В HNO3 и в водном растворе HI карбонаты “зашипят” (будут выделять CO2). Если в воду налить бром, то он в некоторой степени (обратимо) даёт с водой 3 кислоты (HBr, HBrO и HBrO3), первая и третья из которых тоже дадут “шипение” с карбонатами. KOH характерных реакций не даст. AgCl с карбонатами вообще не среагирует. А BaSO4 — он обратимо реагирует с водными растворами карбонатов, но нужно будет, например, покипятить его с большим избытком крепкого раствора хорошо растворимого карбоната; затем слить раствор и вновь кипятить с новой порцией. Таким путём можно будет превратить его в BaCO3, а оный ужè можно легко распознать, облив его сильной кислотой (“зашипит”).
Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.
В HNO3 и в водном растворе HI карбонаты “зашипят” (будут выделять CO2). Если в воду налить бром, то он в некоторой степени (обратимо) даёт с водой 3 кислоты (HBr, HBrO и HBrO3), первая и третья из которых тоже дадут “шипение” с карбонатами. KOH характерных реакций не даст. AgCl с карбонатами вообще не среагирует. А BaSO4 — он обратимо реагирует с водными растворами карбонатов, но нужно будет, например, покипятить его с большим избытком крепкого раствора хорошо растворимого карбоната; затем слить раствор и вновь кипятить с новой порцией. Таким путём можно будет превратить его в BaCO3, а оный ужè можно легко распознать, облив его сильной кислотой (“зашипит”).
Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.