Найти тропы в стихотворении фета "ласточки"
природы праздный соглядатай,
люблю, забывши всё кругом,
следить за ласточкой стрельчатой
над вечереющий в прудом.

вот понеслась и зачертила,-
и страшно, чтобы гладь стекла
стихией чудной не схватила
молнии видного крыла.

и снова тоже дерзновенье
и та же тёмная струя , -
не таково ли вдохновенье
и человеческого я?

не так ли я, сосуд скудельный,
лерзаю на запретный путь,
стихии чуждой, запредельной,
стремясь хоть каплю зачерпнуть? ​

Сережа был мальчик добрым, он хорошо относился к дедушке и к арто. ходил он в протертом трико, у него не было обуви. трико было в полоску сине-белого цвета. после обеда на свежем воздухе сережа и дедушка легли поспать вместе с арто, но когда сережа проснулся, он увидел, что арто нигде нету, и решил его позвать, но арто не откликался. арто украл дворник для богатой барыни и для её капризного сына. дедушка понимал, что арто уже не вернется, хотя и звал его. он знал, что ему не потягаться с этой барыней, потому что у него не было паспорта и денег. если бы дедушка обратился в полицию, его бы могли оштрафовать на большие деньги, и, самое главное, он бы потерял серёжу. а серёжа боялся, что больше не увидит арто. у него в душе было отчаяние, беспокойство за арто, хотя дедушка его утешал, он говорил, что арто вернется, но сереже это не . ночью, когда дедушка спал, сережа встал и пошел искать арто. он шел долго. наконец-то, он дошел до этого дома. было несколько мгновений, в течение которых сергей испытывал в душе колебания, почти страх. сережа перелез через забор. -арто! арто! - позвал его сережа. арто отозвался, залаял. но в этот момент проснулся дворник воры! грабят! – закричал дворник. но серёже удалось ускользнуть от дворника вместе с арто. именно сережа спас арто, потому что никто другой не мог бы его спасти. дедушка не мог его спасти, потому что у него не было паспорта и он не хотел потерять сережу. так кто, как ни сережа, спас бы арто? никто! потому что кроме дедушки и сережи у арто никого не было.

Табиғат тіршілік иелерінің бәріне де қорек, ауа, су, жылу, жарық қажет. бұл тіршілік қажеттерін олар табиғаттан алады. осының өзі де , өсімдік пенжануар сияқты тірі табиғаттың перзенті екеніне дәлел бола алады. табиғатқа тау, тас, ауа, жан-жануар, шатырлаған найзағай, жауын-шашын, ақ ұлпа қар сияқты құбылыстарды жатқызуға болады.осы құбылыстырды төрт мезгіл арқылы баяндай аламыз.  астанамның көгінде  алаулаған күн қандай!   бұлбұлдары сайраған  бұйраланған бақ қандай!   теректері жайнаған  жасыл бантик таққандай  самал желмен таранған қызғалдақты қыр қандай! жер бетіне сан алуан  жалау өсіп тұрғандай.  көктем –шуақты мезгіл. көктем келіп, жер беті жаңарып, әдемі түрге енеді.  құстар сайрап, барлық жан –жануар, тіршілік оянады. көк шөп шығып, бәйшешек, ағаштар гүлдеп, мал төлдейді. жылғалардан су ағып, сең жүреді. күн күркіреп, найзағай ойнап, жауын жауады.  маусым айы- жаздың басы. сенің туған жерге саяхат-жорығың да осы айда басталады. кешқұрым дала түрлі қимылдарға толады. мал қораға келеді. түні қандай тұнық десеңші! ай сүттей жарық. шартабақтай жарқырап, түнімен жер бетіне күміс сәулесін төгеді де тұрады. арайлы таңды айтсаңшы, шіркін! сен елең – алаңнан оянып, жаз таңын қарсы алып көрдің бе? күн шығыс жақ қыған нұрға бөленеді. таңмен бірге оянған бұлбұл әні көңілді әлдилейді. гүлдер де бой түзеп, таңғы ауаны құшырлана сіміреді. құстардың шырылдаған әсем үндері естіледі. алқаптарда қалықтаған үйме-үйме шөмелер жапырлайды. тау-тау маялар бой көтереді. аспанда қалықтаған бұлт аз. күнтас төбеге көтеріледі де,жер беті жетіле түссін дегендей, мол нұрын төгеді. күн айналып жерге түскендей ыстық болады. жеміс-жидек, алма, өрік сары ,қызыл бояулармен бояна бастайды. бау-бақшаға кірсең, орман араласаң, самсаған жидекке қарық боласың. осындай шілденің дастарханына тамыз өз шашуын дархан дастарханына тамыз өз шашуын шашады.