... Құтылмаған кінәраттан, Күнәдан,
Бар шындықты іштен үнсіа қүраган,
Ағыл-тегіл көздің жасын кол етіп
Күні кеше мен былай деп сылагам:
«Жаным кетті қарайып,
қопарылды тірегім,
Aliтыңдаршы,
Халайық,
сөздер:
Қалай өмір сүремін?!
Қалай жүрем
Темірден
Соғып шыдам,
Төзімді...
Көріп едім бәрін мен
Ойып алды көзімді.

​

Жергілікті хан аңшылықта жылғы клыков қабан қаза ұлы, және қызметтер, боясь ашу-ыза хан (ол қорқытты құйып жұтқыншаққа кипящим қорғасынмен сол, кім оған, ол ұлымен болған нәрсе недоброе) аттанды ескі шебері Али кеңес. Сол смастерил музыкалық аспап, ол атады, домбрамен болды ханға және заиграл онда. Застонали, заплакали ішектер, словно жалобный шу орман пронесся астында жібек шатром хан шатыр. Күрт ысқырған желдің смешался с воем жабайы аң. Қатты вскрикнули ішектер, словно адамның дауысы, сұрап, көмек, домбыра деді ханға қайтыс болуы туралы оның ұлы. Тыс өзіңізді ашу-ыза хан бұйырды плеснуть ыстық қорғасын-да дөңгелек тесік домбыра.
Некоторые слова не переведены

Ягуарлар Оңтүстік, Орталық Америка мен Мексиканың тропиктік және субтропиктік қалың ормандарында, көбіне өзен бойында, тауларда тараған. Ағашқа жақсы өрмелейді. Дене тұрқы 2 м-дей, құйрығының ұзындығы 75 см, салмағы 68 – 136 кг. Денесінің тұрқы жолбарысқа ұқсайды; қызғылт сары, жұмсақ түгінде қара дақтар мен сақиналар анық көрінеді. Жыныстық жағынан 3 жылда жетіледі. Тамыз – қыркүйекте мауығып, 100 – 110 күн көтеріп, 2 – туады. Кішігірім тұяқты жануарлармен, ұсақ кемірушілер, балықтармен, бақалармен қоректенеді, кейде тасбақаның жұмыртқасын да жейді. Ягуарлар мал шаруашылығына зиян келтіреді. Терісі үшін көп ауланған. Қазір олардың саны өте аз, сондықтан қорғауға алынып, Халықараралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабына” енгізілген.[2]