Менің болашақ мамандығым және аудармашы. Неге мен осы мамандықты таңдадым? Менің ойымша, бұл қазіргі уақытта өте пайдалы және сұранысқа ие болып табылады деп санаймыз. Аударма Мамандығы сіз басқа халықтардың әдет-ғұрыптарын білу үшін бүкіл әлем бойынша саяхат мүмкіндік береді. Бұл мамандық адамдар арасындағы тілдік кедергілерді жояды. Өте vazhno- кәсіби айналды. жақсы аудармашы болу үшін, өзіңіз жұмыс істейтін және күн сайын шет тілі бойынша біліміңізді жақсарту үшін бар. Мен сондай-ақ тілін оқыту өте қызықты күрделі процесс болып табылады, бірақ деп санаймыз. Ең бастысы тілегі болуы, содан кейін бәрі шығады.Мен ағылшын тілін үйренудемін. Біздің уақытта тілді білу өте маңызды болып табылады. Сонымен қатар, біздің елімізде 2017 жылы EXPO өтеді. Бұл көрме ағылшын тілін меңгерген, еріктілер көп талап етеді. Мен ЭКСПО қатысу болашақ аудармашы өмірі мен жұмысына өте жақсы және қызықты тәжірибе болар еді деп ойлаймын.аудармашы ана тілінде еркін меңгерген, және бірқатар шет болуы тиіс. Егер сіз түсіндіру қажет болса, ол әр түрлі елдерден келген адамдар қарым-қатынас адамның қабілеті бойынша талап етіледі. аудармашы келіссөздер жүргізуге барларға менталитетін білу қажет. Біз үлкен аудармашы болуға өте қиын жұмыс керек, мен екенін түсіну.мінсіз шет тілін білемін Көптеген сарапшылар, мемлекеттік және жеке келіссөздер аудармалар көмектеседі. Бұл пайдалы және қызықты мамандық. Ол журналистика, саясатта, және басқа да көптеген жолдармен қажет. Мен сізге кәсіби аудармашы болса, онда сіздің бизнес өте жақсы ақылы болады деп есептейміз.
Ңжер-анаға деген ықыласы ерекше. топырақтан жаралған болмысымыздан ба әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер мен ел ұғымы егіз. әлем картасында жерінің үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды иемдеген отанымыз бар. алайда басында баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері жоқ қандастарымыздың толып жүргенін қалай түсіндіреміз? өзінің меншікті жері жоқ , ерім деп еркелетпеген еліне қорған бола ала ма? әр жерде иесі бар деп қоршалып, қорғалған, бірақ бір түп ағаш егілмей, бір лашық салынбай созылып жатқан жерлер бар. ол жерлерді өзі алмай, өзгеге де бермейтіндердің не ойлағаны бар? жер күтіп, баптағанды, топырағын шаң қылып бүлдіршіндердің жүгіргенін, әйтеуір тірі ға қалқан болуды қалайды. ал қоқысқа толып, тынысы тарылған, егілмей жетімге айналған жер де ауа жұта алмай қиналған бірдей. бірде бір қоқысқа толып, әбден азып-тозған жерін сатуды жөн көреді. сатып алушы жерді қоқыстан тазалап жүріп, бұлақтың көзін тауып алады. әртүрлі жүзім, анар, алма ағаштарын егіп, басына үй салады. уақыт өте сол маңнан жердің бұрынғы иесі өтіп бара жатып, жайқалған бақты көріп, мен қандай жерден айырылып қалғанмын деп өкініпті - дейді аңыздарда. жер баптағанға, күте білгенге азық, бағалай білгенге баспана, аялай білгенге сая бола алады. бірақ оның қадірін түсіне білу үшін де жерге жете алмай тіршілігі мұңға айналған бауырларымыздың күйін бастан өткізу керек пе? бізге жер беріңдер деп ашынған қазақтардың жанайқайы жылда естілетін жырға айналып барады. кезінде «шаңырақ», «бақай» деп бір дүрліккен қазақтың жылауы неге қайталана береді? еңбекпен тапсын, жерді сатып алсын дейді біреулер. ал біреулер неге өз ауылында отырмайды, қалада нелері бар деп сөгері анық. мүмкін біреулер ауылдағы жеріне егін ексін, соны өсіріп, азық қылсын деп ақыл айтар. бірақ кімнің жақсы өмір сүргісі келмейді дейсін. қала маңына шоғырланып жинала бастаған жандардың болашағым- қалада оқысын, тіршілік жасап, отбасымды асырайын деп ниеттенгендері анық. кеше ғана жер беріңдер деп бейбіт мақсатта жиылған топтың өз бауырымыз, өз қандастарымыз екенін естен шығармайық. қалай десек те бұл мәселені шешудің жолдарын іздеу керек. өз елім өзекке теппес деп шырылдаған олардың жанайқайын бүгін естімесек, ертең ар алдында да, алла алдында да жауап беретінімізді ұмытпаған жөн шығар.
