Жер туралы өлең керек көмектесіңдерш

Мың жеті жүз отыз бір сәнасында,

Біз кірдік Руссияның фанасына.

һүнерсіз бостығымыз көрінген соң,

Қызықбас кім қазақтың баласына?

Жылында мың сегіз жүз алпыс сегіз

Қазналық, деді, жердің һәммәсін да.

Таралып жылдан жылға жер-суымыз

Мұжықтың кетті бәрі қаласына.

Қадірдан халық билеген ақсақалдар,

Бұл іске фәһім назар саласың ба?

Темірді қызуында соқпай қалып,

Нәсіліңнің көз жасына қаласың ба?

Кір жуып, кіндік кескен хайран жерлер,

Мұжыққа, хош аман бол, барасың да.

Қасиетті бабамыздың зияраты,

Қалдың ғой көшесінің арасында.

Моншаға зияраттың тасын алып,

Ағашын отқа мұжық жағасың да:

Таба алмай бір барғанда еш белгісін,

Көзден жас көлдей болып ағасың да.

Шалқар көл, аққан бұлақ, жайлы қоныс

Орман-тоғай кетті ғой ағашың да.

Ойласам мұның бәрін хиялы боп,

Хафадан ішім оттай жанасың да.

Әуелде жерімізбен кіріп едік,

Тұрмақта ғаділдіктің саясында.

Айрылсаң қалған жерден осы күнгі

Топыраққа малды қазақ бағасың да.

Адасты ғақылынан қара халық

Білгіштер өзің хайлә табасың да.

Қазағым, жерің қайда ата мекен,

Қазақ қазақ болғалы мекен еткен.

Хазірде бәріңізді қуып