ТЫҢДАЛЫМ ОҚЫЛЫМ 4
-тапсырма.
Тыңда. Оқы. Өлеңді жатта.
ТАБИҒАТ ЖАРАТЫЛЫС ПЕРНЕСІ
О, далам менің, байтағым,
«Далам!» деп өлең айтамын.
Ұлың боп ойлап барам да
Құлын боп ойнап қайтамын.
О, далам менің, байтағым,
«Далам!» деп өлең айтамын.
Солған Ай болып барам да
Толған Ай болып қайтамын.
(Қадыр Мырза-Әлі)​

Қазақтың тұрмыстық бұйымдары - бүкіл Орталық Азияның мұраты болып саналады. Көшпенділер малдың терісінен және ағаштан тұрмыстық бұйымдарды өрнектеп қиып, күнделікті өмірде қолданған. Мысалы: торсық, тостаған және сандық. Торсық жүні сыпырылған мал терісінен жасалады. Оған сүт, айран және басқа да сұйық бұйымдарды құйып, алыс сапарларға адамдар алып жүрген. Келесі тостаған, ол бүгінгі кәсенің рөлін атқарған екен. Оны ағаштан ойып жасап, кейінгі кезде сия және бояумен әшекейлеген. Үшінші бұйым - сандық. Киімді және жүкті жинап, сақтау үшін арналған құрылғы. Қазақтың салты бойынша, қыздың жасауы сандыққа салынып берілген. Бұл дәстүр әлі күнге дейін кей отбасыларда сақталған. Кеңес үкіметі кезінде бұл бұйымдар ұмытылса дағы, қазір қолданысқа қайта кіріп жатыр. Мысалы, біздің үйде қонақтар шақырылып, ет тартылған кезде, анашым міндетті түрде ағаштан ойылған кең астау қолданады. Ол қонақтарға деген ықылас пен құрметтің белгісі екен. 

В 1811 году Казанский Собор был построен на Невском пр. специально для иконы Казанской Божьей Матери, которая является самой главной святыней города. Ещё в те времена, когда город только закладывался, архиерей воронежский Митрофаний предрёк, что образ Казанской Божьей Матери станет покровом города. И до тех пор, пока икона находится в городе, в город не ступит вражья нога. И действительно, город ни разу не был сдан неприятелю. В 1920-м году Собор был закрыт для богослужений, и икону перенесли в Князь-Владимирский Собор, где она сейчас и находится. 

Величественное здание Казанского собора с широко распахнутой колоннадой возвышается на противоположной стороне Невского пр. Там, где расположен ансамбль Казанского собора, в начале XVIII в. были переведенские слободы. В 1733-1737 гг., по проекту М. Г.Земцова ближе и Невскому пр. построили каменную церковь со шпилем. Она была разобрана после того, как в 1801-1811 гг. по проекту Л. Н.Воронихина был воздвигнут Казанский собор. В годы строительства зодчий жил в д. 27 по Невскому пр. 

Перед Воронихиным стояла сложная градостроительная задача. Собор обращён к Невскому пр. боковым фасадом. Воронихин скрыл основной объём здания грандиозной торжественной колоннадой, охватившей пространство Казанской площади. Новаторским было конструктивное решение собора: большепролетные перекрытия боковых проездов колоннады, устройство металлического купола. 

Казанский собор – одна из вершин архитектуры высокого классицизма и блестящий образец синтеза искусств. Скульптура на фасадах принадлежит ваятелям И. П.Мартосу, С. С.Пименову, И. П.Прокофьеву, Ф. Г.Гордееву, Д. Рашетту, В. И.Демут-Малиновскому. Двери северного фасада отлиты по образцу «Райских дверей» во Флоренции – произведения знаменитого скульптора XV в. Лоренцо Либерти. В 1813 г. в соборе был погребён главнокомандующий русскими войсками Великой Отечественной войне 1812 г. фельдмаршал М. И.Кутузов. Здание стало пантеоном русской военной славы. Мемориальное значение Казанского собора возросло после открытия перед ним в 1837 г. памятников М. И.Кутузову и М. Б. -де-Толли, выполненных Б. И.Орловским при участии архитекторов В. П.Стасова и литейщика В. П.Екимова. Ансамбль Казанского собора со стороны Казанской ул. дополняет чугунная ограда – шедевр декоративного искусства. Она создана по проекту А. Н.Воронихина в 1803-1812 гг. Перед ней установлен фонтан работы Ж. Тома де Томона (1809 г.), перенесённый сюда в 1934 г. с Пулковского шоссе.