Қожа Ахмет Ясауи «Диуани хикметте» «Аллаға жақындай түсу үшін» әрбір адам өзінің өмір жолында төрт басқыштан өтуі керектігін айтады. Біріншісі – шариғат. «Шариғат» – ислам діні қағидалары мен шарттарын тақуалықпен мүлтіксіз орындауды әрі құдайға құлшылық жасауды талап етеді. Екіншісі, «тариқат» – дін ғұламаларына шәкірт болып, жалған дүниенің түрлі ләззаттарынан бас тарту, Аллаға деген сүйіспеншілікті арттыра түсу болып табылады. Бұл басқыш сопылықтың негізгі идеясын, мұрат-мақсатын аңғартып тұр. Үшіншісі, «мағрифат» негізінен дін жолын танып-білу сатысы деуге болады. Бұл басқыштың негізгі талабы – күллі дүниедегі болмыс-тіршіліктің негізі «бір Алла» екенін танып-білу, түсіну. Төртіншісі, «хақиқат» («фано») – Аллаға жақындап, оны танып-білудің ең жоғары басқышы. Сопылық түсінік бойынша, «шариғатсыз» «тариқат», «тариқатсыз» «мағрифат», «мағрифатсыз» «хақиқат» болуы мүмкін емес.
Поначалу Чартков считал, что именно бедность не позволяла ему полностью отдаться творчеству. Но, как оказалось, его бедность была особого свойства: не материальная, а духовная. Получив богатство, Чартков преобразился, он стал жадным и завистливым. Почувствовав вкус денег, удовлетворив свои первостепенные потребности, он вдруг захотел большего - славы, не понимая, что слава - это результат двух слагаемых - таланта и усердного труда, ее нельзя ни купить, ни выменять. Как духовно ограниченный человек Чартков оказался не справиться со свалившимся с неба благосостоянием - с большими деньгами, которые просто уничтожили и его талант, и его самого.
__
Казалось бы, талант и богатство должны были принести герою желаемое, ведь у него наконец появилось все необходимое для творчества. Однако на деле все вышло иначе. Гоголь хочет донести до своих читателей мысль о том, что для настоящего художника должна быть одна святыня - искусство. Слава - это один из спутников настоящего художника, иногда - крайне припозднившийся спутник, но никогда не цель.
Объяснение:
Қожа Ахмет Ясауи «Диуани хикметте» «Аллаға жақындай түсу үшін» әрбір адам өзінің өмір жолында төрт басқыштан өтуі керектігін айтады. Біріншісі – шариғат. «Шариғат» – ислам діні қағидалары мен шарттарын тақуалықпен мүлтіксіз орындауды әрі құдайға құлшылық жасауды талап етеді. Екіншісі, «тариқат» – дін ғұламаларына шәкірт болып, жалған дүниенің түрлі ләззаттарынан бас тарту, Аллаға деген сүйіспеншілікті арттыра түсу болып табылады. Бұл басқыш сопылықтың негізгі идеясын, мұрат-мақсатын аңғартып тұр. Үшіншісі, «мағрифат» негізінен дін жолын танып-білу сатысы деуге болады. Бұл басқыштың негізгі талабы – күллі дүниедегі болмыс-тіршіліктің негізі «бір Алла» екенін танып-білу, түсіну. Төртіншісі, «хақиқат» («фано») – Аллаға жақындап, оны танып-білудің ең жоғары басқышы. Сопылық түсінік бойынша, «шариғатсыз» «тариқат», «тариқатсыз» «мағрифат», «мағрифатсыз» «хақиқат» болуы мүмкін емес.
Поначалу Чартков считал, что именно бедность не позволяла ему полностью отдаться творчеству. Но, как оказалось, его бедность была особого свойства: не материальная, а духовная. Получив богатство, Чартков преобразился, он стал жадным и завистливым. Почувствовав вкус денег, удовлетворив свои первостепенные потребности, он вдруг захотел большего - славы, не понимая, что слава - это результат двух слагаемых - таланта и усердного труда, ее нельзя ни купить, ни выменять. Как духовно ограниченный человек Чартков оказался не справиться со свалившимся с неба благосостоянием - с большими деньгами, которые просто уничтожили и его талант, и его самого.
__
Казалось бы, талант и богатство должны были принести герою желаемое, ведь у него наконец появилось все необходимое для творчества. Однако на деле все вышло иначе. Гоголь хочет донести до своих читателей мысль о том, что для настоящего художника должна быть одна святыня - искусство. Слава - это один из спутников настоящего художника, иногда - крайне припозднившийся спутник, но никогда не цель.
Объяснение:
как то так