Толғаныс бөлімі Тапсырма: дөрекі, әдепсіз сөздердің мәнін ашып, дисфемизмдерді эвфемизмдерге айналдырыңдар.
1. Ерінен айырылған көмгенше жылайды,
Елінен айырылған өлгенше жылайды.
(көмгенше – жерлегенше, өлгенше – өмірінің соңына дейін)
2. Қақылдаған тауық тумай қоймайды.
(тумай – жұмыртқаламай)
3. Шошқаға ерген балшыққа аунар.
(шошқаға – нашар, жаман адамға)
4. Жолдасың соқыр болса,
Сен де бір көзіңді қысып қой.
(соқыр – ауыспалы мағынада, надан болса, сұғанақ болса, аңғал болса т.б.)
5. Ешкі егіз туып, қойдан көп болмас.
(туып – лақтап)
6. Қарғаның бір көзі оқта, бір көз боқта.
(боқта – жаман нәрседе)
7. Сараң да бір, сасық су да бір.
(сасық – лас, иістенген)
8. Өсекшінің тілі қышып тұрады.
(өсекші – сөзуар)
9. Қысыр сөзде қырсық көп.
(қысыр – жаман, мәні жоқ)
10. Итпен жолдас болсаң, таяғыңды тастама.
(итпен – сенімсіз адаммен)
Қыран, қыран бүркіт. Түсіндірме сөздікте «қыран» сөзінің мағынасы — бүркіт, қаршыға, қырғи, ителгі сияқты алғыр құстардың жалпы атауы деп баяндайды. Әрине, бұл мағына аталған құстардың қасиетіне қарай кейін пайда болса керек. Кейбір түркі тілдерінде, атап айтқанда, қырғыздарда қыран — епті, алғыр сияқты мағыналарда қолданылады. Және бұл тілде тек жыртқыш құс қана емес, аңға салатын иттерге де (тазыға) айтыла береді. Шамалауымызша, сөздің алғашқы тұлғасы «қыр» болып, мағынасы — жою, құрту етістіктерімен синонимдес болуы ғажап емес. Құс атауы — «қырғи» да осы түбірден туындаған деуге болады. Бұл деректер бойынша, «қыран бүркіт» тіркесі «епті, алғыр бүркіт» түсінігімен деңгейлес келеді. «...жаз — қаршыға, қыс — бүркіт дегендей босағасынан бір қыраны арылмайтын еді» (С. Мұқанов, Аққан жұлдыз.).[1]