Біз дене шынықтыру сабағында волейбол ойнағанды ұнатамыз. Ойын алаңы кішкентай болғандықтан, волейбол – көп күш жұмсалмайтын спорт түрі деп ойлап қалатын шығарсыздар. Бірақ, шын мәнінде, бұл ойын кезінде барлық бұлшықеттер қозғалады. Әрине, бірінші кезекте – бұл қолдар. Ал, екінші кезекте – аяқтар, себебі жиі секіруге тура келеді. Бұл спорт түрі қолдың ептілігін және күшін дамытады. Жеңіске жету үшін, командаңыз бір жұдырықтай болуы керек. Қарсыластың стратегиясын, оның күшті және әлсіз жақтарын түсіну өте маңызды. Мен волейбол ойнағанды жақсы көремін. Әр ойыннан кейін өзімді мықты сезінемін.
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн... Сыныптас достарыммен алғашқы таныстық... Бәрі-бәрі қазіргідей көз алдымда. Осылайша мектеп табалдырығын аттаған күнімді көз алдыма әкелсем, бүгінгі білім ордасымен, санаптас достарыммен қоштасар сәттің жақындағанына да сене алмай қаламын. Әредік орта мектепті бітіруге санаулы ғана күн қалғанын, сыныптас достарымызбен жан-жаққа, Қазақстанның түкпір-түкпіріне білім іздеп кете баратынымызды, балалықпен қоштасуым тиіс екенін ойласам бітті – жүрегім атша тулап, қобалжып қоя береді. Енді әне-міне дегенше сүрлеу-соқпағы көп өмірдің үлкен белесіне аттанбақпын. Мен – жас түлекпін алға ұмтылған. Жас түлек – болашақ үлкен мамандық иесі, өмір атты керуеннің бір жолаушысы.
Объяснение:
Біз дене шынықтыру сабағында волейбол ойнағанды ұнатамыз. Ойын алаңы кішкентай болғандықтан, волейбол – көп күш жұмсалмайтын спорт түрі деп ойлап қалатын шығарсыздар. Бірақ, шын мәнінде, бұл ойын кезінде барлық бұлшықеттер қозғалады. Әрине, бірінші кезекте – бұл қолдар. Ал, екінші кезекте – аяқтар, себебі жиі секіруге тура келеді. Бұл спорт түрі қолдың ептілігін және күшін дамытады. Жеңіске жету үшін, командаңыз бір жұдырықтай болуы керек. Қарсыластың стратегиясын, оның күшті және әлсіз жақтарын түсіну өте маңызды. Мен волейбол ойнағанды жақсы көремін. Әр ойыннан кейін өзімді мықты сезінемін.
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн... Сыныптас достарыммен алғашқы таныстық... Бәрі-бәрі қазіргідей көз алдымда. Осылайша мектеп табалдырығын аттаған күнімді көз алдыма әкелсем, бүгінгі білім ордасымен, санаптас достарыммен қоштасар сәттің жақындағанына да сене алмай қаламын. Әредік орта мектепті бітіруге санаулы ғана күн қалғанын, сыныптас достарымызбен жан-жаққа, Қазақстанның түкпір-түкпіріне білім іздеп кете баратынымызды, балалықпен қоштасуым тиіс екенін ойласам бітті – жүрегім атша тулап, қобалжып қоя береді. Енді әне-міне дегенше сүрлеу-соқпағы көп өмірдің үлкен белесіне аттанбақпын. Мен – жас түлекпін алға ұмтылған. Жас түлек – болашақ үлкен мамандық иесі, өмір атты керуеннің бір жолаушысы.
Объяснение:
Кешір көп болып кетті жартысын жазсаң болады.