Құсбегілік– бүркіт, ителгі, қаршыға, қырғи, тұйғын, тұрымтай, сұңқар, лашын, жағалтай сияқты жыртқыш құстарды қолға үйретіп, аңға, құсқа салатын саятшылық өнердің бір тармағы. Құсбегілік жаһанда кеңінен тараған, оның ішінде бүркітшілік қазақ, қырғыз халықтарының дәстүрлі ежелден келе жатқан үлкен төл өнері ретінде саналады. Қазақ халқының арасында бұл өнердің тамаша шеберлері кең дәріптеледі. Мәселен, «Аспанда жүрсем қанатым талады, жерге қонсам жалайыр Шора алады», «Тінейдегі қасиет — ұялас екен сарқұспен, Шорадағы қасиет — тілдес екен бар құспен»,— деген сөз-дер барҚұсбегілер қыран құсты тор құрып ұстайды немесе қарақанат балапан кезінде ұядан алады. Оның аяғына балақбау мен шыжым тағып, көзіне томаға кигізеді. Құсты әуелде шыжыммен ұшырып, қайыруы жеткен соң семіртіп түлетеді. Бұдан кейін құсты ақжеммен асырап, бос керілген арқанга қонақтатып, ұйқысын алып арытады. Жеңіл ұшып, жеңіл қонатын күйге келгенде аңға салады.
асан Кайе
Асан Кайе-ойчул, мудрец,
критика - философ был поэтом. Жизнь
на протяжении многих поколений люди жаловались на боли и боли
в 2006 году в городе был открыт музей.
Предположительно, он жил в XIV веке
Радуга печали изобрела запас народа,
в поисках земли в Талас, Нарын, Ак-Сай, Ат-
До самого начала. Но он человек
уважаемый, не найдя удобного места для скота,
умер в заключении.
Радуга печали мир спокойствия
поиск пути, который приведет вас.
Мифы и современники
В 1999 году окончил Казахский государственный университет.,
Алдар говорит, что это коса.
Произведения мудреца нам в виде мифов и цитат
пришли.