Брэсцкая крэпасць стаіць на мяжы. Атакавалі яе фашысты ў першы ж дзень вайны.
Не змаглі фашысты ўзяць Брэсцкую крэпасць штурмам. Абышлі яе злева, справа. Засталася яна ворагаў у тыле.
Наступаюць фашысты. Баі ідуць пад Мінскам, пад Рыгай, пад Львовам, пад Луцкам. А там, у тыле ў фашыстаў, не здаецца, змагаецца Брэсцкая крэпасць.
Цяжка героям. Дрэнна з боепрыпасамі, дрэнна з ежай, асабліва дрэнна з вадой ў абаронцаў крэпасці.
Вакол вада - рака Буг, рака Мухавец, рукавы, пратокі. Вакол вада, але ў крэпасці няма вады. Пад абстрэлам вада. Глыток вады тут даражэй жыцця.
- Вады!
- Вады!
- Вады! - нясецца над крэпасцю.
Знайшоўся смяльчак, панёсся да ракі. Панёсся і адразу паваліўся. Разбілі ворагі салдата. Прайшоў час, яшчэ адзін адважны наперад ірвануўся. І ён загінуў. Трэці змяніў другога. Не стала ў жывых і трэцяга.
Ад гэтага месца недалёка ляжаў кулямётчык. Штабнаваць, штабнаваць кулямёт, і раптам абарвалася чаргу. Перагрэўся ў баі кулямёт. І кулямёту патрэбна вада.
Паглядзеў кулямётчык - выпарылася ад смажаніны бою вада, апусцеў кулямётны кажух. Глянуў туды, дзе Буг, дзе пратокі. Паглядзеў налева, направа.
- Эх, была не была.
Папоўз ён да вады. Поўз па-пластунску, змейкай да зямлі туліўся. Усё бліжэй да вады ён, бліжэй. Вось побач зусім ля берага. Схапіў кулямётчык каску. Зачэрпнуў, нібы вядром, ваду. Зноў змейкай назад паўзе. Усё бліжэй да сваіх, бліжэй. Вось побач зусім. Падхапілі яго сябры.
- Вадзіцы прынёс! Герой!
Глядзяць салдаты на каску, на ваду. Ад смагі ў вачах мутится
Руслан - настоящий русский богатырь, олицетворяющий собой тип истинного русского народа: могучий, широкоплечий витязь, белокурые волосы и голубые глаза. Бесстрашный и отважный, великодушный, честный и порядочный человек. Упорный и целеустремленный, несмотря на различные препятствия, целенаправленно и мужественно движется к цели. С честью выдерживает все испытания, ради освобождения Людмилы Людмилу и защищает родную землю от набега печенегов
Ратмир - мечтательный персонаж, наделённый романтическими свойствами. Он мечтал об объятиях Людмилы. Позже меняет старую жизнь воителя на спокойную жизнь пастуха на лоне природы вместе со своей новой возлюбленной.
Не змаглі фашысты ўзяць Брэсцкую крэпасць штурмам. Абышлі яе злева, справа. Засталася яна ворагаў у тыле.
Наступаюць фашысты. Баі ідуць пад Мінскам, пад Рыгай, пад Львовам, пад Луцкам. А там, у тыле ў фашыстаў, не здаецца, змагаецца Брэсцкая крэпасць.
Цяжка героям. Дрэнна з боепрыпасамі, дрэнна з ежай, асабліва дрэнна з вадой ў абаронцаў крэпасці.
Вакол вада - рака Буг, рака Мухавец, рукавы, пратокі. Вакол вада, але ў крэпасці няма вады. Пад абстрэлам вада. Глыток вады тут даражэй жыцця.
- Вады!
- Вады!
- Вады! - нясецца над крэпасцю.
Знайшоўся смяльчак, панёсся да ракі. Панёсся і адразу паваліўся. Разбілі ворагі салдата. Прайшоў час, яшчэ адзін адважны наперад ірвануўся. І ён загінуў. Трэці змяніў другога. Не стала ў жывых і трэцяга.
Ад гэтага месца недалёка ляжаў кулямётчык. Штабнаваць, штабнаваць кулямёт, і раптам абарвалася чаргу. Перагрэўся ў баі кулямёт. І кулямёту патрэбна вада.
Паглядзеў кулямётчык - выпарылася ад смажаніны бою вада, апусцеў кулямётны кажух. Глянуў туды, дзе Буг, дзе пратокі. Паглядзеў налева, направа.
- Эх, была не была.
Папоўз ён да вады. Поўз па-пластунску, змейкай да зямлі туліўся. Усё бліжэй да вады ён, бліжэй. Вось побач зусім ля берага. Схапіў кулямётчык каску. Зачэрпнуў, нібы вядром, ваду. Зноў змейкай назад паўзе. Усё бліжэй да сваіх, бліжэй. Вось побач зусім. Падхапілі яго сябры.
- Вадзіцы прынёс! Герой!
Глядзяць салдаты на каску, на ваду. Ад смагі ў вачах мутится
Відповідь:
Руслан - настоящий русский богатырь, олицетворяющий собой тип истинного русского народа: могучий, широкоплечий витязь, белокурые волосы и голубые глаза. Бесстрашный и отважный, великодушный, честный и порядочный человек. Упорный и целеустремленный, несмотря на различные препятствия, целенаправленно и мужественно движется к цели. С честью выдерживает все испытания, ради освобождения Людмилы Людмилу и защищает родную землю от набега печенегов
Ратмир - мечтательный персонаж, наделённый романтическими свойствами. Он мечтал об объятиях Людмилы. Позже меняет старую жизнь воителя на спокойную жизнь пастуха на лоне природы вместе со своей новой возлюбленной.
Пояснення: