Менің байлығым, барым, нәрім... Ол сенсің – кітабым! Қай кезде де сарқылмайтын, ескірмейтін білім бересің де тұрасың. Оның есесіне ештеңе де сұрамайсың. Жан баласынан шексіз мейірбансың, ақылы тасқан данасың. Әркез санама рухани тыныштық ұялатып, сабырға шақырасың. Сөйте отырып күлкі сыйлап, бір кез жылатып та аласың. Сол үшін де сені шынайы дос санаймын. Сенің түрлі-түрлі кітаптарыңды оқып болғасын беттерді парақтай отырып әрбіріңді алғысым ретінде бір сипап, маңдайыңды сүйгендей мұқабаңды сүйемін ғой кіта Олай сүюімнің де себебі бар. Оны өзің де білесің. Бүгінгі күні сенің орныңды осал, арзан дүниелер ысырып жатыр. Көксандықтың да көрсетіп жүрген ортақол шоулары халықтың талғамын бұзды. Осынау арзан, болмашы бағдарламалар ойлауға мұрша бермейді. Бұл жәйтті қоғам көре тұра еш шара қолданбайтынын көріп ішім қан жылайды. Кітап оқып отырған адамды көз алдыңызға елестетіп көріңізші! Ол көркем әдебиет атты қиял-ғажайып, тылсым әлемге енеді. Оның өмірге деген құштарлығы пайда болады, қызығушылығы оянып, ойлануға мүмкіншілік туады. Мұндай сезімді сезіну де бір ғанибет қой оқыған адамға!
Ұлы философ Бэкон кітап жайында: «Кітап – заманалар толқынында тербеліп, көкірегіндегі қастерлі қазынасын ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп келе жатқан ой кемесі» деген екен. Сол ой кемесі – кітаптар арасынан маған, менің жан дүниемнің шартарабына әманда достық еншісіндей жұбаныш болар бір кітап бар. Ол – Әзілхан Нұршайықовтың «Махаббат қызық мол жылдар» кітабы. Қанша оқысаң да қайталап оқи бергің келетін көркем дүние дер едім мен оны. Жазушы жасаған образдарының шынайылығы мен үндестігі сені еріксіз тылсым әлемге жетелейтіндей. Бір ғана махаббат сөзіне көп мағына беретін автор сөздері бүгінгінің жастарының жетесіне жетерліктей ой салады. Ұлы Отанның патриоты етіп сезінтіп, оны махаббатым деп, Ербол арқылы тегіс қазақия жастарының бойына үлгі етеді. Иә, кеудесінде адамгершілік, берік махаббат ұя салмаған адам анасына да, Отанына да адал бола алмайтыны анық. «Әр жастың жүрегінде асыл махаббат болсын, сол махаббат әр жас отбасының алтын діңгегіне айналсын. Тек әр отбасының ғана емес, махаббат деген асыл жібекке түйілген отаншылдық, еңбекшілдік, достық, туыстық, бауырластық, дәстүріне деген жан-тәнімен берілгендік сезімдері біздің Ұлы Отанымыздың алтын діңгегі болсын!» - деп автор ел жанашыры ретінде жүрек жарды сөздер арнайды.Осындай майталман жазушылар, көркем шығармалар, оқырмандар көбейе берсе екен.
Бүгінгі күні театр бірте-бірте жас адамдарға, тіпті ересектерге де қызығушылық жоғалтқанын айтуға болады. Кинематографиялық технологиялар әлі күнге дейін қазіргі заманғы кинотеатр - керемет актерлердің ойнауы ғана емес, сондай-ақ көптеген ерекше әсерлер. Театрда олар ойнайды, сондықтан адамдар оны аз қызықтырады. Үлкен қателіктер жасаңыз, өйткені актерлер ойнайды, ал ең бастысы - ерекше әсерлер - бұл жай ғана жағымды қосымша. ол оны барып кезде ғана жеке, Мен, кем танымал болып отыр және оған келуге бас тартуға адамдарға дәл қандай шатасып қандай театр сұраққа жауап тұжырымдау алды. Театрға бару туралы шешімді өзіме емес, өзім қабылдадым, оны қабылдағанға дейін ұзақ уақыт бойы ойладым. Театрдың аз болғанын түсіндім, сонымен бірге театрдың ресми сапарлары мен беделімді ұнататын адамдардың пікірлерін естідім. Мен әрқашан массалардың қателесіп жатқанын мойындаймын, ал кейбір адамдар дұрыс, сондықтан мен өзімнің қандай театрды білуді шештім. Мен оған әлі келуге шешім қабылдағаныма өкінбеймін. Мен жай ғана деп аталатын Иван Nechui-Левицкая атақты сюжет кезінде өнімділігін өтті жергілікті театр, кешкі отырыстарының бірінде үшін баруға шешім «Kaydasheva отбасы». Бұл керемет әңгіменің мазмұнын қайталау қиын емес, бәрі онымен таныс. Театрға барғанда бастысы мазмұндағы емес, актерлерді ойнауда. Бұл ойын жай ғана жарамсыз болды. Ешқашан мен ешқашан мұндай шынайы және табиғи актерлерді көрген емеспін. Актер ойынына қоңырау шалу қиын, себебі менің алдымда бұл әдемі ертегіде бейнеленген визуалды суреттер өмірге келді. Мен актерлер рөлін, сонымен қатар, содан кейін украин және украин қоғам өмірінің жолын атқарды адамдар арасында күрделі және күрделі қарым-қатынастарды ғана емес, көрдім. Мұның бәрі өте қызықты, ақпараттылығы және тіпті қызықты болды. Қойылымнан кейін Мен, шынын айтқанда, бөлме және театр қабырғалары қалдыру келмеді, Мен ұзақ уақыт бойы жалғасып тарихы Kaydashevoy отбасын көруге келеді.Енді театрға алғаш рет келгенімде, мен оны барлық басқа адамдарға баруды ұсынамын. Және, әрине, театрды фильммен салыстыруға болмайды деп айта аламын, бұл керемет уақыт. Мен театрға баруды шешкеніме өте қуаныштымын. Менің ойымша, мен оған көп рет барамын.
Ұлы философ Бэкон кітап жайында: «Кітап – заманалар толқынында тербеліп, көкірегіндегі қастерлі қазынасын ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп келе жатқан ой кемесі» деген екен. Сол ой кемесі – кітаптар арасынан маған, менің жан дүниемнің шартарабына әманда достық еншісіндей жұбаныш болар бір кітап бар. Ол – Әзілхан Нұршайықовтың «Махаббат қызық мол жылдар» кітабы. Қанша оқысаң да қайталап оқи бергің келетін көркем дүние дер едім мен оны. Жазушы жасаған образдарының шынайылығы мен үндестігі сені еріксіз тылсым әлемге жетелейтіндей. Бір ғана махаббат сөзіне көп мағына беретін автор сөздері бүгінгінің жастарының жетесіне жетерліктей ой салады. Ұлы Отанның патриоты етіп сезінтіп, оны махаббатым деп, Ербол арқылы тегіс қазақия жастарының бойына үлгі етеді. Иә, кеудесінде адамгершілік, берік махаббат ұя салмаған адам анасына да, Отанына да адал бола алмайтыны анық. «Әр жастың жүрегінде асыл махаббат болсын, сол махаббат әр жас отбасының алтын діңгегіне айналсын. Тек әр отбасының ғана емес, махаббат деген асыл жібекке түйілген отаншылдық, еңбекшілдік, достық, туыстық, бауырластық, дәстүріне деген жан-тәнімен берілгендік сезімдері біздің Ұлы Отанымыздың алтын діңгегі болсын!» - деп автор ел жанашыры ретінде жүрек жарды сөздер арнайды.Осындай майталман жазушылар, көркем шығармалар, оқырмандар көбейе берсе екен.
ол оны барып кезде ғана жеке, Мен, кем танымал болып отыр және оған келуге бас тартуға адамдарға дәл қандай шатасып қандай театр сұраққа жауап тұжырымдау алды. Театрға бару туралы шешімді өзіме емес, өзім қабылдадым, оны қабылдағанға дейін ұзақ уақыт бойы ойладым. Театрдың аз болғанын түсіндім, сонымен бірге театрдың ресми сапарлары мен беделімді ұнататын адамдардың пікірлерін естідім. Мен әрқашан массалардың қателесіп жатқанын мойындаймын, ал кейбір адамдар дұрыс, сондықтан мен өзімнің қандай театрды білуді шештім.
Мен оған әлі келуге шешім қабылдағаныма өкінбеймін. Мен жай ғана деп аталатын Иван Nechui-Левицкая атақты сюжет кезінде өнімділігін өтті жергілікті театр, кешкі отырыстарының бірінде үшін баруға шешім «Kaydasheva отбасы». Бұл керемет әңгіменің мазмұнын қайталау қиын емес, бәрі онымен таныс. Театрға барғанда бастысы мазмұндағы емес, актерлерді ойнауда. Бұл ойын жай ғана жарамсыз болды. Ешқашан мен ешқашан мұндай шынайы және табиғи актерлерді көрген емеспін. Актер ойынына қоңырау шалу қиын, себебі менің алдымда бұл әдемі ертегіде бейнеленген визуалды суреттер өмірге келді. Мен актерлер рөлін, сонымен қатар, содан кейін украин және украин қоғам өмірінің жолын атқарды адамдар арасында күрделі және күрделі қарым-қатынастарды ғана емес, көрдім. Мұның бәрі өте қызықты, ақпараттылығы және тіпті қызықты болды. Қойылымнан кейін Мен, шынын айтқанда, бөлме және театр қабырғалары қалдыру келмеді, Мен ұзақ уақыт бойы жалғасып тарихы Kaydashevoy отбасын көруге келеді.Енді театрға алғаш рет келгенімде, мен оны барлық басқа адамдарға баруды ұсынамын. Және, әрине, театрды фильммен салыстыруға болмайды деп айта аламын, бұл керемет уақыт. Мен театрға баруды шешкеніме өте қуаныштымын. Менің ойымша, мен оған көп рет барамын.