Барыс, ірбіс – мысық тұқымдасына жататын жыртқыш аң. Дене тұрқы 125 – 135 см, биіктігі 60 см (шоқтығынан алғанда), құйрығы 90 – 100 см, салмағы отыз – қырық килограмдай. Түсі көк сұр, теңбіл шұбар, сақина тәрізді дөңгелек қара дақтары бар, жүні ұзын әрі қалың. Қазақстан мен Орталық Азияның биік тауларында (2000 м-ден астам) кездеседі. Оның ең көп жүретін жері – басын мәңгі қар басқан тасты тік беткейлер мен қиялар. Қыста қар қалың түскенде, барыс таудың орманды белдеуіне дейін төменге түседі. Барыс тұяқты жануарларды, әсіресе, арқарды, тау текені, тау ешкілерін, еліктерді, ал құстардан ұлар мен кекіліктерді ұстап жейді. Қорегін негізінен іңірде немесе түнде аулайды. Қазақстандағы барыстың саны жүз сексен – екі жүздей. Олар негізінен Ақсу-Жабағылы, Алматы, Марқакөл қорықтары мен Алматы, Лепсі, Тоқты қорықшаларында мекендейді. Аулауға тыйым салынған, санының азайып кетуіне байланысты халықаралық және ұлттық «Қызыл кітапқа» (1996) енгізілген. Қазақ ежелден барыстың тектілігін, батылдығын, айлалылығын пір тұтқан. Дәстүрлі жыл санауымыздың үшінші жылы Барыс жылы. Барыс Алматы, Астана қалаларының төлтаңбаларында бейнеленген
Қысқы каникуль әр жыл сайын менің асыға күтетін күндерім. Жаңа Жылды өзінің мәресімен тойлағанна кейін, бір далаға шығып,достарыммен мұз айдыннында ойнағанға не жетсін?! Ойынымды қандырған соң анама колғабыс жасаймың. Содан соң сүйікті кітабымды алып оқып шығамың. 3 тоқсанға дайындығымды бастаймың. 2 тоқсанда жіберген қателерімді осы тоқсанда жібермеугуе тырыссамын. Әсіресе математика сынды сабақтарға уақытымды көп бөлемін. Жәнеде өзімнін сүйікті пәнім қазақ тілді оқып шығамың. Қысқы каникулда осылайша әр минутымды қалт жібермей өткіземің.
