Мцыри увидел мир, закрытый от него ранее, монастырскими стенами. Поэтому так жадно вглядывается он в каждую открывающуюся ему картину, так тщательно отмечает все, что видит, и так восторженно рассказывает потом о природе. Нельзя не узнать в описанных героем картинах неповторимого кавказского пейзажа. Мы видим рельеф Кавказа: «пышные поля», холмы с высокими травами, горные хребты и скалы, ущелья и бездны, потоки и бурные ручьи. Мы узнаем о растительности Грузии: о высоких травах ее долин (строфа 9), о богатых виноградниках (строфа 11), о спутанных плющом терновниках и густых вечных лесах (строфа 15).Мцыри бежал, чтоб «узнать, прекрасна ли земля», «узнать, для воли иль тюрьмы на этот свет родимся мы» и чтоб «пройти в родимую страну».
Жанары жап жарық таңдай жанары
Тамағы аппақ аққудай тамағы
Бұрымдай бұрылып өскен бойжеткен
Қалауы жүректің сенсің қалауы
Айналып толғаныма
Күнделік жолдағына
Айналмас бұл бағына
Мен үшін мәңгі
Нұр төгіп таңдарыңа
Гүл сеуіп жан жағыңа
Жеткізем арманыңа
Қайырмасы:
Бойжеткен бойжеткен жансың ой неткен
Жүрек тербеткен көрігің
Боз бала боз бала топтан оз ғана
Шаттанып тұсың сен неге шаттанып
Атанып бақытқа ерте ғана
Ауылдың таңында ыстығы жеткен
Ақ бала болмасада ақ бала
Қарашы сол жағыңа қарашы оң жағыңа
Тұрсыңбе толабына жітігітті көріп
Солардан сені ғана
Таңдауда сені батып
Қай жерң сенің артық
Бойжеткен бойжеткен жансың ой неткен
Жүрек тербеткен көрігің
Боз бала боз бала топтан оз ғана
Шаттанып тұсың сен неге шаттанып
Атанып бақытқа ерте ғана
Ауылдың таңында ыстығы жеткен
Ақ бала болмасада ақ бала
Қарашы сол жағыңа қарашы оң жағыңа
Тұрсыңбе толабына жітігітті көріп
Нұр төгіп таңдарыңа
Гүл сеуіп жан жағыңа
Бойжеткен бойжеткен жансың ой неткен
Жүрек тербеткен көрігің
Боз бала боз бала топтан оз ғана
Шаттанып тұсың сен неге шаттанып