ответ:М. Вагдановіча вельмі цікавіла таксама тэма паэта і паэзіі, латаратуры і мастацтва.
Объясн ение:
На яго думку, паэт не можа быць абыякавы да гора, няшчасця народа. Прызванне паэта — служыць свайму народу, «будзіць людзей к свету, праўдзе, брацтву і свабодзе» . Гэту думку аўтар выказаў у апавяданні «Музыка» . Музыка валодаў чароўнай сілай, скрыпка яго не толькі плакала, а і грозна будзіла ад сну, клікала народ на барацьбу. Для песняра-музыкі лепш загінуць, чым здрадзіць свайму народу, прадаць свой талент. Такія ж погляды на мастацтва і паэзію М. Багдановіч выяўляе ў вершах «Ліст да Ластоўскага» і «Песняру» . Паэзія, паводле М. Багдановіча, павінна кранаць чалавечыя душы, вучыць людзей быць чулымі, смелымі, павінна быць зброяй у іх барацьбе за вызваленне:
ответ:М. Вагдановіча вельмі цікавіла таксама тэма паэта і паэзіі, латаратуры і мастацтва.
Объясн ение:
На яго думку, паэт не можа быць абыякавы да гора, няшчасця народа. Прызванне паэта — служыць свайму народу, «будзіць людзей к свету, праўдзе, брацтву і свабодзе» . Гэту думку аўтар выказаў у апавяданні «Музыка» . Музыка валодаў чароўнай сілай, скрыпка яго не толькі плакала, а і грозна будзіла ад сну, клікала народ на барацьбу. Для песняра-музыкі лепш загінуць, чым здрадзіць свайму народу, прадаць свой талент. Такія ж погляды на мастацтва і паэзію М. Багдановіч выяўляе ў вершах «Ліст да Ластоўскага» і «Песняру» . Паэзія, паводле М. Багдановіча, павінна кранаць чалавечыя душы, вучыць людзей быць чулымі, смелымі, павінна быць зброяй у іх барацьбе за вызваленне:
Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш,
Абрабіць яго трэба з цярпеннем.
Як ударыш ты ім, — ёп, як эвон, эаэвініць,
"Я жил недорослем, гоняя голубей и играя в чехарду
с дворовыми мальчишками.
Между тем минуло мне шестнадцать лет..."
Так сам Петр Гринев описывает своё детство и
вступление в отрочество.
Отец забеспокоился о будущей жизни сына и стал
выбирать ему достойное место для службы.
Сам Петр бредил о Петербурге, представлял там службу
яркой и интересный.
Но вопреки мечтаниям сына, Андрей Петрович выбрал
ему службу под Оренбургом.
Собрав вещи, Петр уехал, запомнив слова отца:
"Береги платье снову, а честь смолоду".
Несмотря на юношеское легкомыслие и неопытность,
Гринев сумел остаться верным
отцовскому завету даже во время трагических событий
Пугачевского восстания.
Жизнь в Белогорской крепости открывает перед юношей
красоту жизни простых добрых людей, рождает радость
общения с ними.
"Другого общества в крепости не было; но я другого и не желал",-
вспоминает Гринев.
Не военная служба, не смотры и парады привлекают
молодого офицера, а беседы с милыми, простыми людьми,
занятия литературой, любовные переживания.
Именно здесь, в "бого крепости" ,
в обстановке патриархального быта крепнут лучшие
задатки Петра Гринева.
Молодой человек полюбил дочь коменданта крепости
Машу Миронову.
Тихая и размеренная жизнь обитателей далекой крепости
была прервана восстанием Пугачева.