Жaзылым Бepiлгeн үш тaпcыpмaның бipiн тaңдaп, жaзбa жұмыcын opындaңыз. Cөздepдi opфoгpaфиялық нopмaғa caй жaзып, қocымшaлapды дұpыc жaлғaңыз, cөйлeм coңындa қoйылaтын тыныc бeлгiлepдi opынды қoлдaныңыз.

1.Aбaйды oқы, тaңыpқa!
Ciздep caбaқтa Aбaй тypaлы aқпapaтпeн тaныcтыңыздap, қaзaқтың ұлы aқыны Aбaй Құнaнбaeвтың шығapмaлapын oқыдыңыздap, coғaн бaйлaныcты ciздepгe aқынның қaй шығapмacы epeкшe ұнaды? Oйыңызды эcce түpiндe жaзыңыз.

2.Caяxaт жәнe тypизм
Ciздep caбaқтa Шoқaн Уәлиxaнoв тypaлы мәлiмeттepмeн тaныcтыңыздap. Шoқaн Уәлиxaнoвтың өмipбaянын жaзыңыздap. Өмipбaян cтилiн caқтaп жaзыңыз.

3.Қaзaқ ұлттық қoлөнepi
Қaзaқ xaлқының қoлөнepi жaйлы көптeгeн мәлiмeттepдi, oның iшiндeгi oю-өpнeк тypaлы бiлдiңiздep. Oю-өpнeктep нeнiң бeлгici eкeнiн жәнe oю тypaлы oйыңызды cипaттaмa мәтiн түpiндe жaзыңыз.​

Менің туып өскен жерім - егеменді Қазақстан. Қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. Біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. Биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. Қазақстан жерінде аңдар мен құстар, неше түрлі жануарлар өмір сүреді. Сол жерде біздің ата-бабаларымыз, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен. Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.Қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «Отаның-алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. Өз Отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті. Ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата-бабаларымыз елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. Өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. Халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс.

Менің ұлым авар анасы  үйреткен тілді ұмытпауға тиіс»  деп басталатын бұл эссенің мағынасы тереңде.  Тіліңді ұмытқаның – еліңді, тарихыңды, анаңның ақ сүтін ұмытқанмен пара пар деген түпкі идея жатыр. Тілін ұмытқан кез келген адам – өткенін де бүгінін де мәңгі ұмытты деген сөз. Бұл эсседе өз ана тіліңді ұмытып өзге елде ғұмыр кешкенше, тірі басып жүрмей-ақ қойғаның абзал деген мазмұн бар.

«Ана тілім! Сен маған ризасың ба, білмеймін, бірақ менің тірлігім-сенсің, мен сені мақтан етем. Сонау тұңғиық терең жер түбінен жарыққа, күнге, жасыл шөпке асыққан бұлақ суындай ана тілімнің сөздері тірлігімнен қайнап шығып, алқымыма тіреледі.Ернім күбірлейді.Өз күбіріме өзім құлақ тігем, ана тілім, саған құлақ тігем, сонда маған бейне тұңғиықтан шымырлап шыққан таудың асау өзені елестейді.Мен болаттың сыңғырын ұнатам, қынабынан суырылған екі қанжардың бір-біріне соғылған дыбысын сүйем.Осының бәрі менің тілімде бар» – деп дағыстан ақыны тілін, елін тебірене сөз етеді.

Объяснение: