Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Повествование ведется от лица шестилетнего мальчика Васи. У него умерла мама, и мальчик был предоставлен сам себе . Отец очень переживал это горе и отдалился от сына, лишь изредка уделял внимание младшей сестренке Васи, потому что она была похожа на мать. Вася подружился с детьми бродяги и вора Тыбурция Драба Валиком и Марусей. Маленькая Маруся была тяжело больна, чтобы хоть как то порадовать ее, Вася попросил у своей сестры куклу. Но это не после смерти Маруси,Тыбурций внезапно исчез вместе с Валиком. А Вася скучает по своим друзьям и регулярно навещает могилку маленькой девочки.
Сюжет повести очень грустный, но об искренних человеческих отношениях, о настоящей дружбе. И неважно происхождение и материальное благосостояние , куда важнее оставаться человеком.
Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
это произведение В.Г.Короленко
Повествование ведется от лица шестилетнего мальчика Васи. У него умерла мама, и мальчик был предоставлен сам себе . Отец очень переживал это горе и отдалился от сына, лишь изредка уделял внимание младшей сестренке Васи, потому что она была похожа на мать. Вася подружился с детьми бродяги и вора Тыбурция Драба Валиком и Марусей. Маленькая Маруся была тяжело больна, чтобы хоть как то порадовать ее, Вася попросил у своей сестры куклу. Но это не после смерти Маруси,Тыбурций внезапно исчез вместе с Валиком. А Вася скучает по своим друзьям и регулярно навещает могилку маленькой девочки.
Сюжет повести очень грустный, но об искренних человеческих отношениях, о настоящей дружбе. И неважно происхождение и материальное благосостояние , куда важнее оставаться человеком.