Жазушы адам өмірі туралы қандай философиялық ой айтады? Соғысты ол қалай суреттеген?
Оның алдына қойған мақсаты қандай еді?
Оның өз мақсатына жетуіне не кедергі болды?
- Мәтін қай стильде жазылған?​

Казахская швейцария – таково второе название этой удивительной местности в северном казахстане (район кокшетау). среди желтой, опаленной солнцем, бесконечной степи вдруг «вырастает» зеленая стена леса. а уже за ней взору открывается по-настоящему дивная местность: огромные вековые деревья, каменные горные хребты, фантастические изгибы скал, тихие «околдованные» озера, полные рыбы. бурабай или боровое – поистине таинственное и загадочное место. «бура» по-казахски означает «верблюд». с этим связана старая легенда о верблюде, жившем в этих местах. узнав о том, что сюда идут люди, верблюд обернулся тулпаром (крылатым скакуном) и полетел к пику кокшетау, таким образом, спасаясь от людей, как от надвигающегося несчастья. на территории бурабая археологи обнаружили склад орудий эпохи бронзы. это свидетельствует о том, что бурабай был населен не только охотниками, но и земледельцами и . здесь не раз проходили скифские племена, шедшие на добычу золота и руды. бурабай не слишком богат памятниками материальной культуры. но его удивительная природа производит впечатление не меньше чем некоторые великие замки и дворцы. чего стоит только один взгляд на окжетпес – самую красивую скалу бурабая. казахи говорят: «даже стрелой ее никто не достанет». а как великолепны сосновые леса бурабая! зимой сосновый лес покрыт белым снегом, летом - легкий ветер распыляет вокруг ароматические волны сосновой смолы, осенью - лес полон особенных ароматов - смеси влажной сосновой коры с грибами и травами. есть в бурабае и березовые леса. бурабай – это уникальное место для тех, кто собирает лекарственные травы, это лучшее место для отдыха, самосозерцания, прогулок… бурабай - курорт, известный далеко за пределами казахстана, знаменит лечебницами, которые практикуют оздоровление с кумыса – лошадиного молока.

А берілген баға жетпес құндылықтардың бірі-уақыт.

Бүгінгі күні дамыған өркениетті елдерге бара қалсаңыз, кез-келген адамның осы уақыт мәселесіне келгенде тым сараң екенін байқайсыз. А уақыттан ұтылған жағдайда көп нәрседен қағылатынын жақсы біледі.

Тіпті қалалардағы автобус пен көлік аялдамаларынан жүру мезгілдерінің «15:05», «13:15», «20: 12» сияқты әрбір минутқа дейін есептеулі екенін байқап, таң қаламыз. Көліктері де сол белгіленген уақыт ережесінен бір минут озбайды.Біздерден сағат сұрағанда « Тоғыздан он бес минут кетті » десең, «Е, тоғыз жарым десейші» дей салатын уақытқа деген тым ысырапшыл түсінік оларда жоқ.

Уақыт-бір орталықтан бастау алатын және мәңгілікке созылған спираль тәрізді. Біз ауқаттанған кезде астың дәмінен ләззат алып, оның пайдасын көреміз. Уақыт та сол сияқты: сәттерін, минуттарын, күндері мен апталарын қаншалықты тиімді пайдалансақ, соншалықты ләззат аламыз, оның өтіп, оралмасқа кеткенін қаламаймыз. Өмір ләззаты мен қуанышы сезіліп, әрбір күніміз бен келешегімізге үміт отын сыйлаған кезде, қаншалықты көз тоймас нығмет болса да, егер оны ойланбай өткізсек, оның адамның иығына артылған ауыр жүктен ешқандай айырмашылығы болмайды.Уақыт – адам өмірінің ақшалай құны. Уақыт – әркімнің нақтылы өмірлік капиталы. Адамның босқа кеткен әрбір сәті отқа жаққан теңгемен тең. Адамның ақшалай уақыты адамның өзіне байланысты. Біреудің бір сағаты мың теңге болса, енді біреулердікі бір тиын. Кісінің кісілігі уақытты босқа өлтірмеуден басталмақ. Даналық жасқа байланысты емес. Елдің бәріне ортақ бір-ақ күнтізбе бар, тек оны әркім әр түрлі пайдаланады.

Объяснение:

лайк басыңдаршы