Эргономика (гр. ergon – жұмыс + nomos – заң) – еңбек құралдары мен үдерістерін оңтайландыру арқылы еңбекке қолайлы жағдай жасау мақсатымен адамды (адамдар тобын) және оның қазіргі заманғы өндірістің еңбек үдерістеріне қатысуын зерделейтін ғылыми пән. “Адам – машина (техника‚ бұйым)”‚ “адам – орта” жүйелеріндегі байланыстарды оңтайлы шешу стратегиясын айқындайды.[1] Адам‚ машина және орта күрделі бүтін ретінде қаралуға тиіс екенін‚ мұнда адам жетекші рөл атқаратынын мойындайды. “Адам – машина – орта” кешенін ұтымды жоспарлап‚ енгізу үшін адам мен машинаның үйлесімділігін ескеретін эргономик. талаптарды қамтамасыз ету керек‚ олар: биофизикалық үйлесімділік – машина‚ басқару органдары және адам (оператор) талап етілетін күш-жігер‚ қуат‚ басқару әрекеттерінің жылдамдығы‚ дәлдігі‚ қарқыны тұрғысынан бір-біріне сай келуге тиіс; антрометрикалық үйлесімділік – адамның антропол. (бойы‚ жасы‚ салмағы‚ т.б.) және физиол. ерекшеліктерін ескере отырып, ұтымды ұйымдастырылған жұмыс орнын жасау; техникалық-эстетикалық үйлесімділік – машинаның тартымдылығын қамтамасыз ету. Эргономикалық талаптар адам мен техника арасындағы атқарымдарды бөлу мен келісуге‚ әрекет үдерістеріне (еңбектің сапасына‚ қауырттығына‚ т.б.)‚ әрекет құралдарына (жұмыс орнының жабдығына‚ басқару органдарына‚ т.б.)‚ әрекет жағдайына (микроахуалға‚ шуылға‚ дірілге‚ т.б.) жатады. Олар техниканы жасап‚ өндіріске енгізудің барлық сатыларында ескерілуге тиіс. Белгіленген талаптарға сай келетін эргономик. көрсеткіштер бұйымның жекелеген түрлерін пайдаланудың қолайлылығы мен қауіпсіздігін сипаттауға мүмкіндік береді‚ еңбектің мазмұнын байытып‚ тартымдылығын жақсартуға‚ өнімділігін арттыруға‚ адамның күш-қуатын‚ денсаулығын жұмыс істеу қабілетін сақтауға септігін тигізеді.[2][3][4]
Дереккөздер
Қаржы-экономика сөздігі. - Алматы: ҚР Білім және ғылым министрлігінің Экономика институты, "Зияткер" ЖШС, 2007. ISBN 978-601-215-003-2
«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, X том
О.Д.Дайырбеков, Б.Е.Алтынбеков, Б.К.Торғауытов, У.И.Кенесариев, Т.С.Хайдарова Аурудың алдын алу және сақтандыру бойынша орысша-қазақша терминологиялық сөздік. Шымкент. “Ғасыр-Ш”, 2005 жыл. ISBN 9965-752-06-0
Орысша-қазақша түсіндірме жалпы сөздік: Көлік/ профессор Е. Арын — Павлодар : «ЭКО» ҒӨФ. 2006.
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет.
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
Эргономика (гр. ergon – жұмыс + nomos – заң) – еңбек құралдары мен үдерістерін оңтайландыру арқылы еңбекке қолайлы жағдай жасау мақсатымен адамды (адамдар тобын) және оның қазіргі заманғы өндірістің еңбек үдерістеріне қатысуын зерделейтін ғылыми пән. “Адам – машина (техника‚ бұйым)”‚ “адам – орта” жүйелеріндегі байланыстарды оңтайлы шешу стратегиясын айқындайды.[1] Адам‚ машина және орта күрделі бүтін ретінде қаралуға тиіс екенін‚ мұнда адам жетекші рөл атқаратынын мойындайды. “Адам – машина – орта” кешенін ұтымды жоспарлап‚ енгізу үшін адам мен машинаның үйлесімділігін ескеретін эргономик. талаптарды қамтамасыз ету керек‚ олар: биофизикалық үйлесімділік – машина‚ басқару органдары және адам (оператор) талап етілетін күш-жігер‚ қуат‚ басқару әрекеттерінің жылдамдығы‚ дәлдігі‚ қарқыны тұрғысынан бір-біріне сай келуге тиіс; антрометрикалық үйлесімділік – адамның антропол. (бойы‚ жасы‚ салмағы‚ т.б.) және физиол. ерекшеліктерін ескере отырып, ұтымды ұйымдастырылған жұмыс орнын жасау; техникалық-эстетикалық үйлесімділік – машинаның тартымдылығын қамтамасыз ету. Эргономикалық талаптар адам мен техника арасындағы атқарымдарды бөлу мен келісуге‚ әрекет үдерістеріне (еңбектің сапасына‚ қауырттығына‚ т.б.)‚ әрекет құралдарына (жұмыс орнының жабдығына‚ басқару органдарына‚ т.б.)‚ әрекет жағдайына (микроахуалға‚ шуылға‚ дірілге‚ т.б.) жатады. Олар техниканы жасап‚ өндіріске енгізудің барлық сатыларында ескерілуге тиіс. Белгіленген талаптарға сай келетін эргономик. көрсеткіштер бұйымның жекелеген түрлерін пайдаланудың қолайлылығы мен қауіпсіздігін сипаттауға мүмкіндік береді‚ еңбектің мазмұнын байытып‚ тартымдылығын жақсартуға‚ өнімділігін арттыруға‚ адамның күш-қуатын‚ денсаулығын жұмыс істеу қабілетін сақтауға септігін тигізеді.[2][3][4]
Дереккөздер
Қаржы-экономика сөздігі. - Алматы: ҚР Білім және ғылым министрлігінің Экономика институты, "Зияткер" ЖШС, 2007. ISBN 978-601-215-003-2
«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, X том
О.Д.Дайырбеков, Б.Е.Алтынбеков, Б.К.Торғауытов, У.И.Кенесариев, Т.С.Хайдарова Аурудың алдын алу және сақтандыру бойынша орысша-қазақша терминологиялық сөздік. Шымкент. “Ғасыр-Ш”, 2005 жыл. ISBN 9965-752-06-0
Орысша-қазақша түсіндірме жалпы сөздік: Көлік/ профессор Е. Арын — Павлодар : «ЭКО» ҒӨФ. 2006.
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет.
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
Суретті мыннан табуға болады:
Объяснение:
Совесть, честь, стыд. Ар,намыс, ұят.
1. Ерді намыс өлтірер, қоянды қамыс өлтірер.
Мужчина погибает в бою, заяц – в камышах.
2. Ер жігітке өлімнен ұят күшті.
Для жигита лучше смерть, чем позор.
3. Жігіттің қүны жүз жылқы, ары мың жылқы.
Цена жигиту – сто коней, цена его чести – тысяча коней.
4. Ақылың болса арынды сақта: ар-ұят керек әр уақытта.
Если умен, честь береги; честь и совесть – спутники каждому шагу.
5. Ел намысы – ер намысы.
Честь народа – честь жигита.
6. Ер жігіт елінің ұлы, намысының құлы.
Жигит – сын своего народа и раб своей чести.
7. Өлімнен ұят күшті.
Стыд сильнее смерти.
8. Мал сақтама, ар сақта.
Не добро береги, а честь свою береги.
9. Малыңа сүйенбе, арыңа сүйен.
На богатство не полагайся, а на совесть опирайся.
10. Үлкен пышақ ұялғанынан өтеді.
Большой нож со стыда режет.
11. Ашу – ақылдың дұшпаны, нәпсі – иманның дұшпаны.
Гнев – враг разума, неумеренный аппетит – враг совести.
12. Атты қамшы айдайды, ерді намыс айдайды.
Коня подгоняет кнут, жигита – честь.
13. Қазаннан қақпақ кетсе, иттің ұяты кетеді.
Когда с котла крышку снимают, собака всякий стыд теряет.
14. Атын аяған жерге қарар, құсын аяған көкке қарар.
Кто коня жалеет одолжить – в землю смотрит, кто ловчую птицу жалеет одолжить – в небо смотрит.
15. Беттің арын белбеуге түйіп алып.
Совесть в узелок завязал.
16. Арлы арына қараса, арсыз жеңдім дейді.
Честного совесть удерживает, бессовестный себя победителем считает.
17. Тәнім - жаным садағасы, жаным – арым садағасы.
Тело – жертва души, душа – жертва чести.
18. Жақсы аттың жалын сақтағанша, жақсы жигіттің арын сақта.
Чем скакуна силы беречь, лучше доброго жигита честь сберечь.
19. Қайталаған дерт жаман, қайта бұзған серт жаман.
Нарушить клятву, как дважды переболеть одной болезнью.
20. Арақпен достастым дегенше, адамгершілікпен қоштастым де.
С водкой подружился – с совестью простился.
21. Жарлы болсаң да арлы бол.
Пусть и беден, но будь честен.
22. Енбеқ - өмірді ұзартады, ұят - бетті қызартады.
Труд жизни прибавляет, стыд в краску вгоняет.
23. Өз бетін аямаған кісінің бетін шиедей қылады.
Плюющий на свою совесть, на чужую и не посмотрит.
24. Ер мойнында қыл арқан шірімес.
За жигитом даже волосяная веревка не пропадает.
25. Жігітке жар қымбат, намыс пен ар қымбат.
Жигит дорожит любовью, а еще больше – честью.
26. Бар барын жейді, ұятсыз арын жейді.
Каждый ест, что у него есть; бессовестный свою совесть проедает.
27. Адам болам десен, арынды ақшаға сатпа.
Если думаешь сохранить человечность, не меняй на деньги честь.
28. Бетің қісық болса, айнаға өкпелеме. Ниетің қисық болса, ағайынға өкпелеме.
Если рожа кривая, на зеркало не серчай; если совесть нечиста, на родню не пеняй.
29. Қолыңмен істегеніңді мойныңмен көтер.
За дело рук головой отвечай.