В
Все
М
Математика
О
ОБЖ
У
Українська мова
Д
Другие предметы
Х
Химия
М
Музыка
Н
Немецкий язык
Б
Беларуская мова
Э
Экономика
Ф
Физика
Б
Биология
О
Окружающий мир
Р
Русский язык
У
Українська література
Ф
Французский язык
П
Психология
А
Алгебра
О
Обществознание
М
МХК
В
Видео-ответы
Г
География
П
Право
Г
Геометрия
А
Английский язык
И
Информатика
Қ
Қазақ тiлi
Л
Литература
И
История

Какие черты характера есть у печорина в эпизодах "тамань" и "максим максимыч" в прозе "герой нашего времени". плес​

Показать ответ
Ответ:
ДарьяТихонюк
ДарьяТихонюк
03.11.2020 13:38
В. Г. Распутин как-то сказал: «читатель учится у книг не жизни, а чувствам. Литература –, на мой взгляд, – это прежде всего воспитание чувств. И прежде всего доброты, чистоты, благородства» . 
Смысл названия рассказа в том, что уроки французского, общение с Лидией Михайловной стали для героя уроками жизни, воспитанием чувств. 
Игра на деньги учительницы с учеником, с точки зрения педагогики, – поступок безнравственный. Но что стоит за этим поступком? – спрашивает писатель. Видя, что школьник (в голодные послевоенные годы) недоедает, учительница французского языка под видом дополнительных занятий приглашает его к себе домой и пытается подкормить. Она присылает ему посылки, как будто от матери. Но мальчик от всего отказывается. Учительница предлагает играть на деньги и, естественно, «проигрывает» , чтоб на эти копейки мальчик смог купить себе молока. И она счастлива, что ей удаётся этот обман. Лидия Михайловна наделена необыкновенной к состраданию и добротой, за что и пострадала, лишившись работы. 
Воспитание чувств писатель проводит через образ учительницы, хотя её игра с учеником на деньги воспринимается весьма неоднозначно. С одной стороны, это непедагогично, с другой стороны, игра с учеником на деньги была единственной возможностью мальчику. 
Доброта – вот что привлекает в героях рассказа. Герой открывает для себя доброту и участие, понимание среди окружающих людей
0,0(0 оценок)
Ответ:
innadom34
innadom34
25.12.2020 20:57
Мин иртән йокыдан тордым. Урынымны җыйдым. Бит-кулларымны юдым, тешләремне чистарттым. Тәрәзәдән урамга карасам, бөтен җир ап-ак. Кар ява, кар! Киенеп урамга чыктым. Урамда чып-чын кышкы көн. Әле кичә генә кап-кара булган җир ап-ак кар белән капланган. Бөтен дөньяда аклык, сафлык хөкем сөрә. Аяк астында яңа яуган кар шыгыр-шыгыр килә.
Кар бөртекләрендә аклык та, сафлык та, шатлык та бар. Кар яуганда, күзләрем генә түгел, күңелем дә иркәләнә. Ап-ак бәскә төренгән агачларны кем матур димәс? Саф, салкын һавасың сулап, күкрәгеңә шифа һәм дәва аласың. Керфекләреңә, чәчеңә, иреннәреңә күбәләк кар килеп куна. Бу карлар барысы да синеке. Җилне бишек итеп, кар бөртекләре тирбәлә. Кар ява, яусын әйдә, шатлыклар чиксез булсын!
Өр-яңа җирләрне үзләштергәндәй, беркем дә аяк басмаган яңа яуган карга эз салып баруы − үзе бер могҗиза.
Яңа яуган кар өстендә тормышның бар сулышы ярылып ята. Урам буйлап узганда, кемнеңдер өенә эз керүен, кайсыныңдыр урам буйлап узуын күрәсең. Әнә ерак түгел, шаярып уйнашкан эт эзләре ярылып ята, аңа каршы якта − ат чанасы эзе. Мондый хозурлык бары кыш көне генә була ала.
Ә безгә, балаларга, кышын тагын да рәхәт һәм күңелле. Кышның уеннары гына да ни тора бит! Кар йомарлап атышу, җепшек кардан кар бабай һәм кар кызы, тагы әллә нинди фигуралар ясау дисеңме − берсе дә калмый. Тимераякларга, чаналарга, чаңгыларга да чират җитә. Артыңнан кар өермәләре калдырып, биек-биек таулардан чаңгы-чана шуу нинди күңелле! Ул шугалакта тимераяк шууларның рәхәтлеге сөйләп бетергесез! Үзеңнең юешләнеп беткәнеңне дә сизмисең. Пальтоңның итәкләренә бозлар катып бетә. Бияләйләреңнән су тама. Алай да өйгә кайтасы килми. Болар барысы да кыш көне генә була торган күренешләр. Шуңа күрә без кышны яратабыз.
0,0(0 оценок)
Популярные вопросы: Литература
Полный доступ
Позволит учиться лучше и быстрее. Неограниченный доступ к базе и ответам от экспертов и ai-bota Оформи подписку
logo
Начни делиться знаниями
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси ai-бота