Іле өзені мен Шу өзені аралығында, Іле Алатауынан Балқаш көлінің оңтүстігіне дейін.
Бөлінуі:
Цары түргеш,
Қара түргеш
Объяснение:
Түргеш қағанаты (түркіше: - Түрүгесһ) — 704-756 жылдары билік құрған, Батыс Түрік қағанатының ыдырауы нәтижесінде құрылған ерте ортағасырлық түркі мемлекеті. Батыс Түрік қағанатының мемлекеттік-әкімшілік, әскери және мәдени дәстүрлерін жалғастырған және уақытында сол елдің сол қанатына жатқызылған. Дулу тайпа құрамының ішіне жатады, түргештердің өзі қара және сары түргеш болып бөлінгені белгілі. (Кейбір тарихи деректер бойынша, "сары" және "қара" деген тайпа бөліктерін этникалық емес, саяси жағынан қарастырған жөн. Демек, Сақал қаған болған кезде түргеш қағанаты екіге бөлініп кетеді. Біреуінде Сақал өзі қаған болған, ал екіншісінде халықты басқарған Сұлу. Сақалға бағынатын халықты "сары түргеш", ал Сұлуға бағынған халықты - "қара түргеш" деп атаған.)
Величественная природа Кавказа, поразившая Мцыри, не безмолвствует: то слышен звук горного потока, то шелест листьев, то раздаётся крик шакала, то разносится пение птиц. Пейзаж в поэме - это конкретная картина мира, в котором разворачивается действие. Мцыри наслаждается прелестью летнего утра. Герой видит прозрачное голубое небо Грузии. Мцыри умеет воспринимать природу, это говорит о его душевной широте. Эмоциональность образов усиливается с сравнений: «хребты, причудливые, как мечты», деревья, «шумящие толпой, как травы в пляске круговой», « стройна, как тополь», «горящих, как алмаз». Мцыри увидел многообразие южной природы, испытал радость общения с ней. Мир прекрасен!
Мцыри ,"как зверь степной", чувствует себя чужим среди людей. Даже сбившийся с пути, окружённый вечным лесом, он всё же не желает людской . И схватка с барсом для Мцыри - это встреча с дикой природой. Он вступает в борьбу как первобытный человек, чувствуя дикую злобу, подобно пустынному зверю. Герой сплетается со своим противником, как будто и сам рождён "в семействе барсов и волков".
И хотя люди и отвергли эту гордую, свободолюбивую пламенную душу, не приняли Мцыри в свой мир, природа отнеслась к скитальцу сочувственно. Она вернула юноше воспоминания об отцовском доме, даровала ему умиротворение и силы. Стены мрачной обители так и не смогли заменить Мцыри горящего в снегах, как алмаз, родного Кавказа, его зеленых холмов, густо покрытых деревьями, его пышных полей.
Құрылды:
704 жылы
Жойылды:
756 жылы
Алғашқы қағаны:
Үшлік хан (704-708)
Ұлы астанасы:
Суяб
Кіші астанасы:
Күнгіт
Орналасқан жері:
Іле өзені мен Шу өзені аралығында, Іле Алатауынан Балқаш көлінің оңтүстігіне дейін.
Бөлінуі:
Цары түргеш,
Қара түргеш
Объяснение:
Түргеш қағанаты (түркіше: - Түрүгесһ) — 704-756 жылдары билік құрған, Батыс Түрік қағанатының ыдырауы нәтижесінде құрылған ерте ортағасырлық түркі мемлекеті. Батыс Түрік қағанатының мемлекеттік-әкімшілік, әскери және мәдени дәстүрлерін жалғастырған және уақытында сол елдің сол қанатына жатқызылған. Дулу тайпа құрамының ішіне жатады, түргештердің өзі қара және сары түргеш болып бөлінгені белгілі. (Кейбір тарихи деректер бойынша, "сары" және "қара" деген тайпа бөліктерін этникалық емес, саяси жағынан қарастырған жөн. Демек, Сақал қаған болған кезде түргеш қағанаты екіге бөлініп кетеді. Біреуінде Сақал өзі қаған болған, ал екіншісінде халықты басқарған Сұлу. Сақалға бағынатын халықты "сары түргеш", ал Сұлуға бағынған халықты - "қара түргеш" деп атаған.)
Величественная природа Кавказа, поразившая Мцыри, не безмолвствует: то слышен звук горного потока, то шелест листьев, то раздаётся крик шакала, то разносится пение птиц. Пейзаж в поэме - это конкретная картина мира, в котором разворачивается действие. Мцыри наслаждается прелестью летнего утра. Герой видит прозрачное голубое небо Грузии. Мцыри умеет воспринимать природу, это говорит о его душевной широте. Эмоциональность образов усиливается с сравнений: «хребты, причудливые, как мечты», деревья, «шумящие толпой, как травы в пляске круговой», « стройна, как тополь», «горящих, как алмаз». Мцыри увидел многообразие южной природы, испытал радость общения с ней. Мир прекрасен!
Мцыри ,"как зверь степной", чувствует себя чужим среди людей. Даже сбившийся с пути, окружённый вечным лесом, он всё же не желает людской . И схватка с барсом для Мцыри - это встреча с дикой природой. Он вступает в борьбу как первобытный человек, чувствуя дикую злобу, подобно пустынному зверю. Герой сплетается со своим противником, как будто и сам рождён "в семействе барсов и волков".
И хотя люди и отвергли эту гордую, свободолюбивую пламенную душу, не приняли Мцыри в свой мир, природа отнеслась к скитальцу сочувственно. Она вернула юноше воспоминания об отцовском доме, даровала ему умиротворение и силы. Стены мрачной обители так и не смогли заменить Мцыри горящего в снегах, как алмаз, родного Кавказа, его зеленых холмов, густо покрытых деревьями, его пышных полей.
Объяснение: