Айтуаров Айбек 1965 жылы 5 қантарда Алматы қаласында дүниеге келді. К.И.Сəтпаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университетті "Геология" (1987) жəне "Мұнай және газ кен орындарын игеру мен пайдалану" мамандықтарымен бітірді. 1987-1988 жылы Гидрогеология институты мен Қазақ КСР Ғылым академиясының гидрофизика инженерлік және геологиялық зерттеулер бөлімінің маманы болып жұмыс істеді. 1989-1995 жылдары қоршаған ортаны ластау минералдар Қазақ институтының бағалау бөліміне 1988-1989 жылы маман - инженер, бас гидрогеолог партиялық терең бұрғылау Алматы гидрогеологиялық экспедициясы. 1995-1998 жылы «ҚазақстанКаспийШельфі» ғылым бас маманы болды, және Геология және келісім-шарт бойынша менеджерлер ЖАҚ ҰОК «Қазақойл» 1998-2002 менеджер. 2002-2006 жылы 2006-2010 жылы ҰК АҚ, содан кейін бас менеджері «ҚазМұнайГаз» менеджер болды - Agip KCO IN 2010 барлау басқармасының бас геологы «Шелл Девелопмент Қашаған» бойынша үйлестіруші болып жұмыс істеді. 2011 жылдан бастап «КазРосГаз» ЖШС жобалық барлау Имашев кен департаментінің директоры болып табылады.
Қазақ халқының қонақ күтуі мен қонақжайлығы туралы.
Баяғы заманнан бері осы күнге дейін жеткен дәстүріміздің бірі мен бірегейі – келген қонаққа дастарқан жаю. Бұл дәстүр тек қонақжай қазақ халқына ғана тән дүние десем, артық айтпаспын, себебі үйге қандай кісі келмесін «ең болмаса нан ауыз тиіп кету керек» деген ұғым санамызда бала кезімізден қалыптасқан. Қазағым қашан да бар асылын, бар тәттісін «қонақ жесін» деп сақтаған. Қазақ халқы үшін дастарқаннан үлкен, дәмнен үлкен нәрсе жоқ. Ақсақалдар да үнемі «Дастарқан тек қуанышты себептермен жайылсын! Дастарқан мол болсын! Осындай үлкен дастарқан басында жинала берейік!» деп бата беріп, тілектерін айтып жатады.
Дастарқан жайғанда міндетті түрде ең алдымен нан қойылады. «Ас атасы – нан» деген мақал осыдан шықса керек. Ұннан жасалынған тағамдар бағзыдан-ақ ақ дастарханымыздың сәні болып келген. Қазақ өзінің шаңырағындағы кез келген жиында дастархан үстінен нанды алыстатпайды.
Сыйлы қонақ келсе, бұрынғы кезде мал сойылып, ет асылса, қазіргі заманда мал сойылмаса да, қазанды отқа қойып, қонақтың кәдесін асып береді. Күн демей, түн демей қазан асуға келгенде қарап қалмайтын қазақ аналары мен келіндері ет тамақты нақышын келтіріп дайындайды. Бүгіндері қырық күн тойын, отыз күн ойын жасамасақ та, кез келген жиында осы ас бірінші мәзірде тұрады.
Жалпы алғанда, қазақтың дастарханы – киелі нәрсе. Бұл тек жайылған шүберек немесе оған қойған ас-ауқат қана емес, бұл – адамның пейілі, ішкі жан-дүниесі, мейірім-шапағаты. Ендеше дастарқанымыз тек қуанышқа жайылсын!
1965 жылы 5 қантарда Алматы қаласында дүниеге келді.
К.И.Сəтпаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университетті "Геология" (1987) жəне "Мұнай және газ кен орындарын игеру мен пайдалану" мамандықтарымен бітірді. 1987-1988 жылы Гидрогеология институты мен Қазақ КСР Ғылым академиясының гидрофизика инженерлік және геологиялық зерттеулер бөлімінің маманы болып жұмыс істеді. 1989-1995 жылдары қоршаған ортаны ластау минералдар Қазақ институтының бағалау бөліміне 1988-1989 жылы маман - инженер, бас гидрогеолог партиялық терең бұрғылау Алматы гидрогеологиялық экспедициясы. 1995-1998 жылы «ҚазақстанКаспийШельфі» ғылым бас маманы болды, және Геология және келісім-шарт бойынша менеджерлер ЖАҚ ҰОК «Қазақойл» 1998-2002 менеджер. 2002-2006 жылы 2006-2010 жылы ҰК АҚ, содан кейін бас менеджері «ҚазМұнайГаз» менеджер болды - Agip KCO IN 2010 барлау басқармасының бас геологы «Шелл Девелопмент Қашаған» бойынша үйлестіруші болып жұмыс істеді. 2011 жылдан бастап «КазРосГаз» ЖШС жобалық барлау Имашев кен департаментінің директоры болып табылады.
Қазақ халқының қонақ күтуі мен қонақжайлығы туралы.
Баяғы заманнан бері осы күнге дейін жеткен дәстүріміздің бірі мен бірегейі – келген қонаққа дастарқан жаю. Бұл дәстүр тек қонақжай қазақ халқына ғана тән дүние десем, артық айтпаспын, себебі үйге қандай кісі келмесін «ең болмаса нан ауыз тиіп кету керек» деген ұғым санамызда бала кезімізден қалыптасқан. Қазағым қашан да бар асылын, бар тәттісін «қонақ жесін» деп сақтаған. Қазақ халқы үшін дастарқаннан үлкен, дәмнен үлкен нәрсе жоқ. Ақсақалдар да үнемі «Дастарқан тек қуанышты себептермен жайылсын! Дастарқан мол болсын! Осындай үлкен дастарқан басында жинала берейік!» деп бата беріп, тілектерін айтып жатады.
Дастарқан жайғанда міндетті түрде ең алдымен нан қойылады. «Ас атасы – нан» деген мақал осыдан шықса керек. Ұннан жасалынған тағамдар бағзыдан-ақ ақ дастарханымыздың сәні болып келген. Қазақ өзінің шаңырағындағы кез келген жиында дастархан үстінен нанды алыстатпайды.
Сыйлы қонақ келсе, бұрынғы кезде мал сойылып, ет асылса, қазіргі заманда мал сойылмаса да, қазанды отқа қойып, қонақтың кәдесін асып береді. Күн демей, түн демей қазан асуға келгенде қарап қалмайтын қазақ аналары мен келіндері ет тамақты нақышын келтіріп дайындайды. Бүгіндері қырық күн тойын, отыз күн ойын жасамасақ та, кез келген жиында осы ас бірінші мәзірде тұрады.
Жалпы алғанда, қазақтың дастарханы – киелі нәрсе. Бұл тек жайылған шүберек немесе оған қойған ас-ауқат қана емес, бұл – адамның пейілі, ішкі жан-дүниесі, мейірім-шапағаты. Ендеше дастарқанымыз тек қуанышқа жайылсын!