Мухтар омарханович ауэзов родился 28 сентября 1897 года в урочище чингизтау абаевского района семипалатинской области. будущий писатель рос под духовным влиянием абая. отец омархан и дед ауез – люди культурные, высоко чтили великого поэта, соседа и друга семьи.много сил воспитанию внука отдавал дед ауэз. он был неистощимым рассказчиком народных сказаний, учил внука грамоте, он же привил мухтару любовь к , к поэзии абая.“мне с детства стали известны произведения абая. мой дедушка ауэз был его другом. дедушка заставнуков, помногу раз перечитывать и оригинальные, и переводные стихи поэта. особенно строго требовал он, чтобы мы знали наизусть письмо татупил в семипалатинскую учительскую семинарию. здесь начинается его знакомство с и зарубежной классикой. мұхтар омарханович әуезов 1897 жылдың 28қыркүйегінің чингизтау абаевского урочищесемипалатинской облыстың ауданының туды. келешекжазушы абайдың рухани ықпалының астында өсті. әкеомархан және ата ауез - мәдениетті , жоғарыұлы ақынды, көршіні және отбасының досыныңардақтады. көп күшті немеренің тәрбиесінің ата ауэз тапсырды. олхалықтың жырының неистощимым әңгімеле- болды,немерені сауатқа оқыды, ол ғой мұхтарға көңілдіәдебиетке, абайдың поэзии баулыды. "маған жасынан алмасқа абайдың туындылары белгілі.менің атам ауэз ол доспен болды. ата бізді, немерелерді,помногу ретті қайта оқы- та ақынның төл, да аудармалықөлеңдерін мәжбүрледі. айрықша қатал ол сұрады, чтобыбіз жатқа татьяны" хатын білдік, - впоследствии м. әуезовеске алды
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)