—"начало всех начал", истоки и корни классической , национальной художественной культуры. велики ее духовные, нравственные ценности и идеалы. она наполнена патриотическим пафосом1 служения земле, государству, родине.чтобы почувствовать духовные богатства древней , необходимо взглянуть на нее глазами ее современников, ощутить себя участником той жизни и тех событий. — часть действительности, она занимает в народа определенное место и выполняет огромные общественные обязанности.академик д.с. лихачев предлагает читателям мысленно перенестись в начальный период жизни руси, в эпоху нераздельного существования восточно-славянских племен, в xi–xiii века. земля огромна, поселения в ней редки. человек чувствует себя затерянным среди непроходимых лесов или, напротив, среди слишком легкодоступных его врагам бескрайних просторов степей: "земли незнаемой", "дикого поля", как называли их наши предки. чтобы пересечь из конца в конец землю, надо много дней провести на коне или в ладье. бездорожье весной и поздней осенью отнимает месяцы, затрудняет общение людей.
Сёння на уроку мы закончылi вывучэнне аповесцi Васiля Быкава «Жураўлiны крык» . Гэтая аповесць, як i iншыя творы Быкава, што я прачытаў, — пра вайну. Апiсання ваенных дзеянняў у творы не шмат, больш старонак адведзена апiсанню настрою i стану герояў, iх успамiнам i перажыванням. З усiх салдат, якiя засталiся на пераездзе затрымлiваць ворага, мне найбольш спадабаўся Свiст. Вясёлы i знаходлiвы, Вiцька дапамагаў воiнам забыцца пра тое, што iх, магчыма, чакае смерць. Яго жарты падымалi ў салдат настрой. Вiцька Свiст сам вельмi шчодры чалавек i не любiць скупых. Гэтая рыса яго характару вельмi добра раскрываецца ў эпiзодзе з салам Пшанiчнага. iншы на яго месцы мог бы дамовiцца з Пшанiчным i цiхенька з'есцi сала толькi ўдваiх. Але Вiцька так нiколi не зрабiў бы. Ён добра разумее, што ўсе воiны галодныя. Таму, забраўшы падманам сала ў Пшанiчнага, Вiцька прапануе зварыць кашу на ўсiх. Вядома, не вельмi добра, што ён гэта зрабiў падманам, але ў дадзенай сiтуацыi iннiага выйсця не было.
Мiнулае Свiста дае нам зразумець, што ў гэтага хлопца ў жыццi не ўсё было гладка. Ён быў уцягнуты ў нячыстую справу: абкрадванне дзяржавы. За гэта Свiсту давя лося нават пасядзець у турме. Але сваю памылку Вiцька зразумеў сам i хутка выправiў яе.
Калi пачалася вайна, Свiст разам з iншымi воiнамi апынуўся на фронце. А ў хуткiм часе — i на пераездзе. Калi з'явiлiся немцы i стала зразумела, што прыйдзецца загiнуць, Свiст нi на хвiлiну не падумаў пра здраду. Ён смела i ад важна змагаўся да канца, падтрымлiваў дух астатнiх.
Васiль Быкаў ставiць перад сваiмi героямi праблему выбару: або здрадзiць Радзiме, або стаць яе абаронцам. Вiцька Свiст выпрабаванне вытрымаў, нягледзячы на крымiнальнае мiнулае i памылкi ў жыццi.
Дачытаўшы твор, я на нейкi момант уявiў сябе героем гэтай аповесцi — i зрабiлася страшна. Як павёў бы сябе ў дадзеных абставiнах я, цi прайшоў бы выпрабаванне на мужнасць? Спадзяюся, што прайшоў бы, але хто ведае...
Сёння на уроку мы закончылi вывучэнне аповесцi Васiля Быкава «Жураўлiны крык» . Гэтая аповесць, як i iншыя творы Быкава, што я прачытаў, — пра вайну. Апiсання ваенных дзеянняў у творы не шмат, больш старонак адведзена апiсанню настрою i стану герояў, iх успамiнам i перажыванням. З усiх салдат, якiя засталiся на пераездзе затрымлiваць ворага, мне найбольш спадабаўся Свiст. Вясёлы i знаходлiвы, Вiцька дапамагаў воiнам забыцца пра тое, што iх, магчыма, чакае смерць. Яго жарты падымалi ў салдат настрой. Вiцька Свiст сам вельмi шчодры чалавек i не любiць скупых. Гэтая рыса яго характару вельмi добра раскрываецца ў эпiзодзе з салам Пшанiчнага. iншы на яго месцы мог бы дамовiцца з Пшанiчным i цiхенька з'есцi сала толькi ўдваiх. Але Вiцька так нiколi не зрабiў бы. Ён добра разумее, што ўсе воiны галодныя. Таму, забраўшы падманам сала ў Пшанiчнага, Вiцька прапануе зварыць кашу на ўсiх. Вядома, не вельмi добра, што ён гэта зрабiў падманам, але ў дадзенай сiтуацыi iннiага выйсця не было.
Мiнулае Свiста дае нам зразумець, што ў гэтага хлопца ў жыццi не ўсё было гладка. Ён быў уцягнуты ў нячыстую справу: абкрадванне дзяржавы. За гэта Свiсту давя лося нават пасядзець у турме. Але сваю памылку Вiцька зразумеў сам i хутка выправiў яе.
Калi пачалася вайна, Свiст разам з iншымi воiнамi апынуўся на фронце. А ў хуткiм часе — i на пераездзе. Калi з'явiлiся немцы i стала зразумела, што прыйдзецца загiнуць, Свiст нi на хвiлiну не падумаў пра здраду. Ён смела i ад важна змагаўся да канца, падтрымлiваў дух астатнiх.
Васiль Быкаў ставiць перад сваiмi героямi праблему выбару: або здрадзiць Радзiме, або стаць яе абаронцам. Вiцька Свiст выпрабаванне вытрымаў, нягледзячы на крымiнальнае мiнулае i памылкi ў жыццi.
Дачытаўшы твор, я на нейкi момант уявiў сябе героем гэтай аповесцi — i зрабiлася страшна. Як павёў бы сябе ў дадзеных абставiнах я, цi прайшоў бы выпрабаванне на мужнасць? Спадзяюся, што прайшоў бы, але хто ведае...
Объяснение: