Топта өздеріңізге тиісті кейіпкердің портретін және іс-әрекетіне қатысты сызба дайындаңыз. Сызба негізінде кейіпкер образын ашыңыз. 1-топ. Дәні жоқ егіннің басы 2-топ. Дәнге толы егіннің басы 3-топ. Бала 4-топ. Әке
Сыбайлас жемқорлық - бұл шенеуніктердің құқықтарын заңсыз байыту үшін қолдануы. Бұл ұрлық пен парақорлық, бұл принципсіз және өзімшілдік. Егер адам азғыруға қарсы тұра алмаса, оны жоғары дәрежеге лайық деп санауға бола ма?
Сыбайлас жемқорлық - қылмыстық әрекеттің бір түрі. Бұл жеке адамның немесе адамдар тобының зұлым әрекетін білдіреді. Ең бастысы, бұл заң басқалардың құқықтары мен артықшылықтарын бұзады. Сонымен қатар, сыбайлас жемқорлыққа бірінші кезекте пара алу немесе жымқыру сияқты әрекеттер жатады. Алайда сыбайлас жемқорлық әр түрлі болуы мүмкін. Сірә, жауапты қызметтегі адамдар сыбайлас жемқорлыққа бейім. Сыбайлас жемқорлық ашкөздік пен өзімшіл мінез -құлықты көрсетеді.
Объяснение:
Сыбайлас жемқорлықтың алдын алудың маңызды әдістерінің бірі - мемлекеттік қызметтегі жалақыны көтеру. Көптеген мемлекеттік қызметкерлер өте төмен жалақы алады. Сондықтан олар шығындарын жабу үшін парақорлыққа жүгінеді. Осылайша, мемлекеттік қызметшілер жоғары жалақы алуға тиіс. Демек, жоғары жалақы олардың пара алуға деген ынтасы мен жігерін төмендетеді.Жұмысшылар санын көбейту сыбайлас жемқорлықпен күресудің тағы бір қолайлы әдісі болуы мүмкін. Көптеген мемлекеттік органдарда жұмыс көлемі өте жоғары. Бұл мемлекеттік қызметшілердің жұмысын бәсеңдетуге мүмкіндік береді. Демек, бұл қызметкерлер жұмысты тезірек жеткізу үшін пара алады. Демек, парақорлықтың бұл мүмкіндігін мемлекеттік органдарға көбірек қызметкерлерді тарту арқылы жоюға болады. Сыбайлас жемқорлықты тоқтату үшін қатаң заңдар қажет. Біріншіден, кінәлілер қатаң жазалануы тиіс. Сонымен қатар, қатаң заңдар тиімді және тез орындалуы тиіс.
Жұмыс орындарында камераларды қолдану - жемқорлықтың алдын алудың тамаша әдісі. Біріншіден, көптеген адамдар ұсталып қалудан қорқып, жемқорлықпен күресуден бас тартады. Сонымен қатар, әйтпесе бұл адамдар сыбайлас жемқорлықпен айналысады. Үкімет инфляцияның төмен болуын қамтамасыз етуі керек. Бағаның өсуіне байланысты көптеген адамдар өз табыстарын тым төмен деп санайды. Демек, бұқара халық арасында сыбайлас жемқорлықты күшейтеді. Кәсіпкерлер өз акцияларын жоғары бағамен сату үшін бағаны көтереді. Сонымен қатар, саясаткер оларды алатын жеңілдіктер есебінен қолдайды. Бір сөзбен айтқанда, жемқорлық - қоғамның үлкен зұлымы. Бұл зұлымдықты қоғамнан тез арада жою керек. Сыбайлас жемқорлық - бұл көптеген адамдардың санасына енген улы зат. Біз тұрақты саяси және әлеуметтік күш -жігердің арқасында сыбайлас жемқорлықтан арыла аламыз деп үміттенеміз.
Абай (Ибраги́м) Кунанба́ев[2] (каз. Абай Құнанбайұлы, МФА: [ɑbɑj qʊnɑnbɑjʊlə] (инф.); 29 июля [10 августа] 1845 урочище Жидебай в Чингизтау — 23 июня [6 июля] 1904, умер там же[3]) — казахский поэт, композитор, просветитель, мыслитель[4], общественный деятель, основоположник казахской письменной литературы и её первый классик, реформатор культуры в духе сближения с европейской культурой на основе просвещённого ислама.Настоящее имя — Ибрагим, но прозвище Абай (каз. Абай «внимательный», «осторожный»), данное бабушкой Зере, закрепилось за ним на всю жизнь.
Абай Кунанбайулы родился 29 июля (10 августа) 1845 года в урочище Жидебай в Чингизских горах, в то время административно принадлежавшем к Бийскому уезду Томской губернии (ныне в Абайском районе Восточно-Казахстанской области), в семье крупного бая Кунанбая Оскенбаева (Ускенбаева) рода Тобыкты из казахского племени Аргын. Семья Абая принадлежала к местной знати; дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своём роду в качестве правителей и биев.
Начатое в детстве домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе у муллы Ахмет-Ризы в Семипалатинске, где преподавали арабский, персидский и другие восточные языки. Одновременно посещал русскую школу. К концу своей учёбы начинает писать стихи, сначала приписывая их авторство своему другу Кокпаю Джантасову. С 13 лет отец Кунанбай начинает приучать Абая к деятельности главы рода. В возрасте 28 лет Абай отходит от неё, целиком занявшись самообразованием, но только к 40 годам создаёт свои первые взрослые стихотворения. Значительным событием для Абая явилось его общение с политическими ссыльными Е. П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С. Гроссом.
Сыбайлас жемқорлық - бұл шенеуніктердің құқықтарын заңсыз байыту үшін қолдануы. Бұл ұрлық пен парақорлық, бұл принципсіз және өзімшілдік. Егер адам азғыруға қарсы тұра алмаса, оны жоғары дәрежеге лайық деп санауға бола ма?
Сыбайлас жемқорлық - қылмыстық әрекеттің бір түрі. Бұл жеке адамның немесе адамдар тобының зұлым әрекетін білдіреді. Ең бастысы, бұл заң басқалардың құқықтары мен артықшылықтарын бұзады. Сонымен қатар, сыбайлас жемқорлыққа бірінші кезекте пара алу немесе жымқыру сияқты әрекеттер жатады. Алайда сыбайлас жемқорлық әр түрлі болуы мүмкін. Сірә, жауапты қызметтегі адамдар сыбайлас жемқорлыққа бейім. Сыбайлас жемқорлық ашкөздік пен өзімшіл мінез -құлықты көрсетеді.
Объяснение:
Сыбайлас жемқорлықтың алдын алудың маңызды әдістерінің бірі - мемлекеттік қызметтегі жалақыны көтеру. Көптеген мемлекеттік қызметкерлер өте төмен жалақы алады. Сондықтан олар шығындарын жабу үшін парақорлыққа жүгінеді. Осылайша, мемлекеттік қызметшілер жоғары жалақы алуға тиіс. Демек, жоғары жалақы олардың пара алуға деген ынтасы мен жігерін төмендетеді.Жұмысшылар санын көбейту сыбайлас жемқорлықпен күресудің тағы бір қолайлы әдісі болуы мүмкін. Көптеген мемлекеттік органдарда жұмыс көлемі өте жоғары. Бұл мемлекеттік қызметшілердің жұмысын бәсеңдетуге мүмкіндік береді. Демек, бұл қызметкерлер жұмысты тезірек жеткізу үшін пара алады. Демек, парақорлықтың бұл мүмкіндігін мемлекеттік органдарға көбірек қызметкерлерді тарту арқылы жоюға болады. Сыбайлас жемқорлықты тоқтату үшін қатаң заңдар қажет. Біріншіден, кінәлілер қатаң жазалануы тиіс. Сонымен қатар, қатаң заңдар тиімді және тез орындалуы тиіс.
Жұмыс орындарында камераларды қолдану - жемқорлықтың алдын алудың тамаша әдісі. Біріншіден, көптеген адамдар ұсталып қалудан қорқып, жемқорлықпен күресуден бас тартады. Сонымен қатар, әйтпесе бұл адамдар сыбайлас жемқорлықпен айналысады. Үкімет инфляцияның төмен болуын қамтамасыз етуі керек. Бағаның өсуіне байланысты көптеген адамдар өз табыстарын тым төмен деп санайды. Демек, бұқара халық арасында сыбайлас жемқорлықты күшейтеді. Кәсіпкерлер өз акцияларын жоғары бағамен сату үшін бағаны көтереді. Сонымен қатар, саясаткер оларды алатын жеңілдіктер есебінен қолдайды. Бір сөзбен айтқанда, жемқорлық - қоғамның үлкен зұлымы. Бұл зұлымдықты қоғамнан тез арада жою керек. Сыбайлас жемқорлық - бұл көптеген адамдардың санасына енген улы зат. Біз тұрақты саяси және әлеуметтік күш -жігердің арқасында сыбайлас жемқорлықтан арыла аламыз деп үміттенеміз.
Абай (Ибраги́м) Кунанба́ев[2] (каз. Абай Құнанбайұлы, МФА: [ɑbɑj qʊnɑnbɑjʊlə] (инф.); 29 июля [10 августа] 1845 урочище Жидебай в Чингизтау — 23 июня [6 июля] 1904, умер там же[3]) — казахский поэт, композитор, просветитель, мыслитель[4], общественный деятель, основоположник казахской письменной литературы и её первый классик, реформатор культуры в духе сближения с европейской культурой на основе просвещённого ислама.Настоящее имя — Ибрагим, но прозвище Абай (каз. Абай «внимательный», «осторожный»), данное бабушкой Зере, закрепилось за ним на всю жизнь.
Абай Кунанбайулы родился 29 июля (10 августа) 1845 года в урочище Жидебай в Чингизских горах, в то время административно принадлежавшем к Бийскому уезду Томской губернии (ныне в Абайском районе Восточно-Казахстанской области), в семье крупного бая Кунанбая Оскенбаева (Ускенбаева) рода Тобыкты из казахского племени Аргын. Семья Абая принадлежала к местной знати; дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своём роду в качестве правителей и биев.
Начатое в детстве домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе у муллы Ахмет-Ризы в Семипалатинске, где преподавали арабский, персидский и другие восточные языки. Одновременно посещал русскую школу. К концу своей учёбы начинает писать стихи, сначала приписывая их авторство своему другу Кокпаю Джантасову. С 13 лет отец Кунанбай начинает приучать Абая к деятельности главы рода. В возрасте 28 лет Абай отходит от неё, целиком занявшись самообразованием, но только к 40 годам создаёт свои первые взрослые стихотворения. Значительным событием для Абая явилось его общение с политическими ссыльными Е. П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С. Гроссом.