Түріктер туралы тарихи деректер. 2-сабақ Дерекке сәйкес келмейтін ақпаратты анықта. Ышбара баға (Ешбар) қағаны Қытай императорына былай деп хат жолдады: «Көк Тәңірі Түрікті құрғалы 50 жыл уақыт өтті. Осы уақыт аралығында кең даланы иеленіп, жеке дара билік етіп келеміз. Мемлекетіміздің жер ұзындығы 10 мың лиден асады. Әскеріміз бен жылқымыздың саны 10 млн-ға толады. Көшпелілер арасында біздің елден күшті ел жоқ». «Суйшу» кітабы, 84 тарау, «Түрік тарихы».

Еуразия материгінің екі дүние бөлігінен тұратынын білесіңдер. Ең алдымен еуропалық бөліктің табиғат жағдайы, халқы мен елдері, олардың тұрмыс-тіршілігі жайлы қыскаша мағлұмат беріледі. Қа-зіргі кезде Еуропа елдерінің мәдени, шаруашылық байланыстары одан әрі нығаюда. Еуропалық Одақтың құрамына кіретін елдерде ортак акша (еуро) енгізілген, ал тұрғындары бір елден екінші елге еркін өтіп, саяхат жасауына мүмкіндік алған.

Еуропа елдері ежелден-ақ географиялық орны мен табиғат ерекшеліктеріне сәйкес, төрт тарихи-географиялық аймаққа топтастырылған. Олар Солтустік Еуропа, Батыс Еуропа, Шыгыс Еуропа, Оңтүстік Еуропа болып бөлінеді.

Фабрика (лат. fabrіca — шеберхана) — машиналар жүйесін қолдануға негізделген өнеркәсіп орны. Фабрика мен зауыттың арасында экон. тұрғыдан айырма жоқ. Дегенмен, фабрика негізінен жеңіл және тамақ өнеркәсібінің тауарларын дайындайтын кәсіпорын. 18 ғасырдың аяғы мен 19 ғасырдың бас кезінде Батыс Еуропада болған өнеркәсіп төңкерісі нәтижесінде бұрынғы мануфактуралардың орнына құрылды. Фабриканың мануфактуралардан айырмашылығы онда бірыңғай қол еңбегінің орнына машина кіргізіле бастады. Ресейдегі алғашқы фабрикалар 19 ғасырдың бас кезінде пайда болды. Қазақ жеріндегі фабрикалар 19 ғасырдың 2-жартысынан салына бастаған. Олар негізінен шикізат өңдеу (жүн, тері, т.с.с.) үшін пайдаланылды. Кеңес өкіметі орнағаннан кейін Қазақстанда үлкен қалалардың барлығында дерлік ірі-ірі фабрикалар салынды. Олар соңғы үлгідегі құрал-саймандармен жабдықталып, халық тұтынатын тауарлар шығарды. Бірақ 1970 — 1980 ж. бүкіл кеңес экономикасының “тоқырауға” ұшырауы салдарынан олардың шығарған тауарлары шетелдік технологиялармен бәсекеге түсуге қабілетсіз болып шықты. Сөйтіп, 1990 — 2000 ж. Қазақстан экономикасы нарықтық қатынастарға көшкен кезде олардың көпшілігі жабылуға мәжбүр болды. Дегенмен, қазіргі кезде жергілікті фабрикалардың көпшілігі шеттен инвестиция тарту арқылы жаңа технологиялар әкеліп, өз жұмыстарын жандандыра бастады.