Табиғат – жаратылыс пернесі Күндердің бір күнінде Адам пайда болды. Ол құдіретті, зор, әрі сымбатты болды. Жер оған ғашық болды. Ол да Жерге ғашық болды, оның ұлылығы мен кеңдігіне, мейірімділігі мен көркемдігіне, асқақтығы мен тазалығына ғашық болды.
Уақыт өте келе Жер бетінде Адам көбейді.
Ертеде Жер кіршіксіз таза болған. Ол шексіз мейірімді әрі жайдары еді. Ол жануарлар әлемінің үйірлері, табындары мен отарларына пана болды, оларға азық берді, ал олар Жердің көркемдігі мен тазалығын сақтап, оған ұқыпты қарады.
Жер-Ана олар үшін өмір сүрудің, байлықтың қайнар көзіне айналды, олар оның кім екенін де ұмытты.
1. Бейімбет қазақ поэзиясында поэма жанрының өрісін ұзартып, өресін биіктетуге қомақты үлес қосқан.
2. Б. Майлин өмірде болатын сан алуан оқиғаларды жазушылық талғамынан сұрыптап өткізеді де топшылауға көркемдеп жеткізеді. Қазақ әдебиетінде прозалық жанрды дамытқан. Оның шығармалары өмірдегі кедергі болған жайларды, әділетсіздікті әшкерелейді.
3. Б.Майлин «Шаншар молда», «Ауыл мектебі»,«Некеқияр»,«Жасырын жиылыс»,«Келін мен шешей»,«Қос қақпан» сияқты шағын пьесалар мен қазақ даласындағы 1916 жылығ ұлт-азаттық қозғалысына арналған «Жалбыр»,«Амангелді», азамат соғысының қызыл партизандар тұрмысынан туған «Біздің жігіттер» және «Көзілдірік»,«Талтаңбайдың тәртібі»,«Майдан » тәрізді көпактілі комедиялар мен драмалар қалдырды.
4. Бейімбет Майлин шығармаларын, сатираға мол орын берілді. Ол проза мен поэзиялық жанрларда шығармаларды өндірте жазды. Оның 1928 жылы "Сойқанды содылар", ал 1920 жылы "Кесінділер" атты шығармашылық жинақтары басылды. Бейімбет, әсіресе, комедия, сықақ әңгіме, фельетон жанрын дамытуға үлкен үлес қосты.
5. Бейімбет Майлиннің барлық шығармалары әділдік жайлы. Ол әділдік үшін күресті. Халықтың көзін өз шығармалары арқылы ашты.
6. «Шұғаның белгісі »- Б. Майлиннің ең алғашқы прозалық шығармасы. Бұл жерде әйел теңсіздігі сөз болады. Алғаш рет «Садақ» журналында жарияланды.
7. «Шұғаның белгісі» шығармасы-қазақ әдебиетіндегі новелла жанрының негізін салған үздік хикаят. Ол 13 тараудан тұрады.
Егер мен ақын болсам...
Менің ойымша, ақындық қасиет - адам бойына туа бітетін талант. Әрбір адамның қолынан ақын болу келу бермейді, себебі ақын дегеніміз - суырып салма өнер иесі, яғни белгілі бір тақырыпқа колма-қол өлең шығарушы. Суырыпсалмалық өнердің биік шыңы - айтыс.
Ал мен өз басым ақын болсам, міндетті түрде айтысқа қатысып, бағымды сыyар едім. Ондағы басты мақсатым - жүлделі болу емес, керісінше халықтың көкейінде жүрген мәселелерді қозғап, билік басындағы кісілерді осы жағдайларға ықпал жасап, оң шешім табуға насихаттау.