Днажды мы с мамой были в зоопарке. Мы остановились у вольеры с жирафом. Жираф величественно возвышался над оградой и пощипывал губами листья высокой акации. Видно было, что экзотический гость из Африки чувствует себя здесь как дома.
Я долго стоял и внимательно рассматривал жирафа. Я удивлялся его красоте. Это очень высокое животное — до тести метров, с длинной шеей и длинными ногами. Шея и туловище жирафа песочного цвета. Они покрыты коричневыми пятнами. По сравнению с длинной шеей голова совсем маленькая, и на ней маленькие рожки между ушами.
Жираф спокойно стоял в вольере, гордо подняв свою голову. Мне очень хотелось увидеть, как будет жираф наклонять голову, чтобы пощипать траву. Но жираф сначала долго стоял на одном месте, а потом медленно и важно пошёл в другой конец вольеры. Я протянул ему сквозь прутья траву, но он даже не заметил её с высоты своего большого роста. Очень жаль, я ведь так хотел с ним подружиться. Я мысленно попрощался с жирафом и пошёл дальше
Менің туып өскен жерім - егеменді Қазақстан. Қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. Біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. Биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. Қазақстан жерінде аңдар мен құстар, не ше түрлі жануарлар жасайды. Сол жерде біздің ата-бабаларымыз, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен. Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.Қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «Отаның-алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. Өз Отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті. Ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата-бабаларымыз елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. Өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. Халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс.
Я долго стоял и внимательно рассматривал жирафа. Я удивлялся его красоте. Это очень высокое животное — до тести метров, с длинной шеей и длинными ногами. Шея и туловище жирафа песочного цвета. Они покрыты коричневыми пятнами. По сравнению с длинной шеей голова совсем маленькая, и на ней маленькие рожки между ушами.
Жираф спокойно стоял в вольере, гордо подняв свою голову. Мне очень хотелось увидеть, как будет жираф наклонять голову, чтобы пощипать траву. Но жираф сначала долго стоял на одном месте, а потом медленно и важно пошёл в другой конец вольеры. Я протянул ему сквозь прутья траву, но он даже не заметил её с высоты своего большого роста. Очень жаль, я ведь так хотел с ним подружиться. Я мысленно попрощался с жирафом и пошёл дальше
Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.Қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «Отаның-алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. Өз Отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті.
Ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата-бабаларымыз елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. Өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. Халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс.