Найдите ремарки(описания места действия) в пьесе"Вишнёвый сад", которые своей лирико-поэтической атмосферой напоминают "пейзажи настроения", характерные для чеховский прозы
Главный герой романа и один из любимых героев Толстого. П. - незаконный сын богатого и известного в обществе графа Безухова. Он появляется практически перед самой смертью отца и становится наследником всего состояния. П. очень отличается от людей, принадлежащих к высшему обществу даже внешне. Это "массивный, толстый молодой человек с стриженою головой, в очках" с "наблюдательным и естественным" взглядом. Он воспитывался за границей, получил там хорошее образование. П. умен, имеет склонность к философским рассуждениям, у него очень добрый и мягкий нрав, он совершенно непрактичен. Его очень любит Андрей Болконский, считает его своим другом и единственным "живым человеком" среди всего высшего света. В погоне за деньгами, П. опутывает семья Курагиных и, пользуясь наивностью П., вынуждают его жениться на Элен. Он с ней несчастлив, понимает, что это страшная женщина и разрывает с ней отношения. В начале романа мы видим, что П. считает Наполеона своим кумиром. После он страшно разочаровывается в нем и даже желает убить. П. свойственны поиски смысла жизни. Именно так он увлекается масонством, но, увидев их фальшь, уходит оттуда. П. пытается переустроить жизнь своих крестьян, но у него это не получается из-за его доверчивости и непрактичности. П. участвует в войне, не совсем еще понимая, что это такое. Оставшись в горящей Москве, чтобы убить Наполеона, П. попадает в плен. Он переживает большие нравственные муки во время казни пленных. Там же П. встречается с выразителем "мысли народной" Платоном Каратаевым. Благодаря этой встрече, П. выучился видеть "вечное и бесконечное во всем". Пьер любит Наташу Ростову, но та замужем за его другом. После смерти Андрея Болконского и возрождения Наташи к жизни, лучшие герои Толстого женятся. В эпилоге мы видим П. счастливым мужем и отцом. В споре с Николаем Ростовым П. высказывает свои убеждения, и мы понимаем, что перед нами будущий декабрист.
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
В погоне за деньгами, П. опутывает семья Курагиных и, пользуясь наивностью П., вынуждают его жениться на Элен. Он с ней несчастлив, понимает, что это страшная женщина и разрывает с ней отношения.
В начале романа мы видим, что П. считает Наполеона своим кумиром. После он страшно разочаровывается в нем и даже желает убить. П. свойственны поиски смысла жизни. Именно так он увлекается масонством, но, увидев их фальшь, уходит оттуда. П. пытается переустроить жизнь своих крестьян, но у него это не получается из-за его доверчивости и непрактичности. П. участвует в войне, не совсем еще понимая, что это такое. Оставшись в горящей Москве, чтобы убить Наполеона, П. попадает в плен. Он переживает большие нравственные муки во время казни пленных. Там же П. встречается с выразителем "мысли народной" Платоном Каратаевым. Благодаря этой встрече, П. выучился видеть "вечное и бесконечное во всем". Пьер любит Наташу Ростову, но та замужем за его другом. После смерти Андрея Болконского и возрождения Наташи к жизни, лучшие герои Толстого женятся. В эпилоге мы видим П. счастливым мужем и отцом. В споре с Николаем Ростовым П. высказывает свои убеждения, и мы понимаем, что перед нами будущий декабрист.
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
Объяснение: