5-тапсырма. Берілген шешендік сөз үзіндісін оқып, Майқы биге мінездеме жазыңдар.
Халқыңды билеместен бұрын, өз ордаңды билеп ал.
Орданды жұмған жұдырықтай берік ұстасаң, халық
ешқайда қашпайды. Хан өздігінен өлім жазасын қол-
данбасын. Өлім жазасын шешетін халықтың өзі болсын.
Гусляр — прыгонны чалавек, уласнасць князя, аднак ён мае сваю годнасць, погляды на жыццё, мужнасць. Апрануты гусляр, як звычайны селянін, носіць світку, здаецца, нічым не выдзяляецца сярод іншых, але ў яго «задумных вачах незвычайны агонь». Гэты агонь у вачах не прыніжанага, забітага чалавека, а мудрага старца, які за сваё жыццё пабачыў і зведаў многа. Ён мае свой погляд на свет і людзей, на грамадскія праблемы, выражае ідэалы «цемры сярмяжнай». У сваіх песнях гусляр нёс людзям праўду пра іх жыццё, таму «песня-дума за сэрца хапала». Слухаючы гусляра, сялянам здавалася, што кожны ў рэшце рэшт знойдзе сваё шчасце і «папараць-кветку».
На вяселлі княжацкай дачкі гусляр вырашыў сказаць праўду пра князя і яго багацце. Гусляр ведаў на што ідзе. Ён адмовіўся ад «поўных гуслі дукатаў».
Скурганіў бы душу чырванцом тваім я,