Кияс, ребенок чей отец ушел на фронт, он ходил на поле один. я не помню что он там делал.
в скоре у него заболела мать. и ему ходить пришлось одному. у него был младший брат. но он был ещё очень мал.
потом помнит слово «шесть гектаров», которое взвешивали 8 лет. Каждый год на одном и том же участке земли сажали просо и заготавливали его для колхоза. Но в то время его отец был с Киясом. Теперь его отец ушел на фронт. Мать больна. Когда мальчик подумал об этом, он был шокирован. Он подумал: «Я сначала полью рты на восточной стороне канавы». Тогда легко налить воду в устья на западной, наклонной поверхности >>. *** Глаза мальчика дрожали от страха, когда он увидел воду, текущую в поле. Не зная, что делать, мальчик подошел к тому месту, где падала вода, и рухнул ... Размер места, где он упал, составлял около трех или четырех ступенек. Сейчас не только место прикрыто, но мальчик еле выдерживает поток воды ... Он был так зол, что слезы текли из его глаз ... Кияс заплакал и встал. Кое-где он поймал кошку, которую сопровождал ручей. Постепенно он начал выходить из себя. Она перестала плакать. Как будто чувство настойчивости взяло верх. «Надо как-то достроить это место», - подумал он про себя. (Т. Нурмагамбетов
Арыстан баб кесенесі — көне Отырар жеріндегі сәулет өнері ескерткіші. Түркістан халқының арасында мұсылман дінін таратушы Қожа Ахмет Иасауидің ұстазы болған Арыстан баб ата қабірінің басына салынған. Кесене дәлізхана, мешіт, құжырахана, азан шақыратын мұнара сияқты жеке бөлмелерден құралған. Кесененің ең көне бөлігі қабірхана болуы тиіс. Қазір де оның едені басқа бөлмелермен салыстырғанда едәуір биік. Қабір үстіне алғашқы белгі 12 ғ. шамасында салынған. Мазар 14 ғасырда қайта жөнделген. Арыстан баб кесенесі 20 ғасырдың басында жергілікті халықтың қаражатымен күйдірілген кірпіштен ауданы 35x12 м, биіктігі 12 м, бұрынғы Меккеге қараған есігі Түркістанға, Әзірет Сұлтанға бағытталып, Солтүстік жағы кесене, Оңтүстік жағы мешіт есебінде қайта жәнделді. Дәліз-қақпа маңдайшасына мәрмәр тақта қаланып, бетіне һижра бойынша 1327 жыл, яғни соңғы құрылыс жүрген уақыт деп көрсетілген.
я могу суть рассказать.
Кияс, ребенок чей отец ушел на фронт, он ходил на поле один. я не помню что он там делал.
в скоре у него заболела мать. и ему ходить пришлось одному. у него был младший брат. но он был ещё очень мал.
потом помнит слово «шесть гектаров», которое взвешивали 8 лет. Каждый год на одном и том же участке земли сажали просо и заготавливали его для колхоза. Но в то время его отец был с Киясом. Теперь его отец ушел на фронт. Мать больна. Когда мальчик подумал об этом, он был шокирован. Он подумал: «Я сначала полью рты на восточной стороне канавы». Тогда легко налить воду в устья на западной, наклонной поверхности >>. *** Глаза мальчика дрожали от страха, когда он увидел воду, текущую в поле. Не зная, что делать, мальчик подошел к тому месту, где падала вода, и рухнул ... Размер места, где он упал, составлял около трех или четырех ступенек. Сейчас не только место прикрыто, но мальчик еле выдерживает поток воды ... Он был так зол, что слезы текли из его глаз ... Кияс заплакал и встал. Кое-где он поймал кошку, которую сопровождал ручей. Постепенно он начал выходить из себя. Она перестала плакать. Как будто чувство настойчивости взяло верх. «Надо как-то достроить это место», - подумал он про себя. (Т. НурмагамбетовАрыстан баб кесенесі — көне Отырар жеріндегі сәулет өнері ескерткіші. Түркістан халқының арасында мұсылман дінін таратушы Қожа Ахмет Иасауидің ұстазы болған Арыстан баб ата қабірінің басына салынған. Кесене дәлізхана, мешіт, құжырахана, азан шақыратын мұнара сияқты жеке бөлмелерден құралған. Кесененің ең көне бөлігі қабірхана болуы тиіс. Қазір де оның едені басқа бөлмелермен салыстырғанда едәуір биік. Қабір үстіне алғашқы белгі 12 ғ. шамасында салынған. Мазар 14 ғасырда қайта жөнделген. Арыстан баб кесенесі 20 ғасырдың басында жергілікті халықтың қаражатымен күйдірілген кірпіштен ауданы 35x12 м, биіктігі 12 м, бұрынғы Меккеге қараған есігі Түркістанға, Әзірет Сұлтанға бағытталып, Солтүстік жағы кесене, Оңтүстік жағы мешіт есебінде қайта жәнделді. Дәліз-қақпа маңдайшасына мәрмәр тақта қаланып, бетіне һижра бойынша 1327 жыл, яғни соңғы құрылыс жүрген уақыт деп көрсетілген.