Менің сүйікті мұғалімі - бұл Бұл анам мен кейін маған ең қымбатты адам. кейде қатаң, бірақ негізінен көңілді Светлана. Светлана өте әдемі. Ол шашты, жұқа талия, ұзын, аяқтары әсем, жіңішке саусақтары және үлкен әдемі көзді, бұйра, ағып аққұбалар отыр. Ол шағын қадамдармен, жылдам жүреді. Оның аллюр басқа аллюров мыңдаған үйренуге болады.Ол қызықты сабақтар өткізеді. Ол бізге ерекше көрнекі құралдар деп санайды, және түсінікті болып, сондай-ақ және сабақ есте. Кезде қыс ұзақ, ұзақ уақыт aktirovki және біз үйренуге емес, Мен мектепті жіберіп. Ал содан кейін Светлана Мен армандаймын. Кейде өзгеріс жоғал, меніңше, бұл жүреді, және сабақ басталып та кетті, әлі де көңілді келеді, және біз күлкі бастау үшін. «- 2» мінез-құлықтың және бізбен бірге күледі: айқайлай емес пе, жеткізуге блогтар қабылдамайды.Ол бізді түсінеді. Ал Мен оны бұзуы ретінде емес, сондықтан, мүмкіндігінше білу үшін келеді. Мен оған сияқты мұғалім, мейірімді және одан да көп, жақсы емес деп ойлаймын.
Йде. Жападан-жалғыз. Сырттан келген жаңбыр дауысына жан толқындарымды қабыстырып отырмын. Неге екенін қайдам тамшылар бақыт сыйлағандай. Ара-тұра шық тұрақтай қалып, сырғанап тұсып жатқан терезеден сыртқа қарап қоиямын. Дала когілжім тартып тұр. Қолымдағы әдемілеп өрнекке бергісіз етіп жазған « күнделік» атты белгісіз, танымас досыма үңілем. Құйын тұрар еді, аласұрып-аптығып ұрылмаған қарасы қалмай. Тыншыр еді, сап басылып жылы күн шуағын төге бастағанда. Менің әлемім де дауылданып кеп тынып тұрған сол сезім ауасының ағысы сыияқтанады. Жоғалып табылған өзімді ақтарыстырып отырғандай боламын да, өзім жоқ бір әлемге кетіп қаламын, арасынан тәні басқа өзімді кездестірем. «Сағыныш» бастатқан жан жайлауның тоғанақ-тоғанақ керундері сән-салтанатымен ұлы кеуденің төсін дүбірлетіп өтіп жатар еді. Жалт бұрылып қарағай үйды аспан тамшыларына қорғаныс еткен өз сағыншым жетелеп «перизат бейнемнің алдынан» табылып жатар едім. жайлау үстының әр тіршілікке өз қізіғімен думанды күндері осылайша аунап жатты.
жайлау үстының әр тіршілікке өз қізіғімен думанды күндері осылайша аунап жатты.