Тапсырма.үлгіге қарап жаз.уарі. мен саябақта жүрмін. сіз саябақта жүрсіз.мен «алтынемел» саябағына бардым. сен ол саябақты аралады. біз олар саябақтағы шоқан уәлихановтың музейінебарды. сендер сіз тастағы жазуларды көрдіңіз. ол мен сусыған ыстық құмдардың үстімен жүрдім.сіздер .сендер неше түрлі аң-құсты көрдіңдер. олар
Стихотворение Ибрая Алтынсарина
Стихотворение Алтынсарина более 200 лет
время написано раньше. Он сказал: "Искусство-есть знания
В стихах учить казахских детей
и пригласили казахских детей учиться. "Чтение-
образование будет равняться только с другими двадцать пятью странами», – говорится в сообщении.
говорил. В этом стихотворении поэт говорил о казахских традициях и обычаях . Автор привел молодежи пример европейских стран.
В стихотворении Ибрая большие города, телефон, поезд
о говорят. Он дает информацию о компьютере.
Ибрай Алтынсарин надеется на молодежь, благословит его . Стихотворение предназначено для взрослых людей,певцов
Бұрынғы өткен заманда бір жесір кемпір болыпты. Бұл кемпірдің перзент дегенде жалғыз баласы болыпты, мал дегенде он шақты ешкісі болыпты. Бала ешкілерін бағып жүреді. Бір күндерде ешкілерін далада жайып жүріп, бір топ киікті көреді, оның ішінде бір алтын мүйізді киік жүреді. Бала бұл киіктерді күнде көріп жүріп, бір күндері шешесіне келіп:
– Далада бір топ киік көрдім, ішінде алтын мүйізді бір шұбар киік бар. Осы шұбар киікті ұстап алып, ханға тарту қылсам, хан маған сыйлық берер ме еді? — дейді. Шешесі:
– Ұстай алсаң, алып бар, хан сыйлық берер, — дейді.
Бір күндері бала далада ешкілерін жайып жүріп, алтын мүйізді шұбар киікті тағы да көреді. Сол арада бала әлгі шұбар киікті ұстап алады. Ханға алып жүреді. Ханға апара жатқанда, ханның үйінің жанында уәзір көреді де:
– Мұныңды ханға апармай-ақ қой, маған сыйлап кет, — дейді. Бала:
– Жоқ, саған әкеле жатқаным жоқ, ханның өзіне апарам, — деп уәзірге бермейді.
Бала алтын мүйізді шұбар киікті ханға тарту қылады. Хан уәзірін шақырып алып:
– Бұл баланың тартуына сыйлық беруге бола ма? – дейді. Сонда уәзір:
– Жоқ, бұған сыйлық беруге болмайды. Бұл киіктің астына қоятын бір тақ болады, оның екі қанаты болады: бірі алтын, бірі күміс. Бірі алтын суына малынған, бірі күміс суына малынған. Киік сол алтын тақтың үстінде тұрып ойнағанда, дүниенің қызығын көргендей боласыз. Сіздің салтанатыңыз сонда келіседі. Бала соны тауып әкелсін, сонда сыйлық беруге болады, — дейді.
Сонда хан балаға:
– Бұл киіктің астына қоятын тағы болады, оның екі жағында екі қанаты болады. Екі қанатының бірі алтын, екіншісі күміс суына малынған. Соны тауып кел. Сонда сыйлық беремін, ал таба алмасаң, басыңды аламын, – дейді.
Бала мұны естіп, жылап шешесіне келеді. Шешесі:
– Ойбай, балам! Бұған бола жыламай-ақ қой, өзім іздеп тауып әкелейін, — деп жолға шығады.
Бір жерлерге келсе, бір топ киік далада жайылып жүреді. Топ киіктің ар жағында жердің жарығын жамап бір кемпір отыр екен, бұған келіп, жұмысының мәнін айтады.
Сонда жер жамап отырған кемпір:
– Мысыр шаһарының бер жағында бір шаһар бар. Киіктің тағын істесе, сонда істейді, баланың қолына мың діллә беріп, соған жібер, — дейді.
Сонан баланың шешесі үйіне қайтып келіп, барлық дүние-мүлкін беріп, ешкілерінің барлығын да беріп, оның үстіне өзі неше жыл мал бағуға бір байға жалданыпты. Сөйтіп, баласына мың діллә құрастырып береді. Бала мың ділләні алып, киік астына қоятын тақты жасайтын Мысыр шаһарының жанындағы шеберге жүреді. Бірнеше күн жүріп, шеберге келеді. Бала шеберге келіп, осындай киік астына төсейтін тақты істетуге келгенін айтады.