Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
История любви Аркадия Кирсанова и Кати Локтевой в романе "Отцы и дети"
Однажды на балу Аркадий Кирсанов знакомится с молодой вдовой Анной Сергеевной Одинцовой. Она приглашает Аркадия и его друга Евгения Базарова к себе в гости в имение. Друзья охотно принимают предложение и вскоре приезжают к ней в деревню.
Несколько недель Аркадий и Базаров проводят в деревне у Одинцовой. Оба приятеля влюбляются в Анну Сергеевну.
Одинцова проводит много времени с Базаровым. Аркадию она уделяет мало времени, потому что воспринимает его как младшего брата:
"...Аркадий, который окончательно сам с собой решил, что влюблен в Одинцову, начал предаваться тихому унынию..."
"...Он чувствовал, что не в силах занять Одинцову; он робел и терялся, когда оставался с ней наедине; и она не знала, что ему сказать: он был слишком для нее молод..."
Из-за этого любовного треугольника Аркадий и Базаров отдаляются друг от друга:
"...Почти постоянное разъединение наших приятелей не осталось без последствий: отношения между ними стали меняться. Базаров перестал говорить с Аркадием об Одинцовой <...>, и вообще он с Аркадием беседовал гораздо меньше прежнего… он как будто избегал, как будто стыдился его…"
Тем временем Аркадий сближается с младшей сестрой Одинцовой - Катей Локтевой. Аркадий много времени проводит с Катей. Ему легко и просто рядом с ней:
"...уныние не мешало ему сблизиться с Катей; оно даже ему войти с нею в ласковые, приятельские отношения..."
"...но хорошо ему было с одной Катей..."
"...с Катей Аркадий был как дома; он обращался с ней снисходительно, не мешал ей высказывать впечатления, возбужденные в ней музыкой, чтением повестей, стихов и прочими пустяками, сам не замечая или не сознавая, что эти пустяки и его занимали. С своей стороны, Катя не мешала ему грустить. Аркадию было хорошо с Катей..."
В конце концов влюбленность Аркадия к Одинцовой проходит. Он влюбляется в Катю и признается ей в любви. Он просит ее руки:
"...Катерина Сергеевна, – проговорил он дрожащим голосом и стиснув руки, – я люблю вас навек и безвозвратно, и никого не люблю, кроме вас. Я хотел вам это сказать, узнать ваше мнение и просить вашей руки, потому что я и не богат и чувствую, что готов на все жертвы…"
Катя принимает предложение Аркадия быть его женой:
"...Катя взглянула на Аркадия важным и светлым взглядом и, после долгого раздумья, едва улыбнувшись, промолвила:– Да..."
Спустя полгода после смерти Базарова Аркадий и Катя женятся, у них рождается сын Коля:
" шесть месяцев. Стояла белая зима. <...> Неделю тому назад, в небольшой приходской церкви, тихо и почти без свидетелей, состоялись две свадьбы: Аркадия с Катей и Николая Петровича с Фенечкой..."
"...У Катерины Сергеевны родился сын Коля..."
Это была история любви Аркадия Кирсанова и Кати Локтевой в романе "Отцы и дети" Тургенева: описание отношений героев в цитатах.
Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
Объяснение:
ответ
История любви Аркадия Кирсанова и Кати Локтевой в романе "Отцы и дети"
Однажды на балу Аркадий Кирсанов знакомится с молодой вдовой Анной Сергеевной Одинцовой. Она приглашает Аркадия и его друга Евгения Базарова к себе в гости в имение. Друзья охотно принимают предложение и вскоре приезжают к ней в деревню.
Несколько недель Аркадий и Базаров проводят в деревне у Одинцовой. Оба приятеля влюбляются в Анну Сергеевну.
Одинцова проводит много времени с Базаровым. Аркадию она уделяет мало времени, потому что воспринимает его как младшего брата:"...Аркадий, который окончательно сам с собой решил, что влюблен в Одинцову, начал предаваться тихому унынию..."
"...Он чувствовал, что не в силах занять Одинцову; он робел и терялся, когда оставался с ней наедине; и она не знала, что ему сказать: он был слишком для нее молод..."
Из-за этого любовного треугольника Аркадий и Базаров отдаляются друг от друга:
"...Почти постоянное разъединение наших приятелей не осталось без последствий: отношения между ними стали меняться. Базаров перестал говорить с Аркадием об Одинцовой <...>, и вообще он с Аркадием беседовал гораздо меньше прежнего… он как будто избегал, как будто стыдился его…"
Тем временем Аркадий сближается с младшей сестрой Одинцовой - Катей Локтевой. Аркадий много времени проводит с Катей. Ему легко и просто рядом с ней:
"...уныние не мешало ему сблизиться с Катей; оно даже ему войти с нею в ласковые, приятельские отношения..."
"...но хорошо ему было с одной Катей..."
"...с Катей Аркадий был как дома; он обращался с ней снисходительно, не мешал ей высказывать впечатления, возбужденные в ней музыкой, чтением повестей, стихов и прочими пустяками, сам не замечая или не сознавая, что эти пустяки и его занимали. С своей стороны, Катя не мешала ему грустить. Аркадию было хорошо с Катей..."
В конце концов влюбленность Аркадия к Одинцовой проходит. Он влюбляется в Катю и признается ей в любви. Он просит ее руки:
"...Катерина Сергеевна, – проговорил он дрожащим голосом и стиснув руки, – я люблю вас навек и безвозвратно, и никого не люблю, кроме вас. Я хотел вам это сказать, узнать ваше мнение и просить вашей руки, потому что я и не богат и чувствую, что готов на все жертвы…"
Катя принимает предложение Аркадия быть его женой:
"...Катя взглянула на Аркадия важным и светлым взглядом и, после долгого раздумья, едва улыбнувшись, промолвила:– Да..."
Спустя полгода после смерти Базарова Аркадий и Катя женятся, у них рождается сын Коля:
" шесть месяцев. Стояла белая зима. <...> Неделю тому назад, в небольшой приходской церкви, тихо и почти без свидетелей, состоялись две свадьбы: Аркадия с Катей и Николая Петровича с Фенечкой..."
"...У Катерины Сергеевны родился сын Коля..."
Это была история любви Аркадия Кирсанова и Кати Локтевой в романе "Отцы и дети" Тургенева: описание отношений героев в цитатах.