Лето начинается бел
Андрей Рамонов
Лета пачынаецца на календары.
Хто куды збіраюцца школьныя сябры.
Пэўна не ўбачымся разам доўгі час,
Многае цікавае так чакае нас.
Лета пачынаецца ў розных гарадах,
Сонца разліваецца ў вуліцах-дамах.
Колерам красуюцца шэрыя лісты.
Уздоўж дарог вясёлкавых- новыя масты.
Лета пачынаецца песнямі агню.
Ён пад дрэвам ўвечары свеціць на раку.
Там сядзіць пад зоркамі воблака-юнак,
І сваволіць з ёлкамі вецер абы як
Лета хай не спыніцца ўжо на гэты год,
У Каляды пад елкамі зводзіць карагод.
А мядзведзь, убачыўшы лета на двары,
У Новы год хай вылезе са сваёй нары.
Вершы пра лета
Усход сонца
Сноп праменняў, пышнаўзняты,
Сее бляск-чырвонцы –
Гэта неба сцеле шаты
На дарогу сонцу.
Над палямі мрок прарваўся,
Па нізах расплыўся,
Лес туманам заснаваўся,
Луг расой абмыўся.
Агнявыя валаконцы
Ткуцца ў шоўк чырвоны –
Гэта хмаркі ладзяць сонцу
Iдзяньку кароны.
Як прыемна пахне збожжа!
А вакол –спакойна!
Эх, як слаўна, як прыгожа,
Хораша, прыстойна!
I сабрала неба фарбы
Колераў дзівосных...
I дзе ёсць такія скарбы
Гожства, сугалосся?!
Я. Колас
Лето начинается бел
Андрей Рамонов
Лета пачынаецца на календары.
Хто куды збіраюцца школьныя сябры.
Пэўна не ўбачымся разам доўгі час,
Многае цікавае так чакае нас.
Лета пачынаецца ў розных гарадах,
Сонца разліваецца ў вуліцах-дамах.
Колерам красуюцца шэрыя лісты.
Уздоўж дарог вясёлкавых- новыя масты.
Лета пачынаецца песнямі агню.
Ён пад дрэвам ўвечары свеціць на раку.
Там сядзіць пад зоркамі воблака-юнак,
І сваволіць з ёлкамі вецер абы як
Лета хай не спыніцца ўжо на гэты год,
У Каляды пад елкамі зводзіць карагод.
А мядзведзь, убачыўшы лета на двары,
У Новы год хай вылезе са сваёй нары.
Вершы пра лета
Усход сонца
Сноп праменняў, пышнаўзняты,
Сее бляск-чырвонцы –
Гэта неба сцеле шаты
На дарогу сонцу.
Над палямі мрок прарваўся,
Па нізах расплыўся,
Лес туманам заснаваўся,
Луг расой абмыўся.
Агнявыя валаконцы
Ткуцца ў шоўк чырвоны –
Гэта хмаркі ладзяць сонцу
Iдзяньку кароны.
Як прыемна пахне збожжа!
А вакол –спакойна!
Эх, як слаўна, як прыгожа,
Хораша, прыстойна!
I сабрала неба фарбы
Колераў дзівосных...
I дзе ёсць такія скарбы
Гожства, сугалосся?!
Я. Колас