Влесу живет веселая белка. белка прыгает на ветки. однажды когда белка спала она упала на волка. волк разозлился и хотел сьесть ее. белка умоляла волка "не ешь меня, отпусти! давай дружить- сказала она. волк "ладно, я тебя отпускаю. но ты скажи белка почему я всегда такой злой. тогда белка сказала "я тебя боюсь. отпусти меня. тогда я тебе отвечу. волк отпустил белку. белка прыгала на дерево. потом опять прыгает на ветки. тогда белка ответила "волк ты злой. ты всех пугаешь. тебя все боятся. ни с кем не разговариваешь. мы, белки, веселые. мы не злые. мы никого не пугаем. мы не делаем плохо кому то. мы добрые. волк "я теперб никого не буду пугать. белка я тебе слово. я не буду злым. буду добрым". с этого дня волк пытается стать добрым. волк спросил у белки совет. белка дала волку совет. если будешь другом, будь честным,добрым!
менің сүйікті ақ мұқағали мақатаев. осы есімді айтқанда көңіл шіркін сан құбылады. өйткені мен мұқағали өлеңдерін оқып,жаттап өстім. алғаш шәкірт атанып,мектеп ғын аттаған сәттен бастап-ақ мұқағали өлеңдерімен таныстым. мұқағали деп аталатын ақын барын естіп,оның өлеңдері санамнан бір сәт кеткен емес. қ дәуреннің қызығымен бірге бойға сіңген ақын өлеңдері жан дүниесіне мен ой-санамды түгелдей билеп алғандай еді. мұқағали өлеңдерін оқып отырып қпен қоштастым,мұқағали өлеңдерін оқи отырып кеудеме сыймай аласұраған алғашқы сезіммен де арпалыстым. мұқағали өлеңдерін оқи отырып әлемде махаббат деп аталатын сезім мен құдіреттің барын ұқтым.қуансам қуанышымды бөлісетін,қапалансам қайғымды ортақтастыратын мұқағалидің өлеңдері еді. тіпті көзге жас,көңілге мұң ұялаған сәттерімде мұқағали атамның поэзиясын тыңдаймын. қазақ халқының бір ғана абай болса,мұқағали да жалғыз. ақиық ақын мұқағали мақатаевтың шығармалары жылдар өтсе де жаңғыра береді. ақын жүрек тоқтаса да жыр жүрегі мәңгі тоқтамайтын ақынның өлеңдерін өмірден бөліп қарастыру мүмкін емес.қазақ поэзиясының хантәңірі атанған мұқағали төл әдибеттіміздің шоқжұлдызы болып қала бермек.
ответ:
менің сүйікті ақ мұқағали мақатаев. осы есімді айтқанда көңіл шіркін сан құбылады. өйткені мен мұқағали өлеңдерін оқып,жаттап өстім. алғаш шәкірт атанып,мектеп ғын аттаған сәттен бастап-ақ мұқағали өлеңдерімен таныстым. мұқағали деп аталатын ақын барын естіп,оның өлеңдері санамнан бір сәт кеткен емес. қ дәуреннің қызығымен бірге бойға сіңген ақын өлеңдері жан дүниесіне мен ой-санамды түгелдей билеп алғандай еді. мұқағали өлеңдерін оқып отырып қпен қоштастым,мұқағали өлеңдерін оқи отырып кеудеме сыймай аласұраған алғашқы сезіммен де арпалыстым. мұқағали өлеңдерін оқи отырып әлемде махаббат деп аталатын сезім мен құдіреттің барын ұқтым.қуансам қуанышымды бөлісетін,қапалансам қайғымды ортақтастыратын мұқағалидің өлеңдері еді. тіпті көзге жас,көңілге мұң ұялаған сәттерімде мұқағали атамның поэзиясын тыңдаймын. қазақ халқының бір ғана абай болса,мұқағали да жалғыз. ақиық ақын мұқағали мақатаевтың шығармалары жылдар өтсе де жаңғыра береді. ақын жүрек тоқтаса да жыр жүрегі мәңгі тоқтамайтын ақынның өлеңдерін өмірден бөліп қарастыру мүмкін емес.қазақ поэзиясының хантәңірі атанған мұқағали төл әдибеттіміздің шоқжұлдызы болып қала бермек.