Әке – асқар тау.Отбасында әкенің орны бөлек. Әке – сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап-бағуға да, жақсы тәлім-тәрбие беруге де міндетті адам. Әке – бала үшін асқар тау. Әке қамқорлығы дегеніміз – отбасы мүшелерін әртүрлі пәле-жаладан қорғап отыратын қасиетті ұғым. Сондықтан әкені сыйлау, оған үлкен құрметпен, ілтипатпен қарау баланың парызы болмақ. Ақын Жарасқан Әбдірашевтың әке десе – ауылы, ауыл десе – әкесі есіне оралатын перзенттік жүрегі дамылсыз соққан. Қашан да қамқор болған сан үмітке, Өтермін сақтауменен салтыңды әсем. Көнбей ме көңіл шіркін кәрілікке, Өкпелеп қалмайсың ба «қартым” десем! Ақын үшін, «бір ауылдың бәйтерегі» – өмірдің ащы-тұщысын халқымен бірге татқан әкесі. Сондықтан ол әкеден алатын тәрбие де салиқалы болмақ. Әке – ұрпақтың панасы, үйдің басшысы, әрі тәрбиешісі. Ол тек бір отбасының ғана емес, ауылдың, рудың қамқоршысы, ел ағасы. Өмірге келген баланың әрбір сәтті қадамы әке үшін үлкен мәртебе, зор мақтаныш болмақ. Сондықтан да әке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу баланы тек жақсы болашаққа ғана әкеледі. «Әкеге бағыну – аллаға бағыну» депті Мұхаммед пайғамбарымыз. Демек, әкені ренжітпей оның айтқанының үдесінен шығып отыру әрбір перзенттің басты парызы екен. Ақылы мен пайымы терең аналар балаларын үнемі әкесін сыйлап, құрметтеуге бейімдеп отырады. «Әкең ренжіп қалар», «Әкең жіберсе, бара ғой», «Әкеңе барып сәлем бер», «Әкеңнің керегін дайында» деп әкеге құрмет, қызмет етуге баланы жасынан дайындап отырса, мұндай отбасында әрдайым тәртіп, ынтымақ пен бірлік болуы сөзсіз. Әке ұл-қызын намысшылдыққа, елі, руы, қала берді өз бауырлары үшін еңбек етіп, өмір сүруге баулып отырады. Әкенің мейірімі мен талап қойғыштығының, еңбеккерлігінің бала тәрбиесіне ықпалы көп.
Раушан гүлі қазақша — сұлулық символы, өйткені оның нәзік жапырақтарының талғампаздығы өткір итмұрынмен үйлеседі. Роза-түрлі-түсті, итмұрын тұқымдастарының өкілі. Өсімдік көп жағдайда бұталы бұта болып табылады, оның сабақтары итмұрын, раушан жасыл жапырақтары мен түрлі түсті үлкен хош иісті гүлдері бар (суретті қараңыз).
Роза (қазақша «раушан» туралы реферат) Шипамис гүлі осы гүлдің пайда болуы туралы көптеген аңыздар бар, бірақ бәрі махаббатпен байланысты. Аңыздардың біріне сәйкес, роза Амурға жауапсыз ғашық болған флораның богиниінің күш-жігерінің арқасында пайда болды. Ғашық богиня қайғылы және қуаныш бейнелейтін гүл жасауды шешті. Сондықтан раушан пайда болды. Гүлді көріп, богиня сүйіктінің атын айтқым келді, бірақ «Эрос» орнына тек » рос » деп айтуға үлгерген. Содан бері Флора жауапсыз сезімнің символы ретінде жасаған раушан барлық ғашықтар үшін маңызды гүл болды. Тағы бір аңыз, бұл гүл көбіктен туылды, ол суға шомылғаннан кейін ежелгі грек сұлулығының денесін жабады. Құдайлар Роза шірнелерді жұлып, оған керемет хош иіс беру және оны әдемі ету үшін. Бастапқыда роза ақ қар болды, бірақ Афродит Адонистің жаралануы туралы белгілі болғанда, ол оның сүйіктісі өліп, итмұрын аяқтарын жұлып, оның қан тамшылары ақ жапырақтарды ақ түске бояды.
Әке – асқар тау.Отбасында әкенің орны бөлек. Әке – сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап-бағуға да, жақсы тәлім-тәрбие беруге де міндетті адам. Әке – бала үшін асқар тау. Әке қамқорлығы дегеніміз – отбасы мүшелерін әртүрлі пәле-жаладан қорғап отыратын қасиетті ұғым. Сондықтан әкені сыйлау, оған үлкен құрметпен, ілтипатпен қарау баланың парызы болмақ. Ақын Жарасқан Әбдірашевтың әке десе – ауылы, ауыл десе – әкесі есіне оралатын перзенттік жүрегі дамылсыз соққан. Қашан да қамқор болған сан үмітке, Өтермін сақтауменен салтыңды әсем. Көнбей ме көңіл шіркін кәрілікке, Өкпелеп қалмайсың ба «қартым” десем! Ақын үшін, «бір ауылдың бәйтерегі» – өмірдің ащы-тұщысын халқымен бірге татқан әкесі. Сондықтан ол әкеден алатын тәрбие де салиқалы болмақ. Әке – ұрпақтың панасы, үйдің басшысы, әрі тәрбиешісі. Ол тек бір отбасының ғана емес, ауылдың, рудың қамқоршысы, ел ағасы. Өмірге келген баланың әрбір сәтті қадамы әке үшін үлкен мәртебе, зор мақтаныш болмақ. Сондықтан да әке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу баланы тек жақсы болашаққа ғана әкеледі. «Әкеге бағыну – аллаға бағыну» депті Мұхаммед пайғамбарымыз. Демек, әкені ренжітпей оның айтқанының үдесінен шығып отыру әрбір перзенттің басты парызы екен. Ақылы мен пайымы терең аналар балаларын үнемі әкесін сыйлап, құрметтеуге бейімдеп отырады. «Әкең ренжіп қалар», «Әкең жіберсе, бара ғой», «Әкеңе барып сәлем бер», «Әкеңнің керегін дайында» деп әкеге құрмет, қызмет етуге баланы жасынан дайындап отырса, мұндай отбасында әрдайым тәртіп, ынтымақ пен бірлік болуы сөзсіз. Әке ұл-қызын намысшылдыққа, елі, руы, қала берді өз бауырлары үшін еңбек етіп, өмір сүруге баулып отырады. Әкенің мейірімі мен талап қойғыштығының, еңбеккерлігінің бала тәрбиесіне ықпалы көп.
Раушан гүлі қазақша — сұлулық символы, өйткені оның нәзік жапырақтарының талғампаздығы өткір итмұрынмен үйлеседі. Роза-түрлі-түсті, итмұрын тұқымдастарының өкілі. Өсімдік көп жағдайда бұталы бұта болып табылады, оның сабақтары итмұрын, раушан жасыл жапырақтары мен түрлі түсті үлкен хош иісті гүлдері бар (суретті қараңыз).
Роза (қазақша «раушан» туралы реферат) Шипамис гүлі осы гүлдің пайда болуы туралы көптеген аңыздар бар, бірақ бәрі махаббатпен байланысты. Аңыздардың біріне сәйкес, роза Амурға жауапсыз ғашық болған флораның богиниінің күш-жігерінің арқасында пайда болды. Ғашық богиня қайғылы және қуаныш бейнелейтін гүл жасауды шешті. Сондықтан раушан пайда болды. Гүлді көріп, богиня сүйіктінің атын айтқым келді, бірақ «Эрос» орнына тек » рос » деп айтуға үлгерген. Содан бері Флора жауапсыз сезімнің символы ретінде жасаған раушан барлық ғашықтар үшін маңызды гүл болды. Тағы бір аңыз, бұл гүл көбіктен туылды, ол суға шомылғаннан кейін ежелгі грек сұлулығының денесін жабады. Құдайлар Роза шірнелерді жұлып, оған керемет хош иіс беру және оны әдемі ету үшін. Бастапқыда роза ақ қар болды, бірақ Афродит Адонистің жаралануы туралы белгілі болғанда, ол оның сүйіктісі өліп, итмұрын аяқтарын жұлып, оның қан тамшылары ақ жапырақтарды ақ түске бояды.