Тапсырма. Сөз тіркестерін аударыңыз, сөйлем құраңыз. Төрт мезгіл, үш ай, бір тоқсан, қыс айлары, күз айлары, тамаша кез,
жаңбырлы күн, желсіз түн, бұлтсыз аспан, күн ұзақ, түн қысқа, демалыс кезі,
қоңыр салқын күз, қар аралас жауын-шашын, аязды күн,керемет кез, жылдың
төрт мезгілі, ауа-райының құбылысы.
35 65 33 2d 34 34 33 66 2d 61 33 65 37 2d 62 66 5e3-443f -a3e7-bf
34 63 35 65 32 37 63 65 30 30 12 16 48 61 6e 64 4c5e27ce 00.Hand
73 68 61 6b 65 52 65 6d 6f 74 65 53 65 72 76 69 shakeRem oteServi
63 65 1a 12 65 6e 63 72 79 70 74 65 64 48 61 6e ce.encr yptedHan
64 73 68 61 6b 65 22 32 1a 30 59 19 97 83 f4 3d dshake"2 0Y...=
23 d4 a9 50 16 5a ed b0 5b b2 67 68 69 73 9e 15 #..PZ.. [.ghis.
1a 44 95 60 2c 5e f1 e7 17 27 91 d5 4c af 13 33 D.`,^.. '..L..3
a6 55 34 65 01 9d b9 51 7b 53 .U4e...Q {S
Әбділда Тәжібаев 1909 жылы Ақмешітте (қазіргі Қызылорда қаласында) дүниеге келген. Әкесі Тәжібай 1915 жылы қайтыс болады да, шешесі Айманкүлдің қолында қалған. Жағдайына байланысты алты жасар Әбділданы қала сыртындағы Қараөзек деген жерде тұратын төркініне алып кетеді. Содан болашақ ақын он үш жасына дейін шешесі Айманкүл мен нағашы атасы Далдабайдың тәрбиесінде өседі. Жас Әбділданың өлеңге, әдебиетке деген құштарлығын оятқан да өз анасы мен нағашы атасы болады. Айманкүл араб, парсы тілдерін жақсы білетін сауатты, көзі ашық, көңілі сара кісі екен, Әбділдаға өзі хат танытып, әдебиет үлгілерін оқытып үйретеді. Кейін белгілі халық ақыны болып, өлеңдер жинағы да жарық көрген Әбділдаға шешесі Айманкүл, ол кезде әкесі Далдабай қарттың өтінішімен ауыл адамдарына Шығыстың қиссалары мен қазақтың неше алуан жыр-дастандарын оқып беріп отырған. Соларды қыбыр етпей, құмарта, үнсіз тыңдаушыларының бірі – Әбділда болған. Кейінірек үйлеріне келген қонақтары мен ауыл адамдарына, кішігірім жиын-топта әлгі қисса, дастандарды атасының айтуымен Әбділда оқып беретін болған. Оның үстіне бұл ауылға, әсіресе осы нағашы атасының үйіне Сыр елінің атақты ақын-жыршылары жиі келіп тұрған. Бір жолы Әбділда ауылдарына келген атақты ақын әрі әнші Нартай Бегежановпен Айманкүлдің ұзақ айтысын тыңдап, шешесінің айтқыштық, ақындығына қуанып тапқыр сөздерін есінде ұстап қалған. Анасы жастай дүниеден қайтқан күйеуін байырғы қазақ салтымен жыл бойы жоқтағаны, шешесінің өзі шығарған ұзақ жоқтау поэмасын дауыстап жатқа айтқанын төсекте жатып тыңдап, мұңды-шерлі әуеніне іштей үн қосатын болған. Жаңа бір түсіп, шам сөнді, Ашыла түсіп, гүл солды, – деген, ол кезде мағынасын өзі жете түсінбеген жолдарын да есінде сақтап қалған. Ал ақылды, мейірбан нағашы атасы 1919 жылдың қысында сүзектен қайтыс болғанша Әбділданы қасынан тастамай, қайда барса да бірге алып жүрген. Әбділда атасына көмектесіп, ау жайысып, тарысын суғарысқан. Той-томалаққа да бірге барып, атасының жанында төрде отырып, үлкендерден қазақтың ескілікті қызық әңгімелеріне қаныққан. Неше түрлі аңыз, ертегілерді көп білетін атасы да тыңдауға құмар жиеніне айтып беруден жалықпайды екен.