Кратко ответьте на вопросы. 1. место сергия радонежского в религии
2. какога роль сергия радонежского в истории руси
3. почему родители сергия радонежского являются благоверными.

Особое место в творчестве Михаила Юрьевича Лермонтова занимает тема патриотизма. Отечественной войне 1812 года он посвятил стихотворение «Бородино». В нём Лермонтов рассказывает о знаменитом Бородинском сражении. Стихотворение написано в форме диалога молодого и старого солдат. Но первому из них принадлежат только семь строк. Остальная часть произведения — это рассказ бывалого солдата о битве на Бородинском поле. Это придаёт стихотворению особую искренность и достоверность. В начале своего рассказа старый солдат говорит собеседнику: — Да, были люди в наше время, Не то, что нынешнее племя: Богатыри — не вы! Этими строками Лермонтов показывает своё отношение к молодому поколению солдат того времени и одновременно воспевает подвиг участников Отечественной войны. От лица старого солдата автор передаёт своё восхищение русскими воинами. Они, как и сам рассказчик, вызывают у нас симпатию и уважение. Лермонтов описывает такие их качества, как патриотизм, храбрость, мужественность, веру в победу. Об этом говорят слова: Что тут хитрить к бою; Уж мы пойдём ломить стеною, Уж постоим мы головою За родину свою! Солдаты самоотверженно готовятся к бою, в то время как враги предвкушают победу, которой не будет! С особой гордостью Лермонтов пишет о том, что французы узнали, «Что значит русский бой удалый, // Наш рукопашный бой!..» Словом «наш» автор показывает единство и силу всего русского народа. Даже то, что русская армия оставила Москву французам он объясняет не превосходством противника, а «Господней волей». Старый солдат рассказывает, как тяжело было в бою: «…Рука бойцов колоть устала…». Но в его рассказе нет хвастовства, в нём — скорбь о тех, кто погиб. Особенно он сожалеет о гибели полковника, который личным примером доказал верность родине, призывая сдержать «клятву верности». Всё стихотворение пронизано необычайной любовью к родине, гордостью за героическое поколение солдат — участников Бородинского сражения. Этому «могучему, лихому племени» Лермонтов противопоставляет «нынешнее племя». Своим произведением автор призывает все будущие поколения так же служить родине и совершать ради неё настоящие подвиги.

Қарлұқ қағанаты (756 - 940 жылдар)

Конспект

Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.

“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.

Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.

Объяснение: