Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.
Сначала мальчики говорили о разном, о завтрашней работе,
о лошадях, постепенно перешли на "страшные" истории.
Павлуша говорил про волков, о солнечном затмении, про то,
что слышал Васин голос в реке;
Илюша рассказывает больше всех историй, он отличается
умением хорошо и увлекательно передавать суть
произошедшего.
Он говорит, что слышал домового, когда они с ребятами
после работы оставались ночевать на рольне.
Дух пошумел-пошумел над головами у ребят, покашлял
и исчез.
Илюша рассказывает о псаре Ермиле, который, возвращаясь
поздно домой, увидел маленького барашка на могиле у
утопленника.
Взял он его себе, а оказалось, что это душа покойника
вселилась в животное.
Далее Илюша рассказывает о том, что в Родительскую
субботу можно встретить тех, кто должен умереть в
скором времени.
Бабка Ульяна увидела сначала мальчика Ивашку,
который скоро после этого утонул, а потом и саму себя.
Ещё он повествует о том, как одного деревенского мужика
леший водил по лесу, а тот еле от него отбился.
Этот рассказ плавно перетекает в рассказ о водяном.
Жила как-то одна девушка Акулина, была она очень
красивая.
После того как на неё напал водяной, стала она сходить
с ума.
Теперь ходит Акулина вся черная, в рваной одежде и
смеется без повода.
Водяной также губит и местного мальчика Васю.
Мать его, предчувствуя беду от воды, с большим
волнением отпускает его купаться.
Однако все же не может уберечь его. Мальчик тонет.
Костя рассказывает про Гаврилу, слободского плотника,
который однажды повстречался с лесной русалкой и с
тех пор "невесёлый ходит".
Павлуша говорит о "предвиденье небесном", которое всех
напугало, даже барина.
Костя лучше всех описывал природу.
Он очень красочно описал, как плотник Гаврила
встретил в лесу русалку. Рассказал он и о Варницах
где нечистая сила.
Мальчики, о которых пишет Тургенев, были неграмотными,
суеверными, всерьез верили тому, о чём рассказывали
Костя, Илюша и Федя.
Эссе
Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.