Міне, қабағын түйіп жаңбырлы күз келді. Күз – молшылықтың, байлықтың, берекенің айы. Қырман басы тазаланып, бау – бақша жиналып, құс базары тарқайтын кез. Інім екеуміз терезе алдында отырмыз. Сыртқа шыға алмаймыз. Апам рұқсат етпеген. Кешеден бері аспанды суық бұлт торлап алды. Түс мезгілі болса да, қала іші түнеріп тұр. «Бр-р...» Өн бойымыз әлденеге діріл қағып, жаурағандай сезіндік өзімізді. «Ух, қандай суық еді!..» Сәлден соң күн ашылды. Ауыр- ауыр бұлттар тарқап, қиғаштай құйылған нұрлы шуақтан айнала құлпырып, мамыражай күйге енді. Інім екеуміз сыртқа шықтық. Иілген қайың бұтағындағы жұқа, сары жапырақтар самалмен дірілдеп тұр. Біз бақ ішіне кірдік. Бақ іші сары бояуға малынып тұр, тып- тыныш. Жаздағыдай құстардың әсем үні естілмейді. Тек табан астындағы тапталған жапырақтардың судыр- судыр еткен дыбысы бақтың тыныштығын бұзғандай.Інім сары жапыраққа алақанын тосты. «Қап, тесіліп қапты!» деді. Аяп тұр. Кенет сусылдап, күнбатыстан суық жел соқты. Ағаш жапырақтары ұша жөнелді. Біз үлкендердің «үстеріңді лас қылмаңдар!» дегенін ұмытып, жұп- жұмсақ жапырақтардың үстінде аунап ойнадық. Қайың, үйеңкі жапырақтарынан гүл шоқтарын жасадық. Ауа зілдене түсті. Көгілдір аспанға шыға келген бұлттар бірте- бірте қоюланып, жаңбырдың лебі есті. Әуелі ірі- ірі тамшылар батылсыз тамды да, кейін үдеп кетті. Жаңбыр тамшылары есікті, терезені, қаңылтыр шатырды қақылай жөнелді. Көше іші суға толып, ойық жерлерде көлшік пайда болды. Адамдар оны «жаңбырлы күз», «суық күз», «қара күз» деп, айыптап жатады. Ал біз оны «алтын күз» дейміз. Біз алтындай сап-сары жапырақтардан гүл шоқтарын жасап алып, үйге қарай жүгірдік. Апам бізге ұрыспайды!
М. Геллер Дарит осень чудеса, Да еще какие! Разнаряжены леса В шапки золотые. На пеньке сидят гурьбой Рыжие опята, И паук – ловкач какой! – Тянет сеть куда-то. Дождь и жухлая трава В сонной чаще ночью Непонятные слова До утра бормочут. Осень М. Ходякова Если на деревьях листья пожелтели, Если в край далекий птицы улетели, Если небо хмурое, если дождик льется, Это время года осенью зовется. Осень Е. Интулов Кричит ворона в небе: - Кар-р! В лесу пожар-р, в лесу пожар-р! А было просто очень: В нем поселилась осень! Осень В. Шварц Нудный дождь на землю льется, И поник простор. Осень вывинтила солнце, Словно лампочку монтер. Осень Т. Белозеров Осень, осень... Солнце В тучах отсырело - Даже в полдень светит Тускло и несмело. Из холодной рощи В поле, на тропинку, Выдуло зайчонка - Первую Снежинку. Осень И. Винокуров Ходит осень В нашем парке, Дарит осень Всем подарки: Бусы красные – Рябине, Фартук розовый – Осине, Зонтик желтый – Тополям, Фрукты осень Дарит нам. Осень И. Мазнин Что ни день – то резче ветер Рвет в лесу листву с ветвей… Что ни день – то раньше вечер, А светает все поздней. Медлит солнышко, как будто Подниматься силы нет… Потому и всходит утро над землей Почти в обед.
