Адказ: У вершы "Ты, мой брат, каго зваць Беларусам ..." А. Гарун сцвярджае, Што ня Можа бясследна загінуць той народ (А Нават калі Яго абрабавалі, адабраўшы "і зямля, І лясы, І кілімы", пазбавіўшы магчымасці выхоўваць дзяцей), які змог зберагчы родную мову - скарб, Што захаваўся пекла Дзядоў І прадзедаў. У пяршыла І апошнім чатырохрадкоўях гучыць Заклік шанаваць, берагчы родную мову:
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей ня Цура;
Як не зроку сам з сабою пад прымусам,
Так І вольныя Главная ня зракайся.
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей ня Цура;
Як не зроку сам з сабою пад прымусам,
Так І вольныя Главная ня зракайся.