Астана қаласы – Қазақстан Республикасының астанасы (1997 жылдың 10 желтоқсанынан). 2011 жылдың 1 қаңтарындағы мәлімет бойынша, халқының саны 697 257 адамды құрайды. Халық саны жағынан бұл қала Қазақстанда Алматыдан кейін екінші орында. Қаланың байырғы атаулары – Ақмола (1830-дан 1961 жылдарға дейін), Целиноград – 1961-ден 1992 жылдарға дейін, Ақмола – 1992-ден 1998 жылға дейін.
Табиғаты
Қоңыржай шұғыл континеттік. Жазы ыстық әрі құрғақ, қысы аязды әрі ұзақ. Жылдық орта температурасы 3,1 °C. Жылдық жауын-шашын көлемі 300 мм. Жаздың ыстығы 40 °C –тан асып кете алса, қыстың суығы – 50 °C-қа дейін төмендейді. Қысының суығы сібір аязына таяса, жаздыгүні Орта Азияның ыстық қапырығы байқалады.
Халқы
2011 жылдың 1 қаңтарындағы мәлімет бойынша, қаланың халық саны 697,3 мың адамды құрайды. 2009 жылдың көрсеткіштерінде Астана қаласының миграциялық сальдосы 31 908 адамды құрады – бұл республикадағы ең жоғарғы көрсеткіш. Қалаға жасалған миграциялық толқындар негізінен Қазақстанның өзге аймақтарынан болады. Астана адам капиталын тарту жағынан және тұрғындарының табысы жағынан елдегі көшбасшы қала болып келеді. Ұлттық құрамы: қазақтар, орыстар, украиндар, татарлар, армяндар, әзірбайжандар, еврейлер, белорустар, грузиндер, молдавандар, тәжіктер, өзбектер және т.б.
Отан – адамның түп-тұқияны, ата-бабаларынан бері қарай кіндік қаны тамып, өсіп-өніп келе жатқан жері. Сондықтан қай елдің адамы болсын өз Отанын дүниедегі ең қымбаты, ең қасиеттісі, ең аяулысы – анасына балайды. Отан ұғымы адамның адамдық мінез, ізгілік сезімімен, парасатымен етене байланысты. Отансыз адам болмайды. Тағдырдың жазуымен, яғни адамның өзіне байланыссыз себептермен немесе опасыздықпен Отанынан қол үзген адам болады. Екеуі де бақытсыз, бірақ алдыңғысы – аянышты, ал соңғысы – жиіркенішті пенде.
Отан – белгілі бір адам үшін оның туған шаңырағы, ата-ана, бала-шағасы, солармен бірге осы өмірден көретін қызығы мен бақытының тұрағы, өлгеннен кейін де ұрпақтарына рухы жар болып жататын топырағы.
Біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең, олар үшін туған жерді қасиет тұту – қанға сіңген мінез, ежелгі дәстүр. Бұл таным біздің жанымызға ана сүтімен тараған, ана тілімен дарыған. Біздің ұшан-теңіз ертегі-аңыздарымыз, ұзақ дастандарымыз бен жырларымыз, мақал-мәтелдеріміз, ұлы жырауларымыз бен шешендеріміздің нақылдары туған жерді, Отанды ардақтауға толы және олардың өзі қандай терең мәнді, көркем сөз маржандары десеңізші! Бауырлас халықтарымызға ортақ «Отаның – алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық», «Ер – туған жеріне, ит – тойған жеріне», «Ер – елінде, гүл – жерінде», «Жат елде сұлтан болғанша, өз еліңде ұлтан бол» деген сияқты ғажайып мақалдар қаншама?!
Отанды шексіз сүйіп, ардақтаумен бірге оны жауларынан жан аямай қорғау – әр перзенттің парызы, міндеті де. Отан-ананы басына іс түскенде жан салып қорғамаған азаматты азамат, халық перзенті деуге болмайды.
Қаланың байырғы атаулары – Ақмола (1830-дан 1961 жылдарға дейін), Целиноград – 1961-ден 1992 жылдарға дейін, Ақмола – 1992-ден 1998 жылға дейін.
Табиғаты
Қоңыржай шұғыл континеттік. Жазы ыстық әрі құрғақ, қысы аязды әрі ұзақ. Жылдық орта температурасы 3,1 °C. Жылдық жауын-шашын көлемі 300 мм. Жаздың ыстығы 40 °C –тан асып кете алса, қыстың суығы – 50 °C-қа дейін төмендейді. Қысының суығы сібір аязына таяса, жаздыгүні Орта Азияның ыстық қапырығы байқалады.
Халқы
2011 жылдың 1 қаңтарындағы мәлімет бойынша, қаланың халық саны 697,3 мың адамды құрайды. 2009 жылдың көрсеткіштерінде Астана қаласының миграциялық сальдосы 31 908 адамды құрады – бұл республикадағы ең жоғарғы көрсеткіш. Қалаға жасалған миграциялық толқындар негізінен Қазақстанның өзге аймақтарынан болады. Астана адам капиталын тарту жағынан және тұрғындарының табысы жағынан елдегі көшбасшы қала болып келеді. Ұлттық құрамы: қазақтар, орыстар, украиндар, татарлар, армяндар, әзірбайжандар, еврейлер, белорустар, грузиндер, молдавандар, тәжіктер, өзбектер және т.б.
Отаным – алтын бесігім
Отан – адамның түп-тұқияны, ата-бабаларынан бері қарай кіндік қаны тамып, өсіп-өніп келе жатқан жері. Сондықтан қай елдің адамы болсын өз Отанын дүниедегі ең қымбаты, ең қасиеттісі, ең аяулысы – анасына балайды. Отан ұғымы адамның адамдық мінез, ізгілік сезімімен, парасатымен етене байланысты. Отансыз адам болмайды. Тағдырдың жазуымен, яғни адамның өзіне байланыссыз себептермен немесе опасыздықпен Отанынан қол үзген адам болады. Екеуі де бақытсыз, бірақ алдыңғысы – аянышты, ал соңғысы – жиіркенішті пенде.
Отан – белгілі бір адам үшін оның туған шаңырағы, ата-ана, бала-шағасы, солармен бірге осы өмірден көретін қызығы мен бақытының тұрағы, өлгеннен кейін де ұрпақтарына рухы жар болып жататын топырағы.
Біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең, олар үшін туған жерді қасиет тұту – қанға сіңген мінез, ежелгі дәстүр. Бұл таным біздің жанымызға ана сүтімен тараған, ана тілімен дарыған. Біздің ұшан-теңіз ертегі-аңыздарымыз, ұзақ дастандарымыз бен жырларымыз, мақал-мәтелдеріміз, ұлы жырауларымыз бен шешендеріміздің нақылдары туған жерді, Отанды ардақтауға толы және олардың өзі қандай терең мәнді, көркем сөз маржандары десеңізші! Бауырлас халықтарымызға ортақ «Отаның – алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық», «Ер – туған жеріне, ит – тойған жеріне», «Ер – елінде, гүл – жерінде», «Жат елде сұлтан болғанша, өз еліңде ұлтан бол» деген сияқты ғажайып мақалдар қаншама?!
Отанды шексіз сүйіп, ардақтаумен бірге оны жауларынан жан аямай қорғау – әр перзенттің парызы, міндеті де. Отан-ананы басына іс түскенде жан салып қорғамаған азаматты азамат, халық перзенті деуге болмайды.