Тәуелсіздік. Бұдан асқан құндылық жоқ. Қымбатсың! Оған қол жеткізу үшін талай боздақ құрбан болып, талай қазақ жанын берді. Ата - бабамыз аңсап өткен тәуелсіздік те, ауызбірлік те, тұтастық та бүгінгі егеменді еліміздің еншісіне бұйырды. Оған бәріміз куәгерміз. Бала кезімізде оның қадір - қасиетін түсіне қоймайтын едік.
Бірақ ел болып көк байрағымыз көкке көтерілгенде ата - аналарымыздың қалай қуанғаны есімізде. Есейе келе, дербес өмір сүргеннің қадірін ұғындық қой. Ел болғанымызға, міне, 26 жыл толып отыр. 26 жыл көп те, аз да емес. Бірақта, осы жылдары еліміз біраз белестерді бағындырып, талай жетістікке қол жеткізді. Тәуелсіздіктің басты жемісі осы болар.
Мен қарапайым мұғаліммін. Мұратым – білім беру, жас ұрпақты тәрбиелеу. Өскелең ұрпақ қандай болары ол мына бізге байланысты. Жүктелген жауапкершіліктің жүгі жеңіл емес. Оны жеңуге ұстаздар қауымы аянып қалмасы анық. Егеменді еліміздің келешегі жастардың қолында.
Мұны елбасы да жиі айтады. Бізге білімді, тәрбиелі, инабатты, алғыр, интеллектуалды, ең бастысы ұлт жанды азаматтар керек. Сондай жастар ғана тәуелсіздіктің тұғырын биік ұстап, оны нығайтуға ат салысатын болады. Ал ондай жас - жеткіншектер біздің елімізде өте көп. Демек, ертеңгі күнге сеніммен қарауға болады. Ел деп еңіреген, жер деп тебіренген азаматтар аман болсын! Егемендігіміз тұғырлы болсын!
Тәуелсіздік күні құтты болсын, ағайын!
Келмей мүлде көңілдің бұрауы шын, Қайғы-мұңға уланып тұр-ау ішім. Өткеніне қарасам қазағымның Жаралғандай өмірге жылау үшін.
Көз жасынан көл тұрып зар илеген, Тозақ көрген санаспай фәнименен. Тарих-шал сырласты бір зарлымен Алтын басын күлкіге әлі имеген.
Жүректегі жараға ірің бітіп, Шығыс беттен жүретін күнін күтіп. Сес көрсетіп заңғарлар зәресін ап, Қорыққаннан жіберген тілін жұтып.
«Тау мен тасқа соғылып, қанап шекем, Айналады шындыққа әлі-ақ секем»- Деп мұңайған сорлыны қинап жүрген Бодандық – қанды қолды қарақшы екен.
Қара басын қаңғыртқан тоқырар шақ, «Кекетіп ек» деп әлі отыр ақсап. Қарақшының ұзамай ажалы кеп, Қабіріне қуанды топырақ сап.
Арманының сайран сап асқарында, Ойларының жататын астарында. Сөйлеп кетті ғайыптан ғашығы кеп, Тәуелсіздік құшағын ашқанында.
Қуанышы қойнына сыймағасын, Әділетке жүреді илана шын. Жылап-жылап алады арасында Қуанышты көз жасы сыйлағасын...
Желтоқсанның желі, аязы, ызғары Қанды мұзда талай қазақ сыздады. Ұлт қамы үшін шыққан сол күн алаңға Азап шекті қайсар қазақ қыздары.
Талай қазақ қыздарын да тоңдыра, Талай қазақ гүлдерін де солдыра, Ел билеуге алып келді Колбинді Қазақ ұлы Қонаевтың орнына.
Бірақ ел болып көк байрағымыз көкке көтерілгенде ата - аналарымыздың қалай қуанғаны есімізде. Есейе келе, дербес өмір сүргеннің қадірін ұғындық қой. Ел болғанымызға, міне, 26 жыл толып отыр. 26 жыл көп те, аз да емес. Бірақта, осы жылдары еліміз біраз белестерді бағындырып, талай жетістікке қол жеткізді. Тәуелсіздіктің басты жемісі осы болар.
Мен қарапайым мұғаліммін. Мұратым – білім беру, жас ұрпақты тәрбиелеу. Өскелең ұрпақ қандай болары ол мына бізге байланысты. Жүктелген жауапкершіліктің жүгі жеңіл емес. Оны жеңуге ұстаздар қауымы аянып қалмасы анық. Егеменді еліміздің келешегі жастардың қолында.
Мұны елбасы да жиі айтады. Бізге білімді, тәрбиелі, инабатты, алғыр, интеллектуалды, ең бастысы ұлт жанды азаматтар керек. Сондай жастар ғана тәуелсіздіктің тұғырын биік ұстап, оны нығайтуға ат салысатын болады. Ал ондай жас - жеткіншектер біздің елімізде өте көп. Демек, ертеңгі күнге сеніммен қарауға болады.
Ел деп еңіреген, жер деп тебіренген азаматтар аман болсын! Егемендігіміз тұғырлы болсын!
Тәуелсіздік күні құтты болсын, ағайын!
Келмей мүлде көңілдің бұрауы шын,
Қайғы-мұңға уланып тұр-ау ішім.
Өткеніне қарасам қазағымның
Жаралғандай өмірге жылау үшін.
Көз жасынан көл тұрып зар илеген,
Тозақ көрген санаспай фәнименен.
Тарих-шал сырласты бір зарлымен
Алтын басын күлкіге әлі имеген.
Жүректегі жараға ірің бітіп,
Шығыс беттен жүретін күнін күтіп.
Сес көрсетіп заңғарлар зәресін ап,
Қорыққаннан жіберген тілін жұтып.
«Тау мен тасқа соғылып, қанап шекем,
Айналады шындыққа әлі-ақ секем»-
Деп мұңайған сорлыны қинап жүрген
Бодандық – қанды қолды қарақшы екен.
Қара басын қаңғыртқан тоқырар шақ,
«Кекетіп ек» деп әлі отыр ақсап.
Қарақшының ұзамай ажалы кеп,
Қабіріне қуанды топырақ сап.
Арманының сайран сап асқарында,
Ойларының жататын астарында.
Сөйлеп кетті ғайыптан ғашығы кеп,
Тәуелсіздік құшағын ашқанында.
Қуанышы қойнына сыймағасын,
Әділетке жүреді илана шын.
Жылап-жылап алады арасында
Қуанышты көз жасы сыйлағасын...
Желтоқсанның желі, аязы, ызғары
Қанды мұзда талай қазақ сыздады.
Ұлт қамы үшін шыққан сол күн алаңға
Азап шекті қайсар қазақ қыздары.
Талай қазақ қыздарын да тоңдыра,
Талай қазақ гүлдерін де солдыра,
Ел билеуге алып келді Колбинді
Қазақ ұлы Қонаевтың орнына.